Με κοινή τους ανακοίνωση καλούν σε πολλαπλασιασμό των εστιών αντίστασης σε κάθε χώρο δουλειάς, κλάδο και γειτονιά, τονίζοντας την ανάγκη «να ενωθούν σε ένα μεγάλο ποτάμι καταδίκης της πολιτικής που ευθύνεται για τα προβλήματα που βιώνουμε, σε ένα μεγάλο μέτωπο συλλογικής και οργανωμένης διεκδίκησης των δίκαιων αιτημάτων μας».

Στέκονται στην τραγική κατάσταση που επικρατεί στα νοσηλευτικά ιδρύματα όλων των νομών της Δυτικής Ελλάδας, όπως και σε Ζάκυνθο και Κεφαλονιά, με ευθύνη τόσο της σημερινής κυβέρνησης της ΝΔ, όσο και των προηγούμενων. Παίρνοντας δύναμη από τους αγώνες που έχουν αναπτυχθεί το προηγούμενο διάστημα, πανελλαδικά (COSCO, ΛΑΡΚΟ, «e-food») και στους νομούς τους, πρόσφατα με τη μεγάλη πορεία Πάτρα - Αθήνα που οργάνωσαν η δημοτική αρχή και το Εργατικό Κέντρο, απαιτούν:

- Αμεση ενίσχυση του δημόσιου συστήματος Υγείας. Να μην κλείσει ή συγχωνευτεί κανένα νοσοκομείο (μόνιμες προσλήψεις, μονιμοποιήσεις συμβασιούχων κ.λπ.).

- Αμεση και ασφαλή επαναλειτουργία όλων των τμημάτων των νοσοκομείων, των Κέντρων Υγείας και των ΤΟΜΥ.

- Να επαναλειτουργήσει άμεσα το Νοσοκομείο Νοσημάτων Θώρακος που κάλυπτε σοβαρές και πάγιες ανάγκες όλης της Δυτικής Ελλάδας. Να εξοπλιστεί με σύγχρονα μηχανήματα, ιατρικό υλικό, το απαραίτητο ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό.

- Να γίνει το Καραμανδάνειο Νοσοκομείο ένα σύγχρονο Νοσοκομείο Παίδων για τη Δυτική Ελλάδα, με αναβάθμιση των εγκαταστάσεών του. Να αναπληρωθούν άμεσα όλα τα κενά σε γιατρούς και παραϊατρικό προσωπικό. Να διαθέτει σύγχρονη ΜΕΘ Παίδων και Παιδοψυχιατρική κλινική με εξειδικευμένο προσωπικό που να καλύπτει τις ανάγκες της περιοχής.

- Αμεσα μέτρα για την ασφαλή λειτουργία των Παθολογικών κλινικών του Νοσοκομείου Πύργου με πρόσληψη του αναγκαίου προσωπικού. Η λειτουργία τους δεν λύνεται με καθημερινά εντέλλεσθε σε γιατρούς από τα υπόλοιπα νοσοκομεία της περιοχής.

- Αμεση επάνδρωση του Νοσοκομείου Αμαλιάδας που έχει μετατραπεί σε «Αγροτικό Ιατρείο». Να λειτουργήσει άμεσα η νέα πτέρυγα του ιδρύματος, που εγκαινιάστηκε τρεις φορές από την εποχή που υπουργός Υγείας ήταν ο Αδ. Γεωργιάδης, διαθέτει σύγχρονο εξοπλισμό και παραμένει κλειστή και απαξιωμένη.

- Πλήρη στελέχωση με ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό της Μονάδας Τεχνητού Νεφρού του Νοσοκομείου Ζακύνθου για να καλύπτει όλες τις ανάγκες. Ενίσχυση όλων των Κέντρων Υγείας του νησιού προκειμένου να αποκτήσουν τον χαρακτήρα του Κέντρου Υγείας και όχι απλά της... υπηρεσίας συνταγογράφησης.

- Να λειτουργήσουν άμεσα η Ψυχιατρική κλινική και η ΜΕΘ του Νοσοκομείου Αργοστολίου, που παρότι σύγχρονη και πλήρως εξοπλισμένη παραμένει κλειστή λόγω έλλειψης προσωπικού. Το Μαντζαβινάτειο Νοσοκομείο Ληξουρίου να επισκευαστεί πλήρως, να επανδρωθεί και να λειτουργεί ως νοσοκομείο και όχι ως Κέντρο Υγείας. Να λειτουργήσει άμεσα η Παθολογική κλινική του.

- Να λειτουργήσει άμεσα ο νέος σύγχρονος μαγνητικός τομογράφος του Νοσοκομείου Αγρινίου που παραμένει κλειστός λόγω έλλειψης προσωπικού. Να καλυφθούν όλα τα κενά στις Χειρουργικές κλινικές των Νοσοκομείων Αγρινίου και Μεσολογγίου και να λυθεί άμεσα το πρόβλημα με τη μη ύπαρξη αναισθησιολόγου στο Μεσολόγγι. Καμία συγχώνευση των δύο νοσοκομείων.

- Μέτρα προστασίας της υγείας και της ασφάλειας στους χώρους δουλειάς, στα σχολεία, στους παιδικούς σταθμούς, στα μέσα μαζικής μεταφοράς.

Παράλληλα, διεκδικούν: Κανένας εργαζόμενος χωρίς ΣΣΕ, ουσιαστικές αυξήσεις σε μισθούς - συντάξεις, κατάργηση των «ελαστικών» μορφών απασχόλησης, του ΦΠΑ στα είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης, του ΕΝΦΙΑ, μείωση της τιμής του ρεύματος κατά 50%, κατάργηση των φόρων σε καύσιμα και Ενέργεια, επαναφορά 13ου - 14ου μισθού και σύνταξης, επίδομα ανεργίας 600 ευρώ για όλους τους ανέργους, καμιά διακοπή ηλεκτρικού ρεύματος στα λαϊκά νοικοκυριά, άμεσες επανασυνδέσεις των κομμένων ηλεκτροδοτήσεων, να σταματήσουν οι πλειστηριασμοί πρώτης κατοικίας.

Τα Εργατικά Κέντρα εκφράζουν την αλληλεγγύη τους στον αγώνα των αγροτών και καλούν συνδικάτα και κάθε φορέα να πάρουν άμεσα αποφάσεις συμμετοχής, να κλιμακώσουν τον αγώνα τους σε κάθε χώρο. «Τίποτα δεν χαρίζεται, όλα κατακτιούνται με οργανωμένη συλλογική διεκδίκηση, αντίσταση και σύγκρουση με την πολιτική που θυσιάζει τη ζωή μας για τα κέρδη των λίγων», καταλήγουν.