Εργατικά σωματεία, σύλλογοι και άλλοι φορείς που λαμβάνουν μέρος στην πορεία από την Πάτρα, θα ενώσουν τις φωνές τους στο Σύνταγμα με τη συγκέντρωση που οργανώνουν εργατικά συνδικάτα και φορείς της Αττικής, σε μια μεγάλη αγωνιστική συνάντηση, για την ικανοποίηση των δίκαιων αιτημάτων των εργαζομένων, συνολικά των λαϊκών στρωμάτων.

Στόχος, να ακουστούν δυνατά οι διεκδικήσεις τους απέναντι στην πολιτική της σημερινής κυβέρνησης της ΝΔ αλλά και των προηγούμενων (ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ), που διαχρονικά καταδικάζει τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα στη φτώχεια, στην ακρίβεια, στους μισθούς - ψίχουλα, στην ανασφάλιστη εργασία, μέχρι και στο φόβο των φυσικών φαινομένων, να μην καούν το καλοκαίρι, να μην πνιγούν ή αποκλειστούν από τα χιόνια τον χειμώνα.

Στην Πάτρα, το 2022, όπως τονίζεται και στο κάλεσμα δημοτικής αρχής και Εργατικού Κέντρου, νοικοκυριά ζουν χωρίς ρεύμα, με άτομα να απομονώνονται, να ντρέπονται για τη ζωή που βιώνουν επειδή δεν μπορούν να ικανοποιήσουν βασικές τους ανάγκες. Τέτοιες μαρτυρίες, «γροθιά στο στομάχι» για κάθε έναν που θέλει να λέγεται άνθρωπος, καταγράφει σήμερα ο «Ριζοσπάστης». Ζητήματα που απαιτούν λύσεις τώρα, που έχουν αναδειχθεί με κινητοποιήσεις και παρεμβάσεις, αποτελώντας μία από τις βασικές αιχμές και της αυριανής πορείας.

Χαρακτηριστική της κατάστασης είναι η ζωή που βιώνει ο 62χρονος Γ. Ι., άνεργος τα τελευταία χρόνια μετά το κλείσιμο της ατομικής επιχείρησης που διατηρούσε. Από τις 3/3/2021 στερείται το ρεύμα, για οφειλές 6.173 ευρώ, τα οποία η ΔΕΗ - όπως μας λέει - ζητά εξολοκλήρου προκειμένου να προχωρήσει η επανασύνδεση. Στη μονοκατοικία όπου μένει, στα Μποζαΐτικα, η θερμοκρασία, όταν δεν κάνει πολύ κρύο, είναι σταθερά στους 5 βαθμούς. Εξηγεί: «Κάνω μπάνιο με κρύο νερό όταν η θερμοκρασία έξω είναι πάνω από 10 βαθμούς. Πέρυσι έμεινα 31 μέρες στο νοσοκομείο επειδή αρρώστησα και από τότε ακόμα δεν έχω επανέλθει κανονικά». Σημειώνει δε ότι ότι είναι εντελώς αδύνατο ως δικαιούχος του ΚΕΑ να μπορεί να ρυθμίσει και την αποπληρωμή του ρεύματος με τα ποσά που του ζητούνται, υπογραμμίζοντας: «Οταν ζεις χωρίς ρεύμα, θέτεις συνεχώς σε κίνδυνο τη ζωή σου. Είσαι στην απόλυτη εξαθλίωση». Χαιρετίζει την κινητοποίηση δήμου και Εργατικού Κέντρου και αγανακτώντας τονίζει: «Δεν γίνεται επειδή ρύθμισα τις οφειλές μου το 2019 να μη γίνεται ξανά δεκτό το αίτημά μου, τη στιγμή μάλιστα που δεν εργάζομαι. Δεν γίνεται να αντιμετωπιζόμαστε με αυτόν τον τρόπο».

Ο 55χρονος Θ. Κ., άνεργος σερβιτόρος, διαμένει σε γκαρσονιέρα στου Λάγγουρα, χωρίς ρεύμα εδώ και 14 μήνες, και ζει με φαγητό από το Γηροκομείο. Η κινητοποίηση είναι αναγκαία, επισημαίνει και προσθέτει: «Περιμένω να μπω στο ταμείο ανεργίας στις 21 Φλεβάρη. Ακόμα και τότε μου είναι αδύνατον να καταβάλλω 100 ευρώ τον μήνα ως εγγύηση για τη ρύθμιση στη ΔΕΗ. Κοιτάζω να κάνω όπου μπορώ μεροκάματα, ίσα για να συντηρούμαι, ενώ συγγενικό μου ανήμπορο άτομο που διέμενε μαζί μου το έστειλα σε άλλον συγγενή, για να έχει τουλάχιστον λίγη θέρμανση».

Στη φτωχογειτονιά των εργατικών κατοικιών Λεύκας, ο 63χρονος Α. Β., άνεργος, ζει με το ΚΕΑ, χωρίς ρεύμα, με τη βοήθεια της γειτονιάς και τη συμβολή της δημοτικής αρχής, μέσω των κοινωνικών δομών. «Δεν υπάρχει τρόπος ούτε για το φαγητό», εξηγούν στη γειτονιά, σημειώνοντας: «Και η μπουκάλα γκάζι που χρειάζεται, κι αυτή πρέπει να πληρωθεί».

Αντίστοιχες δυσκολίες αντιμετωπίζει η 75χρονη Θ. Γ., που μένει στις εργατικές κατοικίες Ταραμπούρα, συνταξιούχος της Πρόνοιας, πρώην εργαζόμενη στην «Πειραϊκή - Πατραϊκή» και ζώντας με 320 ευρώ σύνταξη. «Με αυτά τι να πληρώσεις; Φάρμακα; Γιατρούς; Φαγητό; Χειμώνα - καλοκαίρι με το κερί και τη βοήθεια των γειτόνων, με μια μπουκάλα γκάζι για θέρμανση και τα απολύτως απαραίτητα», επισημαίνει.

Στην Ταραμπούρα, όπου οι εργατικές κατοικίες κατασκευάστηκαν το 1975, ο Εξωραϊστικός Πολιτιστικός Σύλλογος συμμετέχει στη μεγάλη πορεία, με τον πρόεδρό του, Θανάση Δακόλα, να δηλώνει: «Κάνουμε σοβαρή προσπάθεια να σταθεί στα πόδια της η γειτονιά μας, όπου επικρατούν πολλά προβλήματα, φτώχειας και εγκατάλειψης, ζητήματα που αγγίζουν συνολικά τον λαό». Στέκεται στις προσπάθειες του Συλλόγου, με έκφραση καθημερινής αλληλεγγύης και επικροτώντας την αγωνιστική πρωτοβουλία της δημοτικής αρχής και του Εργατικού Κέντρου. Ο Σύλλογος έχει κλείσει λεωφορείο για την Αθήνα, καθώς όπως τονίζει ο πρόεδρος «απαιτείται και η δική μας κινητοποίηση».

Σε αυτούς τους ρυθμούς ο Παμμικρασικατικός Σύλλογος οργανώνει τη δική του παρουσία, δίνοντας βάρος και στη φτωχογειτονιά των Προσφυγικών.«Το Σάββατο θα έρθω με τα παιδιά μου», δηλώνει η Μένη Ατταλόγλου, μέλος του ΔΣ του Συλλόγου, προσθέτοντας: «Παλεύουμε και για όλους αυτούς που δεν μπορούν να έρθουν, όπως ανήμποροι συνταξιούχοι των 300 ευρώ, οι οποίοι βοηθούνται από το Σύλλογο».

Με μέρος του στόλου οχημάτων του δήμου στην Αθήνα θα βρεθεί και το Σωματείο Οδηγών, με τον πρόεδρό του, Βασίλη Παπανδριανό, να λέει: «Δεν θα μπορούσαμε να λείπουμε. Οχι μόνο συμφωνούμε με αυτήν την πρωτοβουλία, αλλά δίνουμε όλες μας τις δυνάμεις για την επιτυχία της». Συμπληρώνει ότι «οι ανάγκες των εργαζομένων, των ανέργων, συνολικά του λαού της Πάτρας, εκφράζονται μέσα από την κινητοποίηση», χαιρετίζει τη συγκέντρωση των συνδικάτων της Αθήνας στο Σύνταγμα και υπογραμμίζει πως «μόνο μέσα από τους αγώνες μας μπορούμε να έχουμε αποτελέσματα».