Το νομοσχέδιο έχει ως αντικείμενο τη δημιουργία «δημόσιας βάσης δεδομένων και Ειδικού Μητρώου Οργανώσεων της Κοινωνίας των Πολιτών» ως προϋπόθεση για την παροχή κρατικής χρηματοδότησης και θέσπισης φορολογικών κινήτρων για δωρεές υπέρ κοινωφελών σκοπών. Στη χρηματοδότηση μεγάλων ΜΚΟ, ειδικά, δεν μπαίνει όριο και το ποσό θα καθορίζεται ανάλογα με το επιχειρησιακό σχέδιο της οργάνωσης. Επίσης προβλέπεται απαλλαγή των οργανώσεων αυτών από τον ΕΝΦΙΑ, τον ΦΠΑ, τον Ειδικό Φόρο Ακινήτων και πάει λέγοντας.

Οπως ήταν αναμενόμενο, ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και τα άλλα αστικά κόμματα, από την πρώτη στιγμή της συζήτησης στην Επιτροπή, μέσα σε κλίμα «σύμπνοιας», επιδόθηκαν σε ύμνους για τις ΜΚΟ και τον εθελοντισμό, με το περιεχόμενο βέβαια που του δίνει η αστική τάξη.

Μάλιστα ο εισηγητής του ΣΥΡΙΖΑ Αλ. Μεϊκόπουλος βρήκε ότι «συνιστά το πνεύμα των διατάξεων αυτών και μια ιδεολογική και πολιτική μετατόπιση της ΝΔ, και αυτό οφείλω να το αναγνωρίσω, στην κατεύθυνση μιας προοδευτικής στάσης απέναντι στον εθελοντισμό». Απαντώντας του, βέβαια, ο υπουργός Εσωτερικών Μ. Βορίδης τού αντέτεινε ότι «αν κάποιος έχει μετατοπιστεί είστε εσείς (...) και καταλάβατε την αξία της δράσης του εθελοντισμού, τις δράσεις, που το λέμε τώρα Κοινωνία των Πολιτών ή το λέμε εθελοντισμός, αλλά ήταν οι δράσεις των μεγάλων ευεργετών», εννοώντας προφανώς τα ιδρύματα διαφόρων «ευαγών ιδρυμάτων» καπιταλιστών, που προφανώς θα είναι και αυτοί οι οποίοι θα εισπράξουν το χοντρό πακέτο.

«Πίσω από αυτές τις διατάξεις, ιδιαίτερα με τις διάφορες φοροελαφρύνσεις και απαλλαγές, βρίσκονται επιχειρηματικά συμφέροντα ή κάθε είδους παχυλές χρηματοδοτήσεις, που όσους κανόνες υποτίθεται διαφάνειας κι αν θεσπίσετε, πάντα θα υποτάσσονται στα διάφορα σκάνδαλα για την ενίσχυση των ισχυρών συμφερόντων ή και για άλλους σκοπούς», επεσήμανε ο ειδικός αγορητής του ΚΚΕ, Μανώλης Συντυχάκης, καταψηφίζοντας το νομοσχέδιο.

Ο εθελοντισμός που προπαγανδίζουν και προωθούν τα αστικά κόμματα και φέρει τη σφραγίδα της ΕΕ - συνέχισε - αποτελεί «έναν ιδεολογικό και πολιτικό μηχανισμό ενσωμάτωσης ή αδρανοποίησης τμημάτων των εργαζομένων και των ανέργων, βάζει εμπόδια στη ριζοσπαστικοποίηση των μαζών, συγκαλύπτει τις πραγματικές αιτίες εκδήλωσης των φαινομένων κοινωνικής εξαθλίωσης, δημιουργεί προσμονή ότι κάτι καλύτερο θα έρθει. Στην πραγματικότητα, αποτελεί τροχοπέδη στην ανάπτυξη της πραγματικής κοινωνικής - ταξικής αλληλεγγύης».

Εφερε συγκεκριμένα παραδείγματα για το πώς όλες οι κυβερνήσεις πίσω από τον εθελοντισμό προσπαθούν να συγκαλύψουν τον σφαγιασμό, στον βωμό της κερδοφορίας του κεφαλαίου, των λαϊκών αναγκών στην Υγεία, στη δασοπροστασία και δασοπυρόσβεση, στην ουσιαστική προστασία των πληγέντων από τις φυσικές καταστροφές και πάει λέγοντας, πώς μέσα από τον εθελοντισμό προωθούν την απλήρωτη εργασία, το σμπαράλιασμα των ΣΣΕ, εργασιακών - συνδικαλιστικών δικαιωμάτων.

«Οι οργανώσεις της "κοινωνίας των πολιτών", δηλαδή οι ΜΚΟ, έννοιες ταυτόσημες όπως αναφέρει το νομοσχέδιο, εν τέλει αποτελούνται από ομάδες δράσης που εξωραΐζουν το σύστημα, στηρίζουν το αστικό κράτος και ενίοτε υπηρετούν και ιμπεριαλιστικά σχέδια και συμφέροντα», πρόσθεσε.