Παρά τη λαϊκή κατακραυγή και παρά τις λογής διαβεβαιώσεις των κυβερνητικών και του ίδιου του πρωθυπουργού, που έκανε λόγο για "πράξη αθλιότητας", η υπόθεση του αντιστασιακού αγωνιστή Δ. Βάγια, η δίωξή του για τη συμμετοχή του στο ΔΣΕ το 1949, τελικά εκδικάζεται, σήμερα, στο Στρατοδικείο Ιωαννίνων!

Και μπορεί μεν ο αντιστασιακός αγωνιστής να μην παραβρίσκεται - άλλωστε με την κατακραυγή που ξεσηκώθηκε, απέφυγαν να του δώσουν το «κλητήριο θέσπισμα» - αλλά η επιμονή των αρμοδίων να φτάσει η υπόθεση μέχρι το τέλος, δεν μπορεί παρά να εντείνει τα πολλά ερωτηματικά και τις ανησυχίες για τους στόχους που επιδιώκεται να σηματοδοτήσουν μέσα από αυτή τη δίωξη. Ταυτόχρονα, η υπόθεση αυτή, αποκαλύπτει και την υποκρισία της κυβέρνησης και του ίδιου του πρωθυπουργού, όταν εκφράζουν τη δυσαρέσκειά τους και κάνουν λόγο για πολιτική αθλιότητα που, όμως, εξελίσσεται μπροστά στα μάτια τους και, τουλάχιστον, με την ανοχή τους...

Τι να υποθέσουμε; Οτι ο πρωθυπουργός που έσπευσε να εξορκίσει τη δίωξη, κάνοντας λόγο «για πάλαι ποτέ εποχή των διώξεων και του αυταρχισμού, των πιστοποιητικών κοινωνικών φρονημάτων και τις διαίρεσης των πολιτών σε "μιάσματα" και μη (που) έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί...» αδυνατεί, ωστόσο, να παρέμβει, για να σταματήσει η αθλιότητα; 'Η μήπως υπηρετούνται άλλες σκοπιμότητες «προς φρονηματισμό των απείθαρχων», επιχειρώντας, έτσι, να σηματοδοτηθεί ότι οι καιροί μπορεί να έχουν παρέλθει αλλά η μισαλλοδοξία, ο αυταρχισμός και η τρομοκρατία είναι εδώ.

Σε κάθε περίπτωση, η πολιτική αυτή αθλιότητα με τη δίωξη του 76χρονου αντιστασιακού αγωνιστή του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας Δ. Βάγια, δοκιμάζει και την κυβερνητική αξιοπιστία και τα όρια της εκσυγχρονιστικής δημοκρατίας, καθώς η δίωξη αυτή έρχεται να προστεθεί στις τόσες άλλες αντιδημοκρατικές πράξεις και διώξεις που συμπληρώνουν την αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ.