Ο ιταλικός φασισμός προόριζε τα Δωδεκάνησα - κατά το διάστημα της κατοχής τους - για τουριστικό θέρετρο και αναπαυτήριο για τους μεγαλόσχημους αξιωματούχους του «Φάτσιο». Ανάλογα ήταν και τα έργα που προωθούσαν για τα νησιά αυτά και ιδιαίτερα τη Ρόδο, όπως δρόμους, πάρκα, λουλούδια και φιοριτούρες τουριστικής υποδομής, αντί μιας σταθερής αναπτυξιακής πολιτικής με βάση τις πραγματικές δυνατότητες και τις προοπτικές των νησιών.

Στη σύγχρονη Ελλάδα της ΕΥΡΩ-ΝΑΤΟικής υποτέλειας, των δεσμευτικών αναδιαρθρώσεων, των μαζικών ιδιωτικοποιήσεων, της συρρίκνωσης του αγροτικού τομέα και της μικρομεσαίας παραγωγικής δραστηριότητας, μερικοί υπεύθυνοι αυτής της φθίνουσας αντιαναπτυξιακής πολιτικής φαίνεται να οπτασιάζονται μιαν Ελλάδα υπηρετών των ξένων, όχι στα μέτρα του «ξένους ξένιζε» και της σύμμετρης τουριστικής υποδομής, αλλά ενός ριζικού υδροκεφαλικού τουριστικού αναπροσανατολισμού, με αιχμή την Ολυμπιάδα.

Νωρίτερα, μας προόριζαν για λαχανόκηπο και φρουτότοπο της Ευρώπης, οπότε ήρθαν ντιρεκτίβες, οι ποσοστώσεις, οι επιδοτήσεις και οι εντολές: Ξεριζώστε αυτό, φυτέψτε το άλλο, μέχρι να κυριαρχήσουν οι τροποποιημένοι - (μεταλλαγμένοι) - σπόροι των παντοδύναμων αμερικανικών εταιριών. Είχε μεσολαβήσει, παλιότερα, το μεσοδιάστημα της «εκβιομηχάνισης», των ιδιωτικών, δηλαδή δασμοβίωτων και επιχορηγούμενων επιχειρήσεων που κατάντησαν προβληματικές με ευθύνη των αφεντικών τους.

Από το λαχανόκηπο της Ευρώπης, διαφαίνεται τώρα πάλι, η αναστροφή προς τον τουρισμό και τους άδηλους πόρους του, όχι ως σύμμετρου στοιχείου οικονομικού προγραμματισμού, αλλά ως συγκυριακού μπαλώματος των κενών και αντίστοιχου προσανατολισμού του εργασιακού δυναμικού, συμπεριλαμβανομένης της εθελοντικής συνδρομής! Στην αμηχανία του νεοφιλελευθερισμού τους, επιδιώκουν τη συμβολή του Ξένιου Δία, ο οποίος όμως, ως νεφεληγαρέτης, απειλεί με αστραπολέκια, τους σύγχρονους μάγους των κατ' επιταγήν αναδιαρθρώσεων.