Μια μέρα μετά τη συζήτηση στη Βουλή, ο Αλ. Τσίπρας... εξηγεί στον Αμερικανό πρέσβη τις «χαώδεις διαφορές» με τη ΝΔ

Αυτή είναι η ...προοδευτική εξωτερική πολιτική α-λα ΣΥΡΙΖΑ και οι «χαώδεις διαφορές» με την κυβέρνηση της ΝΔ και σε αυτό το πεδίο, όπως τα παρουσίασε ο πρόεδρός του την περασμένη Τρίτη, στη συζήτηση στη Βουλή για την προμήθεια των «Belharra» και των «Rafale»: Η «αντιπαράθεσή» τους είναι για το αν το «φύλλο πορείας» των στρατευμάτων που στέλνουν εκτός συνόρων, σε ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και αποστολές, θα έχει και επισήμως τη ΝΑΤΟική και ευρωενωσιακή «βούλα»!

Ο ΝΑΤΟικός κατήφορος δεν έχει πάτο, πόσο μάλλον που ο ΣΥΡΙΖΑ τα λέει όλα αυτά τις μέρες ακριβώς που συμπληρώνονται 70 χρόνια από την ένταξη της χώρας στη δολοφονική συμμαχία του ΝΑΤΟ, με τον λαό μας να έχει δει «απ' την καλή κι απ' την ανάποδη» τόσα χρόνια τι σημαίνει η εμπλοκή της χώρας στα ιμπεριαλιστικά σχέδια, «στο πλαίσιο των διεθνών οργανισμών στους οποίους ανήκουμε».

Κατά τον ΣΥΡΙΖΑ λοιπόν ήταν δικαιολογημένη η αποστολή στρατευμάτων στη ΝΑΤΟική αποστολή που διέλυσε το Αφγανιστάν, η συμμετοχή των Ενόπλων Δυνάμεων και η ενεργοποίηση όλων των αμερικανοΝΑΤΟικών υποδομών για τη διάλυση της Λιβύης το 2011 αλλά και για την ευρωατλαντική «επιτήρηση» με τις ναυτικές αποστολές που συνεχίζονται μέχρι σήμερα, η εμπλοκή της χώρας στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στο Ιράκ, ή η συμμετοχή της χώρας στη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, που έγινε με τη συνυπογραφή ΝΑΤΟ και ΕΕ.

Και, βέβαια, πάει πολύ σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ να κάνει τον ανήξερο για τις εγκληματικές συμφωνίες που έρχεται να ολοκληρώσει η κυβέρνηση της ΝΔ και βάζουν τις Ενοπλες Δυνάμεις «στο στόμα του λύκου» των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών: Ηταν η δική του κυβέρνηση που εγκαινίασε τη συμμετοχή στις ιμπεριαλιστικές αποστολές στο Σαχέλ, με «καπέλο» ΕΕ, ενώ συνυπέγραψε και τις σχετικές ευρωενωσιακές αποφάσεις, εγκαινίασε ή επέκτεινε τα τριμερή σχήματα συνεργασίας από την Ανατολική Μεσόγειο μέχρι τον Περσικό Κόλπο «υπό τη σκέπη» των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ, που «επισημοποιείται» σήμερα από τη ΝΔ με αποστολές φρεγατών και συστοιχίες «Πάτριοτ» στη Σαουδική Αραβία. Στο πλαίσιο της ΝΑΤΟικής στρατηγικής για την περικύκλωση της Ρωσίας, κάλεσαν τη ΝΑΤΟική αρμάδα στο Αιγαίο και αύξησαν σταθερά την παρουσία του ελληνικού Ναυτικού σε αποστολές του ΝΑΤΟ στη Μαύρη Θάλασσα, που μπαίνουν στο ρωσικό στόχαστρο.

Η υποτιθέμενη «διαφορά» τους δηλαδή είναι αν η χώρα θα γίνει ένα απέραντο αμερικανοΝΑΤΟικό ορμητήριο για πολεμικές αποστολές ή για την «επιτήρηση» της αμερικανοΝΑΤΟικής «σταθερότητας», απέναντι στα άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα και με το πιστόλι στον κρόταφο των λαών. Αν τη «δόξα» των ΝΑΤΟικών αποστολών στα Βαλκάνια και αλλού, που βάζουν τη χώρα στο στόχαστρο των αντίπαλων ιμπεριαλιστικών κέντρων, θα την «καρπώνεται» αποκλειστικά η ελληνική αστική τάξη, για να αναβαθμίζει τα συμφέροντά της, ή από κοινού με τους Ευρωατλαντικούς συμμάχους της.

Για τέτοιο «χάος» μιλάμε. Εφτασε μάλιστα ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ να λέει στη Βουλή πως «σε ό,τι αφορά το "διά ταύτα", ναι, ήταν πάγια θέση μας η αναβάθμιση της Αλεξανδρούπολης, όχι να ενταχθεί η Αλεξανδρούπολη σε αμερικανικές επιχειρήσεις και μάλιστα χωρίς ανταλλάγματα, και να έχουμε κάθε μέρα δηλώσεις από Ρώσους αξιωματούχους σε βάρος του ρόλου της Ελλάδας στην περιοχή».

Αλήθεια, ποιον νομίζουν ότι κοροϊδεύουν;

Ο ΣΥΡΙΖΑ, που εγκαινίασε τον «Στρατηγικό Διάλογο» με τις ΗΠΑ και την αμέσως επόμενη μέρα απ' όταν τα έλεγε αυτά στη Βουλή, την περασμένη Τετάρτη, ο πρόεδρός του σε συνάντηση με τον Αμερικανό πρέσβη εξέφραζε τη «στήριξή του στην περαιτέρω προώθησή του», κάνει τον ανήξερο για... τα αποτελέσματά του;

Ο ΣΥΡΙΖΑ, που υπέγραφε και με τα δυο χέρια τις συμφωνίες με τον «διαβολικά καλό» Τραμπ, που επί ημερών του πρότεινε να μετατραπούν η Λάρισα, ο Βόλος, η Αλεξανδρούπολη και δεκάδες άλλες τοποθεσίες σε αμερικανοΝΑΤΟικά ορμητήρια, με τη ΝΔ να ολοκληρώνει το άθλιο αυτό έργο με τη Συμφωνία για τις βάσεις, όχι μόνο κάνει τώρα τον ανήξερο για το έγκλημα, αλλά προσπαθεί να παρουσιάσει τα «μεγαλύτερα ανταλλάγματα» που λέει ότι θα παζαρέψει για την αστική τάξη ως «προοδευτική πολιτική» για τον λαό!

Και, βέβαια, δεκάρα δεν αξίζουν οι υποτιθέμενες «ενστάσεις» του ΣΥΡΙΖΑ για τα εξοπλιστικά, με βάση τις οποίες υπερψήφισε την προμήθεια των φρεγατών «Belharra» αλλά καταψήφισε την προμήθεια των 6 επιπλέον «Rafale». Τα περί «λελογισμένων αμυντικών δαπανών» που θα γίνονται «κατόπιν εισηγήσεων» προσπαθούν να κρύψουν για ποιον σκοπό γίνονται οι δαπάνες αυτές: Οτι καμία σχέση δεν έχουν με την άμυνα της χώρας, την υπεράσπιση των συνόρων και των κυριαρχικών δικαιωμάτων, αντίθετα είναι ενταγμένες στον επιθετικό σχεδιασμό του ΝΑΤΟ, που όλοι μαζί στηρίζουν.

Αλλωστε και εδώ οι «διαφορές» με τη ΝΔ είναι όσο απέχει το «αργυρό» από το «χρυσό» μετάλλιο στους ΝΑΤΟικούς εξοπλισμούς: Ο ΣΥΡΙΖΑ, που μόνο το 2018 ξόδεψε το 2,4% του ΑΕΠ σε εξοπλισμούς για ΝΑΤΟικές ανάγκες, αποσπώντας το «αργυρό» μετάλλιο στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ, «εγκαλεί» τη ΝΔ για τα πάνω από 4 δισ. που δίνει για τη νέα εξοπλιστική κούρσα, που από πέρυσι πέρασε και τις ΗΠΑ σε εξοπλιστικές δαπάνες (ως ποσοστό του ΑΕΠ)!

Τόση είναι η απόσταση ανάμεσα στους «συντηρητικούς» και τους «προοδευτικούς» ΝΑΤΟικούς: Οση και η απόσταση ανάμεσα στους ΝΑΤΟικούς «κρίκους» που μπαίνουν ο ένας πίσω από τον άλλον στην περιοχή, με τεράστιους κινδύνους για τους λαούς. Είτε με τις ΝΑΤΟικής κοπής συμφωνίες που δυναμώνουν τα αμερικανοΝΑΤΟικά στηρίγματα στην περιοχή απέναντι στα άλλα κέντρα και προσθέτουν νέα καύσιμη ύλη για τον επόμενο γύρο των ιμπεριαλιστικών συγκρούσεων, είτε με τις συμφωνίες για τις βάσεις που «οπλίζουν» για τις συγκρούσεις αυτές. Και στη μία και στην άλλη περίπτωση, ο ένας δίνει τη σκυτάλη στον άλλον.

Απ' αυτήν τη «σκυταλοδρομία» όμως ο λαός έχει να περιμένει μόνο τεράστιους κινδύνους, όπως φανερώνουν και οι εξελίξεις στην Ουκρανία. Ελπίδα να ξεκολλήσει απ' αυτόν τον βούρκο, που τον κάνει «βορά στα θηρία», είναι μόνο η δική του πάλη: Για να ξεκουμπιστούν τώρα όλες οι αμερικανοΝΑΤΟικές βάσεις, να μην υπογραφεί η νέα κατάπτυστη Συμφωνία με τις ΗΠΑ. Να γυρίσουν όλοι οι στρατιωτικοί από αποστολές εκτός συνόρων, καμία εμπλοκή της χώρας στα σχέδια των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ. Να δυναμώσει η πάλη για αποδέσμευση από τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις, με τον λαό κυρίαρχο στον τόπο του.