Πέμπτη 3 Φλεβάρη 2022
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 12
ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ
ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΑΤΤΙΚΗ
Ο λαός με την πάλη του να επιβάλει τη δημιουργία δημόσιου νοσοκομείου

Ο «Ριζοσπάστης» βρέθηκε στον χώρο του «Ερασίνειου» Νοσοκομείου, που από «πολλά υποσχόμενη επένδυση» μετατράπηκε σε κτίριο - φάντασμα

RIZOSPASTIS

Ανατολική Αττική: Μια τεράστια περιοχή, με δεκάδες χιλιάδες κατοίκους και εργαζόμενους. Ενα από τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα που επιβεβαιώνουν ότι η ουσιαστική προστασία του λαού δεν χωρά στις «προτεραιότητες» των κυβερνήσεων και του κράτους, αφού παρά τη μεγάλη άνθιση που γνωρίζουν εκεί οι επενδύσεις των επιχειρηματικών ομίλων, την ίδια στιγμή απουσιάζουν στοιχειώδεις τέτοιες υποδομές. Και η ανυπαρξία δημόσιου νοσοκομείου σε μια τέτοια περιοχή είναι ακόμα μια μεγάλη τέτοια έλλειψη, που δεν είναι αποτέλεσμα καμιάς «αβλεψίας», αλλά αποτέλεσμα της πολιτικής που ακολουθούν όλες οι κυβερνήσεις.

Σημειώνεται ότι εκεί, στα Μεσόγεια - Λαυρεωτική, εδρεύουν ο πιο μαζικός χώρος δουλειάς στην Ελλάδα, το αεροδρόμιο «Ελ. Βενιζέλος» με χιλιάδες εργαζόμενους και εκατομμύρια επιβάτες. Επίσης εκεί υπάρχουν δύο λιμάνια, βιομηχανικές ζώνες και εμπορικά πάρκα, που με τη σειρά τους έχουν τροφοδοτήσει οικιστική και πληθυσμιακή έκρηξη τα τελευταία χρόνια. Και βέβαια, η Ανατ. Αττική είναι ένας βασικός προορισμός παραθερισμού για τις λαϊκές οικογένειες του λεκανοπεδίου, ιδιαίτερα τους θερινούς μήνες που γεμίζει από κόσμο.

Την ίδια στιγμή, στα Κέντρα Υγείας η κατάσταση είναι εκρηκτική, αφού είναι ενδεικτικό ότι σε συνθήκες έξαρσης της πανδημίας καλούνται να παίξουν τριπλό ρόλο: Ως κέντρα παροχής Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, ως Κέντρα Αναφοράς Covid-19, καθώς και ως Εμβολιαστικά Κέντρα. Το αποτέλεσμα είναι οι τεράστιες ουρές σε καθημερινή βάση, η σωματική κατάρρευση του υγειονομικού προσωπικού από τις ατέλειωτες ώρες δουλειάς και τη μεγάλη πίεση, οι ελλείψεις ακόμα και σε αντιδραστήρια για τη διεξαγωγή διαγνωστικών ελέγχων, η παραπομπή των ασθενών από το ένα ΚΥ κ.ά.

Το κουφάρι του «Ερασίνειου»: Για το κράτος και τους επιχειρηματικούς ομίλους είναι προτιμότερο να σαπίζουν υποδομές αφού δεν αποφέρουν κέρδος, παρά να ικανοποιηθεί η ανάγκη του λαού για δημόσιο νοσοκομείο

RIZOSPASTIS

Το κουφάρι του «Ερασίνειου»: Για το κράτος και τους επιχειρηματικούς ομίλους είναι προτιμότερο να σαπίζουν υποδομές αφού δεν αποφέρουν κέρδος, παρά να ικανοποιηθεί η ανάγκη του λαού για δημόσιο νοσοκομείο
Απέναντι σε αυτήν την κατάσταση, σωματεία και φορείς της Ανατ. Αττικής με μπροστάρη το Εργατικό Κέντρο Λαυρίου - Ανατολικής Αττικής απαιτούν την ενίσχυση της ΠΦΥ αλλά και την άμεση δημιουργία δημόσιου Γενικού Νοσοκομείου στην περιοχή με καθολικά δωρεάν ποιοτικές παροχές για τον λαό.

Η «μεγαλύτερη ιδιωτική επένδυση» που μετατράπηκε σε κουφάρι

Σε αυτό το πλαίσιο αναδεικνύουν τη δυνατότητα αξιοποίησης του χώρου του «Ερασίνειου». Για την ιστορία, θυμίζουμε ότι πρόκειται για οικόπεδο και κτίσμα που προοριζόταν για ιδιωτικό ογκολογικό νοσοκομείο στο Κορωπί, 500 μέτρα από την Βάρης - Κορωπίου και το όποιο έμεινε ημιτελές. Είναι μια σχεδόν έτοιμη δομή, η οποία μπορεί να φιλοξενήσει περισσότερες από 220 κλίνες, σε έτοιμο κτίριο 55.000 τ.μ. και που θα μπορούσε να αποτελέσει το πολυπόθητο δημόσιο Γενικό Νοσοκομείο σε αυτή την περιοχή που έχει τόσο μεγάλη ανάγκη από τέτοια δομή Υγείας.

Η κατασκευή του είχε διαφημιστεί πριν από μια δεκαετία ως «η μεγαλύτερη επένδυση στο χώρο της Υγείας», με κεφάλαια δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ από ισχυρούς επιχειρηματικούς ομίλους. Κι όμως, όπως συμβαίνει πάντα με τους επενδυτές, αυτοί δεν διστάζουν να αφήσουν «σύξυλο» ένα έργο μόλις μυριστούν ότι δεν διασφαλίζεται η κερδοφορία τους. Ετσι και με το «Ερασίνειο»: Μετατράπηκε σε κουφάρι, τα κτίσματα «χάσκουν» και οι τράπεζες το βγάζουν κάθε τόσο στο «σφυρί», αντί αυτός ο χώρος να αξιοποιηθεί για μια ζωτική ανάγκη του λαού της περιοχής.


RIZOSPASTIS

ο «Ριζοσπάστης» βρέθηκε στον συγκεκριμένο χώρο, όπου μας υποδέχτηκε ο Μάης Μεντής, πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Λαυρίου - Ανατ. Αττικής και με τον οποίο συζητήσαμε για το ζήτημα της έλλειψης νοσοκομείου στην περιοχή.

Αρχικά μας περιγράφει τις συνέπειες από την ανυπαρξία δημόσιου νοσοκομείου στην περιοχή, σημειώνοντας ότι καθημερινά υπάρχουν έκτακτα περιστατικά που φέρνουν ανθρώπους αντιμέτωπους με μεγάλους κινδύνους, αφού καλούνται να διανύσουν μεγάλες αποστάσεις για να φτάσουν στα απομακρυσμένα νοσοκομεία που εφημερεύουν.

Το Εργατικό Κέντρο και τα Σωματεία στη μάχη για δημιουργία δημόσιου νοσοκομείου

Ο Μ. Μεντής θυμάται για παράδειγμα τις τραγικές στιγμές που έζησαν οι κάτοικοι της περιοχής όταν ξέσπασε η φονική πυρκαγιά στο Μάτι, «που η αργοπορία μέχρι να φτάσουν οι εγκαυματίες στα νοσοκομεία, όπως στο Θριάσιο, ήταν δυστυχώς ένας από τους λόγους που επιβάρυναν την κατάστασή τους. Επίσης πριν λίγα χρόνια εργαζόμενος του δήμου Κορωπίου εν ώρα εργασίας έχασε τη ζωή του από τσίμπημα σφήκας περιμένοντας πολλή ώρα να έρθει ασθενοφόρο να τον παραλάβει. Διαρκώς υπάρχουν ελαφριά ή πιο βαριά περιστατικά που ο λαός της περιοχής περνάει έναν Γολγοθά για να φτάσει να δεχτεί την ιατρική φροντίδα», αναφέρει.

Θέτοντας το ερώτημα ποιος ωφελείται από την ανυπαρξία τέτοιας δομής στην περιοχή, παρόλο που ο λαός την έχει ανάγκη, απαντιέται και το «γιατί» καμιά κυβέρνηση δεν έχει υλοποιήσει τη συγκεκριμένη διεκδίκηση. Οπως μας λέει ο πρόεδρος του ΕΚ, «αποτέλεσμα όλης αυτής της ανεπάρκειας των δομών Υγείας είναι ο λαός να κατευθύνεται στην ουσία στα ιδιωτικά ιατρεία, με τα τελευταία να ξεφυτρώνουν σαν μανιτάρια σε όλη την περιοχή μας».

Στον αντίποδα παρουσιάζει τις πρωτοβουλίες και δράσεις που εδώ και χρόνια παίρνει το Εργατικό Κέντρο μαζί με φορείς της περιοχής για το ζήτημα του νοσοκομείου και ευρύτερα για την προστασία και υγεία του λαού:

«Το ΕΚ Λαυρίου - Ανατ. Αττικής παρεμβαίνει διαχρονικά για τις ελλείψεις στις δομές Υγείας και ειδικότερα για το τεράστιο πρόβλημα της ανυπαρξίας δημόσιου Γενικού Νοσοκομείου. Διεκδικεί ένα συνολικό πλαίσιο αιτημάτων που περιλαμβάνει τη δημιουργία δικτύου ενισχυμένης ΠΦΥ, σταθμούς ΕΚΑΒ κοντά στους μεγάλους εργασιακούς χώρους, μελέτες για την επιβάρυνση της περιοχής από βιομηχανικές ζώνες και το αεροδρόμιο, ειδικά μέτρα προστασίας για εκεί και βέβαια τη δημιουργία του δημόσιου νοσοκομείου».

Οσον αφορά το τελευταίο, προσθέτει πως «έχει προχωρήσει σε μία σειρά δράσεων και κινητοποιήσεων προς τους αρμόδιους κρατικούς φορείς με επιστολές, παρεμβάσεις και άλλες μορφές δράσης όπως συγκέντρωση έξω από το υπουργείο Υγείας. Σημαντικό βήμα στην κατεύθυνση της οργάνωσης των φορέων της ευρύτερης περιοχής είναι η σύσκεψη και ο συντονισμός δεκάδων σωματείων, συνδικάτων και άλλων μαζικών φορέων που πραγματοποιήθηκε το προηγούμενο διάστημα και που προσπαθεί να αναδείξει την αναγκαιότητα του αγώνα για ενδυνάμωση των πρωτοβάθμιων δομών Υγείας σε όλη την περιοχή και της δημιουργίας του νοσοκομείου».

Να επιταχθεί το «Ερασίνειο»!

Μας μιλάει επίσης για τον χώρο του «Ερασίνειου» όπου βρισκόμαστε:

«Αυτός ο χώρος είναι μια ιδιωτική πρωτοβουλία για τη δημιουργία Ογκολογικού Νοσοκομείου, από επενδυτές που μυρίστηκαν άλλο ένα κερδοφόρο πεδίο από τις ιατρικές ανάγκες του λαού, που όμως τελικά δεν ολοκληρώθηκε. Τα τελευταία χρόνια γίνεται προσπάθεια να βγει στο σφυρί από τις τράπεζες που είναι ομολογιούχοι και εμπλέκονταν στη χρηματοδότηση, ενώ πιθανολογείται ότι χρέη υπάρχουν και προς τα ασφαλιστικά ταμεία. Εχει οριστεί νέος πλειστηριασμός για την άνοιξη, όπως γνωρίζουμε.

Είναι ένας χώρος ο οποίος μπορεί να φιλοξενήσει περισσότερες από 220 κλίνες και που είναι σε μεγάλο βαθμό έτοιμος ώστε με προσθήκες να λειτουργήσει. Το Εργατικό Κέντρο, τα σωματεία και οι φορείς της περιοχής απαιτούμε να επιταχθεί από τον κρατικό μηχανισμό και να στελεχωθεί πλήρως με ιατρικό, νοσηλευτικό και διοικητικό προσωπικό, αλλά και με τον αναγκαίο υλικοτεχνικό εξοπλισμό και να λειτουργήσει ως ένα δημόσιο Γενικό Νοσοκομείο που να καλύπτει όσο το δυνατόν περισσότερο τις ανάγκες του λαού της περιοχής τουλάχιστον της Νοτιοανατολικής Αττικής. Φυσικά αυτό προϋποθέτει ότι στην πορεία θα συνδεθεί με οδικό άξονα με τις πιο απομακρυσμένες περιοχές για γρήγορη, ασφαλή και ελεύθερη πρόσβαση σε αυτό».

Τονίζει ωστόσο ότι «για εμάς δεν είναι αυτοσκοπός να γίνει εκεί το Γενικό Νοσοκομείο, αλλά μπροστά στην πανδημία και γενικά στα προβλήματα του συστήματος Υγείας θα βοηθούσε τα μέγιστα η αξιοποίησή του και πως αν βρεθεί άλλος χώρος για νοσοκομείο με τα χαρακτηριστικά που προτάσσουμε παραπάνω, θα μας έβρισκε σύμφωνους σε κάθε περίπτωση».

Τέλος ο Μ. Μεντής σχολιάζει τις φωνές που ακούγονται το τελευταίο διάστημα, μεταξύ αυτών κυρίως από τοπικούς δημοτικούς παράγοντες της κυβέρνησης, που τάχα αναγνωρίζουν ότι ...ήρθε η ώρα να φτιαχτεί νοσοκομείο στην περιοχή των Μεσογείων ή αντίστοιχα η προκήρυξη σχετικής μελέτης από την περιφερειακή αρχή κ.ά.

Οι ανάγκες του λαού δεν χωρούν στην επιχειρηματική δράση στην Υγεία

Το μεγάλο ζήτημα, όπως εξηγεί, είναι ότι πουθενά δεν λένε για το πώς θα λειτουργεί αυτό το νοσοκομείο.

«Το Εργατικό Κέντρο ξεκάθαρα παλεύει για δημόσιο Γενικό Νοσοκομείο που θα καλύπτει τις ανάγκες του λαού της περιοχής και που θα παρέχει δωρεάν παροχές σε όλους χωρίς καμία ιδιωτική σύμπραξη τύπου ΣΔΙΤ ή άλλο σχήμα επιχειρηματικής δράσης, που τελικά θα αναγκάζει τους εργαζόμενους να βάζουν και πάλι το χέρι στην τσέπη. Μακριά επίσης από τους σχεδιασμούς της κυβέρνησης για το "νέο ΕΣΥ" της λογικής του κλεισίματος νοσοκομείων ή αποψίλωσής τους, που διογκώνουν και μεταθέτουν τα προβλήματα, δημιουργώντας άλλες τρύπες. Δεν επιδιώκουμε να μεταφερθεί νοσοκομείο εδώ αφήνοντας ακάλυπτες ανάγκες αλλού.

Επιμένουμε σταθερά στην ενίσχυση της ΠΦΥ, την ολοκληρωμένη και πλήρη λειτουργία όλων των Κέντρων Υγείας της Ανατ. Αττικής, δημιουργία νέων όπου χρειάζεται, καθώς η ανάγκη για άμεση πρόσβαση των ασθενών σε αυτά είναι αναντικατάστατη».

Και ο Μ. Μεντής καταλήγει με το κάλεσμα που απευθύνουν το Εργατικό Κέντρο και τα Σωματεία της περιοχής στον λαό της περιοχής«σε καμία περίπτωση να μην κρατήσει στάση αναμονής. Τη δημιουργία του νοσοκομείου μπορεί να την επιβάλει ο ίδιος με τον αγώνα του, μακριά από χιλιοειπωμένες υποσχέσεις».


Κορυφή σελίδας
Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ