Λόγια παρηγοριάς και συμπόνοιας απηύθυνε στους 2.195 ξεριζωμένους του ΚΥΤ στο Μαυροβούνι της Λέσβου ο προκαθήμενος της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας, πάπας Φραγκίσκος, κατά τη διάρκεια της επίσκεψής του την περασμένη Κυριακή. Είπε χαρακτηριστικά ότι το Προσφυγικό είναι πρόβλημα του κόσμου ενώ για τη Μεσόγειο σημείωσε: «Ας μην αφήσουμε η θάλασσά μας να μετατραπεί σε μια θάλασσα νεκρών, αυτός ο χώρος συνάντησης να γίνει θέατρο σύγκρουσης»!

Το τελευταίο, όμως, συμβαίνει εδώ και χρόνια. Πέρσι έχασαν τη ζωή τους στα νερά της Μεσογείου (με τους συντηρητικούς υπολογισμούς) 1.401 κατατρεγμένοι, το 2019 1.335, το 2018 2.270, το 2017 3,139, το 2016 5.096, το 2015 3.771 και το 2014 3.538. Ολοι τους είναι θύματα μιας συγκεκριμένης πολιτικής. Δολοφόνοι των χιλιάδων ανθρώπων στον υγρό τάφο της Μεσογείου (για να μην υπολογίσουμε όσους σκοτώθηκαν στις πατρίδες τους) είναι η ΕΕ, το ΝΑΤΟ, οι ΗΠΑ και οι αστικές κυβερνήσεις, όπως και όλες οι ελληνικές, πριν του ΠΑΣΟΚ, του ΣΥΡΙΖΑ, σήμερα της ΝΔ, που συμμετέχουν ενεργά στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και επεμβάσεις, στο πλαίσιο του σφοδρού ανταγωνισμού με άλλα κέντρα (Ρωσία, Κίνα) για πηγές Ενέργειας, τους δρόμους μεταφοράς τους, για αγορές και γεωστρατηγικές σφαίρες επιρροής.

Ενδιαφέρον επίσης έχει ότι την ώρα που η ΕΕ προωθεί το αντιδραστικό Σύμφωνο για τη Μετανάστευση, ο ποντίφικας αναφέρθηκε στην Ευρώπη μιλώντας για «σεβασμό των ανθρώπων και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ιδιαίτερα στην ήπειρο που δεν παύει να τις προωθεί μέσα στον κόσμο».

Είναι δε τόσος ο σεβασμός αυτών των δικαιωμάτων, που η ΕΕ, το ΝΑΤΟ, οι ΗΠΑ και οι αστικές κυβερνήσεις χρησιμοποιούν την προσφυγιά ως εργαλείο άσκησης πιέσεων και εκβιασμών σε ανταγωνιστές τους, κατευθύνοντας με σκοπιμότητα ροές προσφύγων, επιδιώκοντας την αμφισβήτηση συνόρων, τη διεκδίκηση εδαφών.