«Ψωνίσαμε από σβέρκο!». Μόνο έτσι θα μπορούσε να περιγράψει κανείς τον κρατικό σχεδιασμό ενόψει της νέας αντιπυρικής περιόδου. Μετά την περσινή καταστροφή, όπου πάνω από ένα εκατομμύριο στρέμματα δάσους έγιναν στάχτη, ο αντιπυρικός σχεδιασμός συνεχίζει στην «πεπατημένη». Και δεν θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά, αφού το κράτος αντιμετωπίζει ως κόστος την ανάγκη προστασίας του λαού από φυσικές καταστροφές. Διαβάζουμε για παράδειγμα ότι ετοιμάζονται ομάδες με 500 αερομεταφερόμενους «δασοκομάντος», που θα εκπαιδευτούν σύμφωνα με τα αμερικανικά πρότυπα (της ...πετυχημένης Καλιφόρνιας;) και θα προέρχονται από τη μεγάλη δεξαμενή των «αναλώσιμων» εποχικών πυροσβεστών. Προβλέπονται επίσης η στάθμευση στη χώρα μας για δυόμισι μήνες 200 πυροσβεστών από χώρες της Ευρώπης και η ενοικίαση εναέριων μέσων, που μονοπωλούν τον σχεδιασμό για καταστολή της φωτιάς, σε βάρος της πρόληψης και άλλων αναγκαίων μέσων επίγειας πυρόσβεσης. Το «αλατοπίπερο» είναι οι κυβερνητικές εξαγγελίες για καλύτερο συντονισμό και τα χολιγουντιανά σενάρια για «συντονιστικό κέντρο επιχειρήσεων», τύπου «war room». Κάπως έτσι το κράτος προσπαθεί ξανά να κρύψει κάτω από το χαλί τις τεράστιες ελλείψεις σε προσωπικό και μέσα, για την πυρόσβεση και την πυροπροστασία. Επιβεβαιώνεται για άλλη μια φορά η απουσία ενός ολοκληρωμένου σχεδίου προστασίας και ανάδειξης του δασικού πλούτου προς όφελος του λαού, που προϋποθέτει να μην είναι η γη εμπόρευμα και το περιβάλλον πηγή κέρδους για τα μονοπώλια. Γι' αυτό η «συνταγή» της κυβέρνησης, παραμονές της νέας αντιπυρικής περιόδου, είναι δοκιμασμένη και έχει κάψει πολλές φορές μέχρι τώρα τη γούνα του λαού.