Η εξέλιξη του κατώτατου μισθού από το 2007: Μετά από 15 χρόνια η «αύξηση» είναι μόλις 16,77 ευρώ

Αναλυτικά, το ΠΑΜΕ σημειώνει:

«Η Εκτελεστική Γραμματεία του ΠΑΜΕ παίρνει την πρωτοβουλία να αναδείξει για ακόμη μια φορά την ανάγκη τα συνδικάτα να πάρουν στα χέρια τους την υπόθεση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, ως ένα μεγάλο και καθοριστικής σημασίας μέτωπο που αφορά όλη την εργατική τάξη. Καλεί τα συνδικάτα να οργανώσουν ουσιαστική συζήτηση στους χώρους δουλειάς, στις επιχειρήσεις, στους κλάδους, να γίνει υπόθεση των ίδιων των εργαζομένων η πάλη για την υπογραφή Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, για την υπογραφή Κλαδικών και Επιχειρησιακών Συλλογικών Συμβάσεων.

Η πρωτοβουλία αυτή πραγματοποιείται σε συνθήκες όπου η εργατική τάξη και τα φτωχά λαϊκά στρώματα δέχονται ολομέτωπη επίθεση στο εισόδημα, στην Υγεία, στην Εκπαίδευση, στα συνδικαλιστικά δικαιώματα.

Ιδιαίτερα τους τελευταίους μήνες, ένα μεγάλο κύμα ακρίβειας σαρώνει το λαϊκό εισόδημα. Μεγάλες αυξήσεις στα είδη λαϊκής κατανάλωσης, στο ρεύμα, στα καύσιμα, τεράστια υπερφορολόγηση των φτωχών λαϊκών νοικοκυριών που "συνεισφέρουν" σταθερά το 95% των φόρων του κρατικού προϋπολογισμού. Το ΙΝΕ της ΓΣΕΕ καταγράφει απώλεια αγοραστικής δύναμης των εργαζομένων, λόγω του κύματος ακρίβειας που συνεχίστηκε και τον Δεκέμβρη του 2021 και πιο συγκεκριμένα ότι η απώλεια αγοραστικής δύναμης του κατώτατου μισθού έφτασε το 10,4%, ενώ του μέσου μισθού των εργαζομένων μερικής απασχόλησης άγγιξε το 13,7%. Τον ίδιο μήνα το μέσο μηνιαίο ατομικό διαθέσιμο εισόδημα απώλεσε περίπου το 7% της αγοραστικής του δύναμης σε ετήσια βάση.

Από το 2011 μέχρι το 2019 πτώση είχαν και ο μέσος και ο διάμεσος μισθός

Η συρρίκνωση του κατώτερου μισθού μείωσε και το επίδομα ανεργίας που είναι αυτόματα συνδεδεμένο μαζί του.

Επιπλέον, την άσχημη κατάσταση επιδεινώνουν η μεγάλη επέκταση των "ελαστικών" μορφών απασχόλησης, η υποαπασχόληση, η υπονόμευση των κλαδικών συμβάσεων, που η πλειοψηφία τους δεν έχουν υπογραφεί για πάνω από 10 χρόνια, το πάγωμα των τριετιών, η κυριαρχία των ατομικών συμβάσεων. Ολα αυτά έχουν οδηγήσει σε μια δραματική μείωση του μέσου και διάμεσου μισθού την τελευταία δεκαετία, μείωση που ξεπερνά το 25%, λειτουργούν δηλαδή ως βασικό εργαλείο εσωτερικής υποτίμησης.

Ολα τα αντεργατικά μέτρα που προωθήθηκαν και υλοποιούνται εδώ και μια δεκαετία, σε συνδυασμό με την αύξηση των φορολογικών συντελεστών, τη μείωση του αφορολόγητου ορίου, την κατακόρυφη αύξηση των έμμεσων φόρων και του ΦΠΑ, μείωσαν ακόμη περισσότερο το λαϊκό εισόδημα και ταυτόχρονα περιορίζουν την όποια μικρή δυνατότητα να καλυφθούν βασικές ανάγκες.

Τα ίδια μέτρα ανέστειλαν την υποχρεωτικότητα και την εφαρμογή διατάξεων, κανονιστικών πράξεων, κλαδικών συλλογικών συμβάσεων ή διαιτητικών αποφάσεων κι έδωσαν τη δυνατότητα στους εργοδότες, με επιχειρησιακές ΣΣΕ που συνάπτουν με Ενώσεις Προσώπων και με ατομικές συμβάσεις, να ανατρέπουν εργασιακές σχέσεις, με άμεση συνέπεια στο ύψος του μισθού. Σήμερα, για να κηρυχτεί μια Συλλογική Σύμβαση υποχρεωτική, θα πρέπει να είναι συνδεδεμένη με την ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων, γενικά και κατά κλάδο.

Την ίδια στιγμή, η κυβέρνηση με το νέο "αναπτυξιακό" νόμο και τα κονδύλια του Ταμείου Ανάκαμψης μπουκώνουν με δεκάδες δισ. ευρώ τους επιχειρηματικούς ομίλους, καταδικάζοντας τον λαό στην ακρίβεια και τη φτώχεια. Οι αντιλαϊκοί νόμοι, που έχουν ψηφιστεί τα τελευταία χρόνια απ' όλες τις κυβερνήσεις της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ, του ΠΑΣΟΚ, έχουν διαμορφώσει ένα μεγάλο αντιλαϊκό οπλοστάσιο, που αξιοποιούν οι επιχειρηματικοί όμιλοι για να βαθύνουν την εκμετάλλευση της εργατικής δύναμης με συνεχή μείωση μισθών και δικαιωμάτων.

Πρόκειται στην ουσία για την επιβολή της πολιτικής της ΕΕ που εφαρμόζεται για δεκαετίες σε όλες τις χώρες, προκειμένου να δημιουργηθούν ευνοϊκές συνθήκες για ευρωπαϊκά μονοπώλια, με σκοπό να ανταγωνιστούν σε ένα οξύ ανταγωνιστικό περιβάλλον, που γίνεται όλο και πιο επικίνδυνο όχι μόνο για τη διαβίωση αλλά ακόμη και για την ίδια τη ζωή των εργαζομένων. Βασικός, άλλωστε, στρατηγικός στόχος της ΕΕ ήταν, από τη συγκρότησή της, η "ευελιξία" και κινητικότητα στην αγορά εργασίας, που συνδέονταν πάντα και με επιμέρους στόχους.

Το 2012, με κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ - ΝΔ, ξεκίνησε το ξήλωμα της ΕΓΣΣΕ, με μείωση κατά 22% του κατώτερου μισθού, συνέχισε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ το 2019, που εφάρμοσε τον νόμο του 2013 της ΝΔ και παγίωσε την κατάργηση του καθορισμού του κατώτερου μισθού μέσα από τις συλλογικές διαπραγματεύσεις εργοδοσίας - εργαζομένων, καθόρισε τον ορισμό της από την εκάστοτε κυβέρνηση με βάση "την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας και τις προοπτικές της για ανάπτυξη, από την άποψη της παραγωγικότητας, των τιμών και της ανταγωνιστικότητας". Ακολούθησε ο πιο πρόσφατος νόμος Χατζηδάκη, που καταργεί την πληρωμή των υπερωριών και την κυριακάτικη αργία, μονιμοποιεί την τηλεργασία, διευθετεί τον χρόνο εργασίας, επιβάλλει την ατομική σύμβαση ως ισχυρότερη των ΣΣΕ. Οι ευθύνες όλων αυτών των κομμάτων δεν μπορούν να "ξεπλυθούν" με κανένα ψίχουλο που βαφτίζουν αύξηση του κατώτατου μισθού. Ολα τα κόμματα που κυβέρνησαν, όχι μόνο δεν καταργούσαν αλλά προσέθεταν νέες αντεργατικές διατάξεις, που ματώνουν τα εργατικά και λαϊκά νοικοκυριά.

Οι κυβερνήσεις είχαν σημαντική βοήθεια στην υλοποίηση των αντεργατικών σχεδιασμών από την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ. Η γραμμή της να προωθεί σταθερά τη γραμμή του "κοινωνικού εταιρισμού", των "κοινωνικών διαλόγων", την πολιτική δηλαδή του κεφαλαίου που για επίτευξη "εθνικών στόχων", μέσα από την ανταγωνιστικότητα και την επιχειρηματικότητα, έδωσε επιπλέον όπλα στη μεγαλοεργοδοσία για την ανατροπή θεμελιωμένων δικαιωμάτων στις εργασιακές σχέσεις, όχι μόνο με την υπογραφή της σε μειώσεις μισθών αλλά και με τη συμφωνία της στην εξάπλωση των "ελαστικών" μορφών απασχόλησης και σε περικοπές που δικαιολογούνταν ως "μη μισθολογικό κόστος". Ετρεξε πρώτη να υπογράψει και να αποδεχτεί το πετσόκομμα κατά 22% της υπογεγραμμένης Σύμβασης και κατά 32% για τους νέους κάτω των 25 ετών, με το σαχλό επιχείρημα να διασώσει το επίδομα γάμου.

Η πολεμική της απέναντι στα εργατικά συνδικάτα και τις Ομοσπονδίες που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, για πλαίσιο πάλης που δεν συμβαδίζει με τις αντοχές της καπιταλιστικής οικονομίας, στην πράξη λειτούργησε ως μοχλός πίεσης στους εργαζόμενους, για να ρίξουν τον πήχη των απαιτήσεών τους.

Η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, ακόμη και σήμερα, επιβεβαιώνει ότι είναι στην απέναντι πλευρά, ενάντια στα συμφέροντα των εργαζομένων. Συνεχίζει να καλλιεργεί αυταπάτες και ψεύτικες προσδοκίες με σύνθημα ότι "δεν γίνεται ανάπτυξη με εξαθλιωμένους εργαζόμενους", αναπαράγοντας ξοφλημένες από την ίδια τη ζωή θεωρίες και επιχειρήματα, ότι χωρίς σύγκρουση με τα μονοπώλια, το σύστημα του κεφαλαίου, αλλά με κοινωνικό διάλογο, θα βελτιωθεί σιγά σιγά η ζωή των εργαζομένων.

Απέναντι σε αυτήν την πολιτική τα συνδικάτα που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ θέτουν για συζήτηση σε όλες τις συνδικαλιστικές οργανώσεις πλαίσιο διεκδικήσεων, που έχει ως μόνο κριτήριο τις ανάγκες των εργαζομένων, κόντρα στην προσπάθεια "πλειοδοσίας στα ψίχουλα" που κάνουν ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ για τον ονομαστικό κατώτερο μισθό που θα αποφασίζει ο εκάστοτε υπουργός, με βασικούς άξονες:

1. Την κατάργηση όλων των αντεργατικών νόμων για τις ΣΣΕ και τους μισθούς

Υπογραφή Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας με τους όρους που προτείνουν τα συνδικάτα που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ σημαίνει κατάργηση των αντεργατικών νόμων:

• 4046/2012 και της ΠΥΣ 6/29-2-2012 της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ - ΝΔ που κρατά παγωμένες τις τριετίες, αφαιρεί από τις πρώην ΔΕΚΟ τον 13ο και 14ο μισθό, επιβάλλει χρόνο μετενέργειας στις Συλλογικές Συμβάσεις 3 μηνών και μετά τις καταργεί.
• 4172/2013 της κυβέρνησης ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ που καταργεί τις συλλογικές διαπραγματεύσεις για τον κατώτατο μισθό και όρισε ότι επιβάλλεται με Υπουργική Απόφαση και με κριτήριο την "ανταγωνιστικότητα" και την "παραγωγικότητα" των επιχειρήσεων, δηλαδή με βάση τη θωράκιση των συμφερόντων του μεγάλου κεφαλαίου. Νόμο που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ έβαλε σε εφαρμογή το 2019 με την Υπουργική Απόφαση 4241/127/30.1.2019 και έτσι τον έκανε ιδιοκτησία της, τον έκανε νόμο Βρούτση - Αχτσιόγλου και με τη βούλα.
• Εγκύκλιος 32921/2175/13-6-2018 της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, με την οποία ενεργοποίησε μια ανενεργή διάταξη του νόμου 1876/1990 σχετικά με τον έλεγχο της "αντιπροσωπευτικότητας" των κλαδικών ΣΣΕ, προσθέτοντας μια ολόκληρη διαδικασία για να αποδειχτεί ότι δεσμεύει τους εργοδότες που απασχολούν το 51% των εργαζομένων του κλάδου ή του επαγγέλματος για την επέκταση μιας κλαδικής ΣΣΕ και την κήρυξή της ως γενικώς υποχρεωτικής για το σύνολο των εργαζομένων ενός κλάδου.
• 4635/2019 της κυβέρνησης της ΝΔ, που συμπληρώνοντας το έργο του ΣΥΡΙΖΑ ζητά να τεκμηριώσει η εργατική πλευρά για την επέκταση μιας κλαδικής Συλλογικής Σύμβασης αν έχει αρνητικές επιπτώσεις "στην ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων και τη λειτουργία του ανταγωνισμού"!
• 4808/2021 της κυβέρνησης της ΝΔ, που καταργεί την πληρωμή των υπερωριών με μισθό - πρακτικά καταργεί το 8ωρο, καταργεί την κυριακάτικη αργία, διευθετεί τον χρόνο εργασίας και επιβάλλει την ατομική σύμβαση ως ισχυρότερη, ανεξαρτήτως της ύπαρξής ευνοϊκότερης σύμβασης (κλαδικής ή και επιχειρησιακής).

2. Την επαναφορά της συλλογικής διαπραγμάτευσης της ΕΓΣΣΕ ως αφετηρία για την αύξηση του κατώτερου μισθού

Διαμορφώνουμε πρόταση για 825 ευρώ κατώτερο μεικτό μισθό που παίρνει υπόψη το γεγονός ότι ήδη σήμερα ο κατώτερος μεικτός μισθός βρίσκεται στα 663 ευρώ, στο ύψος δηλαδή του 2007. Κριτήριο για τον ορισμό του ύψους του μισθού είναι η ανάγκη να αναπληρωθεί ένα μέρος των μεγάλων απωλειών του εργατικού εισοδήματος. Υπενθυμίζεται ότι: Ο κατώτατος μισθός γκρεμίστηκε το 2012 κατά 22%, τους τελευταίους μήνες σημειώνονται απώλειες πάνω από 10% ενώ ο πληθωρισμός έχει σκαρφαλώσει στο 5% και θα συνεχίσει να υπάρχει το επόμενο διάστημα.

3. Τη γενική μείωση του χρόνου εργασίας, με 7ωρο - 5ήμερο - 35ωρο και σταθερή δουλειά με δικαιώματα.

4. Την επαναφορά κατακτήσεων όπως οι τριετίες, η αρχή ευνοϊκότερης σύμβασης, η κυριακάτικη αργία, η πληρωμή υπερωριών, κ.ά.

5. Το επίδομα ανεργίας στο 80% του κατώτερου μισθού.

6. Την κατάργηση του απαράδεκτου διαχωρισμού στην καταγγελία σύμβασης (απόλυση) με ή χωρίς προειδοποίηση.

7. Την ουσιαστική προστασία των εργαζόμενων γυναικών και της μητρότητας».

«Δίνουμε τον αγώνα για να μην υπάρχει εργαζόμενος χωρίς Συλλογική Σύμβαση Εργασίας ενιαία με την πάλη για να μη συρρικνωθεί το εργατικό εισόδημα, για να μπορούν οι εργαζόμενοι να ζουν με αξιοπρέπεια, με αυξημένους μισθούς και κοινωνικές παροχές. Για να αντισταθούμε στη φορομπηχτική πολιτική των κυβερνήσεων», σημειώνει το ΠΑΜΕ, διεκδικώντας:

• Κατάργηση του ΦΠΑ στα είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης.
• Κατάργηση του ΕΝΦΙΑ και γενναία μείωση των δημοτικών τελών για τα εργατικά και λαϊκά νοικοκυριά.
• Μείωση της τιμής του ρεύματος κατά 50% και κατάργηση των φόρων στα καύσιμα και συνολικά στην Ενέργεια.
• Αφορολόγητο στα 12.000 ευρώ και επιπρόσθετα στα 3.000 ευρώ για κάθε παιδί.
• Διαγραφή χρεών, όχι στις κατασχέσεις και στους πλειστηριασμούς για τα εργατικά και λαϊκά νοικοκυριά.
• Προσλήψεις προσωπικού με σταθερή δουλειά και δικαιώματα στην Υγεία, στην Πρόνοια, στην Εκπαίδευση, στην Τοπική Διοίκηση και στους τομείς Πολιτικής Προστασίας. Κατάργηση των «ελαστικών» μορφών απασχόλησης και των δουλεμπορικών γραφείων.

Στην πρόταση προστίθεται:

«Με όπλο την ενότητα της εργατικής τάξης απέναντι στην εργοδοσία, στους μονοπωλιακούς ομίλους, σε κάθε εργοστάσιο, χώρο δουλειάς, σε κάθε κλάδο, τα συνδικάτα πρέπει άμεσα να προχωρήσουν σε επιθετική και καλά οργανωμένη διαφώτιση, εξασφαλίζοντας σε κάθε βήμα την όλο και μεγαλύτερη συμμετοχή των εργαζομένων σε αγώνα για τη διεκδίκηση ΕΓΣΣΕ που είναι απαραίτητος όρος για να υπάρχουν νίκες και σε κάθε κλάδο και χώρο δουλειάς.

Η αλματώδης άνοδος της επιστήμης, της τεχνολογίας, δημιούργημα αποκλειστικά της ανθρώπινης εργασίας, πνευματικής και χειρωνακτικής, οι τεράστιες δυνατότητες της εποχής μας επιτρέπουν τη γενική μείωση των ωρών εργασίας και την αύξηση των απολαβών των εργαζομένων, τη σταθερή δουλειά.

Στο άδικο σύστημα της εκμετάλλευσης τα επιτεύγματα της ανθρωπότητας αξιοποιούνται για την εκτίναξη των κερδών των λίγων, την εκτίναξη της ανεργίας και της φτώχειας για τους αληθινούς παραγωγούς του πλούτου, τους εργαζόμενους. Εκατό χρόνια από τη νομοθετική κατοχύρωση του 8ωρου στην Ελλάδα, επέβαλαν το 10ωρο και ισχυροποιούν τις "ελαστικές" μορφές απασχόλησης. Κανένας συμβιβασμός με αυτήν την αθλιότητα. Οργανώνουμε την πάλη για ανάκτηση και διεύρυνση των εργασιακών δικαιωμάτων, με κριτήριο τις σύγχρονες ανάγκες μας, μέχρι την κατάργηση της εκμεταλλευτικής βαρβαρότητας».

«Α. ΠΕΔΙΟ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ

Οι όροι της παρούσας σύμβασης είναι υποχρεωτικά εκτελεστοί για κάθε εργοδότη (εκτός άμεσου δημόσιου τομέα), είτε ανήκει είτε όχι σε εργοδοτική οργάνωση σε όλη την ελληνική επικράτεια.

Τα κατώτερα όρια μισθών και ημερομισθίων αποτελούν κατώτατα όρια αμοιβής μισθωτών της χώρας που απασχολούνται με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου και αμείβονται με μισθό, ημερομίσθιο, κατά μονάδα ή με οποιοδήποτε άλλο σύστημα.

Οι διατάξεις της παρούσης ΣΣΕ δεν εφαρμόζονται καθ' ολοκληρίαν στους διεπόμενους ήδη υπό Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας διαιτητικές αποφάσεις, Υπουργικές Αποφάσεις ή άλλες σχετικές πράξεις που προβλέπουν ευνοϊκότερες ρυθμίσεις στους όρους αμοιβής και εργασίας.

Β. ΟΡΟΙ ΑΜΟΙΒΗΣ

Κατώτατα όρια αποδοχών 2022

α. Τα κατώτατα όρια μισθών και ημερομισθίων των εργαζομένων όλης της χώρας διαμορφώνονται ως εξής:

α1. Εργαζόμενοι που αμείβονται με ημερομίσθιο και δεν έχουν συμπληρώσει τριετή υπηρεσία ή προϋπηρεσία και είναι άγαμοι:

Βασικό μεικτό ημερομίσθιο 37 ευρώ

α2. Εργαζόμενοι που αμείβονται με μισθό και δεν έχουν συμπληρώσει τριετή υπηρεσία ή προϋπηρεσία και είναι άγαμοι:

Βασικός μεικτός μισθός 825 ευρώ

Το ποσοστό της αύξησης των αποδοχών που κάθε φορά καθορίζεται θα προστίθεται στο σύνολο των αποδοχών επί των οποίων υπολογίζονται οι προσαυξήσεις Κυριακής, νυχτερινής εργασίας, υπερεργασίας, υπερωρίας, επιδόματα εορτών και αδείας, όπως και η αποζημίωση για την εκτός έδρας εργασία.

Υπερωριακή απασχόληση

α. Καταργούνται τα άρθρα των νόμων 3385/2005, 3863/2010, 4488/2017 και 4808/2021, που ορίζουν και ρυθμίζουν την υπερωριακή απασχόληση.

β. Ως υπερωρία ορίζεται κάθε ώρα πλέον των 7 ημερησίως και 35 εβδομαδιαίως και αμείβεται με προσαύξηση 60%.

γ. Απαγορεύεται η αμοιβή της υπερωρίας καθ' οιονδήποτε τρόπο, πέραν της χρηματικής.

Τα ανωτέρω συνολικά κατώτατα όρια μισθών και ημερομισθίων εφαρμόζονται αντιστοίχως και για τους μαθητευόμενους εργατοτεχνίτες, καθώς και για τους υπαλλήλους που έχουν συμπληρώσει το 15ο έτος της ηλικίας τους.

Γ. ΕΠΙΔΟΜΑΤΑ

Τριετιών

α. Προϋπηρεσία θεωρείται η υπηρεσία που διανύθηκε σε οποιονδήποτε εργοδότη, σε οποιαδήποτε εργασία και ειδικότητα.

β. Εργαζόμενοι με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου, που δεν υπάγονται σε άλλη Συλλογική Σύμβαση Εργασίας ή διαιτητική απόφαση, δικαιούνται για κάθε τριετή υπηρεσία ή προϋπηρεσία, προσαύξηση σε ποσοστό 5%, επί του ως άνω κατώτατου ορίου βασικού ημερομισθίου και μέχρι να συμπληρωθούν έξι τριετίες και προσαύξηση σε ποσοστό 10%, επί του ως άνω κατώτατου ορίου βασικού μισθού και μέχρι να συμπληρωθούν τρεις τριετίες.

γ. Τα ποσά που προκύπτουν από τον υπολογισμό των ποσοστών λόγω τριετιών στρογγυλοποιούνται στην επόμενη ακέραιη μονάδα.

Γάμου

Σε όλους τους έγγαμους μισθωτούς, ανεξαρτήτως φύλου, χορηγείται επίδομα γάμου σε ποσοστό 10%. Το επίδομα γάμου υπολογίζεται στο κατώτατο όριο του βασικού μισθού ή ημερομισθίου.

Ανθυγιεινό Επίδομα

Χορηγείται μηνιαίως επίδομα ανθυγιεινής εργασίας σε ποσοστό 10%, το οποίο υπολογίζεται στον βασικό μηνιαίο μισθό στους εργαζόμενους που εργάζονται σε Βαριά και Ανθυγιεινά Επαγγέλματα.

Επιδόματα εορτών Χριστουγέννων και Πάσχα

α. Τα επιδόματα των εορτών Χριστουγέννων και Πάσχα αποτελούν τακτικές αποδοχές και καταβάλλονται στο ακέραιο, εφόσον η εργασιακή σχέση διήρκεσε καθ' όλη τη χρονική περίοδο, για μεν την περίπτωση του επιδόματος των εορτών Πάσχα από την 1η Ιανουαρίου μέχρι την 30ήΑπριλίου, για δε την περίπτωση του επιδόματος των εορτών Χριστουγέννων από την 1η Μαΐου μέχρι την 31η Δεκεμβρίου κάθε χρόνου.

β. Το επίδομα εορτών Χριστουγέννων ανέρχεται σε έναν μηνιαίο μισθό για τους αμειβόμενους με μισθό και σε 25 ημερομίσθια για τους αμειβόμενους με ημερομίσθιο.

γ. Το επίδομα εορτών Πάσχα ανέρχεται σε μισό μηνιαίο μισθό για τους αμειβόμενους με μισθό και 15 ημερομίσθια για τους αμειβόμενους με ημερομίσθιο.

δ. Γενικές ή ειδικές διατάξεις νόμων, διαταγμάτων, Υπουργικών Αποφάσεων, Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, διαιτητικών αποφάσεων, κανονισμών εργασίας και λοιπών κανονιστικών πράξεων, που καθορίζουν ευνοϊκότερους τρόπους υπολογισμού, καταβολής και γενικά παροχής των επιδομάτων αυτών υπερισχύουν και διατηρούνται σε ισχύ.

Επίδομα αδείας

α. Ο εργαζόμενος που θεμελιώνει δικαίωμα κανονικής άδειας αναψυχής, αυτούσιας ή σε χρήμα, δικαιούται να λάβει και το επίδομα αδείας, το οποίο αποτελεί τακτικές αποδοχές, υπολογίζεται με τον ίδιο τρόπο που υπολογίζονται και οι αποδοχές άδειας και υπόκειται στους ίδιους κανόνες.

β. Το επίδομα αδείας ισούται με το σύνολο των καταβαλλόμενων τακτικών συνήθων αποδοχών της άδειας, με τον περιορισμό ότι δεν μπορεί να υπερβαίνει τις αποδοχές 15 ημερών γι' αυτούς που αμείβονται με μηνιαίο μισθό και 13 ημερών γι' αυτούς που αμείβονται με ημερομίσθιο.

γ. Γενικές ή ειδικές διατάξεις νόμων, διαταγμάτων, Υπουργικών Αποφάσεων, Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, διαιτητικών αποφάσεων, κανονισμών εργασίας και λοιπών κανονιστικών πράξεων, που καθορίζουν ευνοϊκότερους τρόπους υπολογισμού, καταβολής και γενικά παροχής των επιδομάτων αυτών υπερισχύουν και διατηρούνται σε ισχύ.

Επίδομα μονογονεϊκής οικογένειας

Σε όλους τους εργαζόμενους γονείς, που είναι διαζευγμένοι ή άγαμοι και ασκούν την επιμέλεια του τέκνου ή των τέκνων τους, δίνεται επίδομα μονογονεϊκής οικογένειας σε ποσοστό 10%. Το επίδομα υπολογίζεται στο κατώτατο όριο του βασικού μισθού ή ημερομισθίου».

Στη συνέχεια προβλέπονται οι όροι για τις άδειες γάμου και γεννήσεως τέκνου, μητρότητας, πατρότητας, θηλασμού και φροντίδας παιδιών, γονική, ανατροφής, στήριξης οικογένειας και προστασίας των εργαζομένων γονιών, ασθένειας εξαρτώμενων μελών, λόγω νοσηλείας παιδιών, μονογονεϊκών οικογενειών, γονέα για παιδί με νόσημα που απαιτεί μεταγγίσεις αίματος και παραγώγων του ή αιμοκάθαρση, απουσίας για την παρακολούθηση της σχολικής επίδοσης του παιδιού, για υποβολή σε μεθόδους ιατρικώς υποβοηθούμενης αναπαραγωγής, προγεννητικών εξετάσεων, για συμμετοχή σε εξετάσεις, εξετάσεων σε μεταπτυχιακούς φοιτητές, επιπλέον άδεια ανάπαυσης, λόγω AIDS, για μεταγγίσεις αίματος και παραγώγων του ή αιμοκάθαρσης, λόγω θανάτου συγγενούς».

Ακολουθούν οι όροι για χρονικά όρια εργασίας:

«Ε. ΧΡΟΝΙΚΑ ΟΡΙΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ

Το ωράριο εργασίας των εργαζομένων που απασχολούνται σε οποιονδήποτε εργοδότη με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου όλης της χώρας καθορίζεται με βάση την 7ωρη ημερήσια εργασία για όλους.

Η διάρκεια της εβδομαδιαίας εργασίας των εργαζομένων που απασχολούνται σε οποιονδήποτε εργοδότη με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου όλης της χώρας ορίζεται το ανώτερο σε 35 ώρες, δηλαδή 5 μέρες επί 7 ώρες ημερησίως.

Απαγορεύεται η διευθέτηση του χρόνου εργασίας.

Σε όλους τους εργαζόμενους χορηγείται διάλειμμα μισής ώρας, το οποίο δεν παρατείνει τον ημερήσιο χρόνο εργασίας τους, συμπεριλαμβάνεται υποχρεωτικά στο ωράριο και δεν μπορεί να δοθεί στην πρώτη και στην τελευταία ώρα δουλειάς.

Για εργαζόμενους μαθητές, σπουδαστές, φοιτητές το ανώτατο ημερήσιο ωράριο είναι 5 ώρες με πλήρεις αποδοχές.

Η τηλεργασία δεν αποτελεί μόνιμη μορφή εργασίας». Στο σημείο αυτό περιγράφονται όροι για τον τρόπο εφαρμογής της σε περιόδους πανδημίας ή φυσικών καταστροφών.

Το Σχέδιο ολοκληρώνεται με όρους που αφορούν: Την κατοχύρωση της κυριακάτικης αργίας σε όλους τους κλάδους και την προσαύξηση της αμοιβής 100% για εργασία τη μέρα αυτή, την προστασία από απολύσεις και τις αποζημιώσεις σε περίπτωση καταγγελίας της σύμβασης εργασίας, τη νυχτερινή εργασία εγκύων γυναικών και την προστασία των αλλοδαπών εργαζομένων.

(Ολόκληρο το Σχέδιο της ΕΓΣΣΕ που καταθέτει το ΠΑΜΕ στα σωματεία θα αναρτηθεί στο site του: pamehellas.gr)