Τριετή Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, και μάλιστα κάτω από τον πληθωρισμό, απαιτεί η ηγεσία του ΣΕΒ και ουσιαστικά αξιώνει την υποταγή των εργαζομένων κάτω από την μπότα της εργοδοσίας, με πρόσχημα την τέλεση των Ολυμπιακών Αγώνων. Μάλιστα, βάπτισαν κιόλας τη νέα Εθνική Συλλογική Σύμβαση «Ολυμπιακή Σύμβαση». Οι προκλητικές αξιώσεις του ΣΕΒ, που διατυπώθηκαν κατά τη διάρκεια της δεύτερης συνάντησης της ΓΣΕΕ με τις εργοδοτικές οργανώσεις, για την υπογραφή της νέας Εθνικής Σύμβασης, αντί να απορριφθούν ασυζητητί από την πλειοψηφία της Συνομοσπονδίας, αυτή προχώρησε ερήμην των συμφερόντων των εργαζομένων στα παζάρια. Εντονα αντέδρασε στην πρόκληση ο Γ. Μαυρίκος, ο οποίος απευθύνει κάλεσμα στους εργαζόμενους και στο συνδικαλιστικό κίνημα, να οργανώσουν την αντίστασή τους, προβάλλοντας το πλαίσιο των διεκδικήσεων του ΠΑΜΕ.

Οι βιομήχανοι, με τη στήριξη και της ηγεσίας της ΓΣΕΒΕΕ, αξιώνουν Εθνική Σύμβαση για τρία χρόνια..! Στην πράξη προωθείται και υπονομεύεται ανοιχτά ακόμα και η έννοια της Εθνικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας και γενικότερα των συλλογικών διαπραγματεύσεων. Δίνουν «αυξήσεις» κάτω από τον πληθωρισμό, δηλαδή επιδιώκουν και μείωση των πραγματικών εισοδημάτων για μια ολόκληρη τριετία. Γιατί, μείωση είναι το 4,5% που ζητούν, στο οποίο περιλαμβάνεται και το 1,1% που είναι υποχρεωμένοι να δώσουν ως διορθωτικό από το 2001. Επιπλέον, απαιτούν αλλαγή των ήδη αρνητικών δεδομένων στις εργασιακές σχέσεις, με μείωση του κόστους των υπερωριών και ευελιξία στις ώρες εργασίας, που θα φτάνουν τις 44 ώρες τη βδομάδα. Τις αντιδραστικές αυτές αξιώσεις «ντύνουν» με το πέπλο του «39ωρου» - ως συμβατικό ωράριο - το οποίο όμως θέλουν να ισχύσει μετά την 1/1/2004, αλλά και αυτό υπό την προϋπόθεση νέων επιδοτήσεων και η μία ώρα μετά απ' αυτό να αμείβεται ως ωρομίσθιο..!

Πρόκειται για ένα συνολικό πλαίσιο που ωμά προωθεί την αύξηση της εκμετάλλευσης, την ενίσχυση των κερδών της μεγαλοεργοδοσίας, περνάει θηλιά στην εργατική και λαϊκή οικογένεια και καταδικάζει τα εκατομμύρια των εργαζομένων για ακόμα τρία χρόνια στη μιζέρια, στη λιτότητα και στη φτώχεια.

Κι όμως, η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, βγαίνοντας από τη συνάντηση, δήλωσε ότι είναι έτοιμη να συνεχίσει τις διαπραγματεύσεις. Εστίασε στη διαφορά στο ύψος της αύξησης, αν θα είναι δηλαδή 6%, ή 4,5% που ζητάει ο ΣΕΒ. Αποδέχτηκε τη συζήτηση για την αλλαγή των εργασιακών σχέσεων, η οποία, όπως είπε ο πρόεδρος της Συνομοσπονδίας, θ' αρχίσει με το κλείσιμο της ΕΓΣΣΕ. Και υποστήριξε ότι το συμβατικό ωράριο των 39 ωρών να ισχύσει κατά τη διάρκεια ισχύος της ΕΓΣΣΕ και όχι μετά απ' αυτή. Τέλος, έριξε το σύνθημα της αναμονής μέχρι την επόμενη συνάντηση, που ορίστηκε για τις 11 του Μάρτη.

Για συζητήσεις ουσιαστικές έκανε λόγο ο πρόεδρος του ΣΕΒ, Λ. Αντωνακόπουλος, ο οποίος μάλιστα ισχυρίστηκε ότι ο ΣΕΒ κάνει σημαντικά βήματα απαιτώντας όλα τα παραπάνω!

Ο πρόεδρος των Εμπόρων, Χ. Φώλιας, μίλησε για δήθεν «ιστορική υπέρβαση» από την πλευρά της εργοδοσίας. Αλλά η μόνη υπέρβαση που έκανε η εργοδοσία είναι στην προκλητικότητα και στις ωμές αξιώσεις που διατύπωσε. Μάλιστα, ο ίδιος επιβεβαίωσε ότι το θέμα του χρόνου εργασίας τίθεται υπό τον όρο της μείωσης του κόστους των υπερωριών και της αύξησης του πραγματικού χρόνου εργασίας.