Associated Press

Ο Π. Μπουλάτοβιτς με τον Σλ. Μιλόσεβιτς

Ποιος ήταν ο απώτερος στόχος της προχτεσινοβραδινής δολοφονίας του ομοσπονδιακού υπουργού Αμυνας, Πάβλε Μπουλάτοβιτς; Η πρόκληση γενικότερου κλίματος ανασφάλειας εντός της Σερβίας; Η - το χειρότερο... - εκ νέου τροφοδότηση της έντασης ανάμεσα στο Βελιγράδι και το έτερο μέλος της Ομοσπονδίας Γιουγκοσλαβίας, Μαυροβούνιο; Εάν κανείς κρίνει από τα σχόλια της σερβικής αντιπολίτευσης, τις δηλώσεις του Αμερικανού υφυπουργού Εξωτερικών, Τόμας Πίκερινγκ, και δη πρόσφατο «προφητικό» (;) άρθρο του βρετανικού περιοδικού «Εκόνομιστ», ο παραπάνω προβληματισμός προκύπτει, δίχως να προβάλλει ιδιαίτερα ευφάνταστος...

Οσο για τη δολοφονία του 52χρονου ομοσπονδιακού υπουργού Αμυνας, αυτή ήταν καλά σχεδιασμένη, ενώ το στιλ των δολοφόνων παρουσίαζε συμπτωματικές (;) ομοιότητες με την προ περίπου τριών εβδομάδων δολοφονία ενός ιδιαίτερα πολυσυζητημένου προσώπου, του γνωστού Αρκάν. Εγινε σε δημόσιο χώρο του Βελιγραδίου (στο εστιατόριο «Ραν») και σε ώρα, τρόπον τινά, ...«αιχμής» (18.55 προχτές το απόγευμα). Ο εκτελεστής, που, κατά τα φαινόμενα, ήταν ένας, πυροβόλησε σχεδόν εξ επαφής από το παράθυρο που βρισκόταν πολύ κοντά στο αγαπημένο (καθώς λέχθηκε) τραπέζι του υπουργού, με θέα παρακείμενο γήπεδο ποδοσφαίρου. Οπως και στην υπόθεση της δολοφονίας του Αρκάν, την ώρα της δολοφονίας, το θύμα δεν ήταν μόνο. Συνέτρωγε με τον διευθυντή της τράπεζας «JU Garant», Βουκ Ομπράνοβιτς (καμία σχέση με το συνονόματο στέλεχος της αντιπολίτευσης) και τον μάνατζερ του εστιατορίου, Μίρκο Κνέζεβιτς. Και σ' αυτή τη δολοφονία, το θύμα εξέπνευσε λίγα λεπτά μετά τη μεταφορά του στο στρατιωτικό νοσοκομείο του Βελιγραδίου, ενώ οι συνδαιτυμόνες του επιβίωσαν, φέροντας μικροτραύματα...

Η ομοσπονδιακή κυβέρνηση, στην πρώτη χτεσινοβραδινή ανακοίνωση που εξέδωσε μετά την είδηση της δολοφονίας του Πάβλε Μπουλάτοβιτς, χαρακτήριζε το γεγονός «κλασική τρομοκρατική ενέργεια» και εξέφρασε την υποστήριξή της στις ενέργειες των κρατικών οργάνων για τον εντοπισμό και τη σύλληψη των δραστών. Από την ώρα εκείνη και έπειτα, η σερβική αστυνομία έχει εξαπολύσει ανθρωποκυνηγητό, αποσκοπώντας - δίχως πολλά στοιχεία; - στη σύλληψη των δραστών...

Το Σερβικό Ριζοσπαστικό Κόμμα, σύμμαχος του κυβερνώντος σερβικού Σοσιαλιστικού Κόμματος,θεώρησε ως δράστες της δολοφονίας του Πάβλε Μπουλάτοβιτς πράκτορες των αμερικανικών, βρετανικών ή γαλλικών μυστικών υπηρεσιών.

Αργότερα, πλήθος κυβερνητικών αξιωματούχων έστειλαν συλλυπητήρια στην οικογένεια του Πάβλε Μπουλάτοβιτς, μεταξύ άλλων, ο Πρόεδρος της ΟΔ Γιουγκοσλαβίας, Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς και ο Πρόεδρος της Σερβίας, Μίλαν Μιλουτίνοβιτς.

Στο Μαυροβούνιο, οι αρχές ανέβαλαν την προγραμματισμένη συνεδρίαση του Κοινοβουλίου, εξαιτίας της δολοφονίας του Πάβλε Μπουλάτοβιτς.

Ο Πάβλε Μπουλάτοβιτς γεννήθηκε το 1948 στο χωριό Γκόρνι Ρόβτσι του Μαυροβουνίου. Ηταν πτυχιούχος της Οικονομικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Ποντγκόριτσα. Από τα ιδρυτικά στελέχη του Δημοκρατικού Κόμματος Σοσιαλιστών του Μαυροβουνίου, ενώ, μετά τη διάσπαση της παράταξης αυτής, έγινε στέλεχος του Σοσιαλιστικού Λαϊκού Κόμματος, που ίδρυσε ο Μομίρ Μπουλάτοβιτς (με τον οποίο δεν είχε καμία συγγενική σχέση). Μέχρι το 1990, ήταν υπουργός Εσωτερικών του Μαυροβουνίου, ενώ το 1992 διορίστηκε υπουργός Εσωτερικών και της ομοσπονδιακής κυβέρνησης. Από το 1993, ο Πάβλε Μπουλάτοβιτς διατελούσε υπουργός Αμυνας της ομοσπονδιακής κυβέρνησης.

Τέσσερα είναι τα επικρατέστερα σενάρια, που είδαν το φως της δημοσιότητας χτες, λίγες ώρες μετά την αιματηρή δολοφονία του υπουργού Αμυνας. Οπως τα μεταφέρει εν συντομία σχετικό ρεπορτάζ του BBC,οι τέσσερις επικρατέστερες θεωρίες είναι: Αντίποινα του «UCK» για τις σερβικές ενέργειες στο Κοσσυφοπέδιο, εκδίκηση για το φόνο του Αρκάν, πολιτικές αντιπαλότητες ανάμεσα σε φράξιες στο Μαυροβούνιο, οργανωμένο έγκλημα...

Εντούτοις, ακόμη περισσότερο ενδιαφέρον από τα παραπάνω σενάρια είχαν οι αντιδράσεις της σερβικής αντιπολίτευσης, η οποία φάνηκε να δίνει έμφαση στην ακόλουθη σκέψη: Την «πολιτική» σημασία της δολοφονίας ενός ομοσπονδιακού υπουργού - και δη από το Μαυροβούνιο! - και την αίσθηση «γενικότερης ανασφάλειας», που αυτή μπορεί να προκαλέσει, ιδιαίτερα εντός του πλαισίου της - κατά καιρούς και από διάφορες «πλευρές» - κλυδωνιζόμενης Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας. Εάν τώρα σ' όλα αυτά προσθέσουμε και τα γνωστά σχέδια ισχυρών δυνάμεων (ΗΠΑ, ΕΕ, ΝΑΤΟ) για περαιτέρω διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας και ανεξαρτητοποίηση του «ταλανιζόμενου από το καθεστώς Μιλόσεβιτς» φιλοδυτικού Μαυροβουνίου, ακόμη και διά της «οδού» μιας ακόμη ενδεχόμενης εισβολής (όπως γραφόταν σε πρόσφατο άρθρο του βρετανικού «Εκόνομιστ» για τις σχέσεις Σερβίας - Μαυροβουνίου, με τον τίτλο: «Μαυροβούνιο: Ο τελευταίος καβγάς στη Γιουγκοσλαβία;») ...τότε μπορεί κανείς να συνάγει το χειρότερο σενάριο...

Ο αρχηγός του αντιπολιτευόμενου Χριστιανικού Δημοκρατικού Κόμματος, Βλάνταν Μπάτις, δήλωσε πως η δολοφονία του υπουργού Αμυνας ήταν «ένα απόλυτα τραγικό γεγονός, που δείχνει πως ο κανόνας του νόμου δεν υπάρχει στη Σερβία».

Ενα άλλο στέλεχος της αντιπολίτευσης, ο Μιοντράγκ Ισακόφ, δήλωσε πως ο «φόνος του Μπουλάτοβιτς θα μπορούσε να αποτελέσει το λόγο για την επιβολή κατάστασης εκτάκτου ανάγκης ή για να βαθύνει η κρίση με το Μαυροβούνιο, με αφορμή τις απειλές του τελευταίου για απόσχιση».

Αλλο στέλεχος της αντιπολίτευσης, που επικαλείται το BBC, χαρακτήρισε τον Μπουλάτοβιτς «σοβαρό και μετριοπαθή», προβλέποντας: «Θα υπάρξουν ακόμη περισσότερες δολοφονίες, επειδή το καθεστώς δε θέλει να αντιμετωπίζει τις αιτίες του οργανωμένου εγκλήματος»! Την ίδια ώρα, ο Μιοντράγκ Βούκοβιτς, σύμβουλος του Προέδρου του Μαυροβουνίου Μίλο Τζουκάνοβιτς, δήλωνε σε συντάκτη του Γαλλικού Πρακτορείου στην Ποντγκόριτσα: «Η Σερβία είναι μία γη χάους, δικτατορίας και απελπισίας...Ολοι αυτοί οι φόνοι που διαπράχθηκαν στη Σερβία δημιουργούν σαφώς αμφιβολίες για το καθεστώς του Προέδρου Μιλόσεβιτς και προκαλεί έκπληξη το γεγονός πως το καθεστώς δεν αντιδρά»!

Μήπως, λοιπόν, με αφορμή τη δολοφονία Μπουλάτοβιτς καλλιεργηθεί έντονα ένα κλίμα «γενικότερης αναταραχής» και «ανασφάλειας», το οποίο θα μπορούσε, εν προεκτάσει, να προκαλέσει μία ακόμη επέμβαση των μεγάλων δυνάμεων, με στόχο τον περαιτέρω διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας;

Πάντως, σ' ένα, παρόμοιο, πλαίσιο, φαίνεται πως κινήθηκε η αντίδραση του αναπληρωτή υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ, Τόμας Πίκερινγκ, που δήλωσε στη Μαδρίτη: «Η Σερβία μπαίνει σε μία περίοδο αντιπαράθεσης των μεγάλων μαχαιριών, κάτι που οφείλεται στη δυσαρέσκεια, στην αστάθεια και στην έλλειψη ελέγχου στη χώρα... Είναι άγνωστο εάν ο φόνος του Πάβλε Μπουλάτοβιτς διαπράχθηκε από εχθρούς, από τους ίδιους ανθρώπους του Μπουλάτοβιτς για λόγους που δεν καταλαβαίνουμε»...

Ο εκπρόσωπος Τύπου της ελληνικής κυβέρνησης, Δημήτρης Ρέππας, απαντώντας σε σχετική ερώτηση δημοσιογράφου, φάνηκε να απηχεί, τρόπον τινά, τις παραπάνω απόψεις και το πιο ενδιαφέρον; Να «ανησυχεί» για την «πορεία της δημοκρατίας» στη γειτονική χώρα... υποστηρίζοντας, μάλιστα, ότι στην «εξομάλυνση» της κατάστασης θα πρέπει να συμβάλει και ο «διεθνής παράγων»! Και ο Ελληνας κυβερνητικός εκπρόσωπος είπε επί λέξει: «Αυτό το συμβάν δείχνει πως η δημοκρατία στη γειτονική Γιουγκοσλαβία είναι ταραγμένη. Θα πρέπει να καταβληθούν προσπάθειες να εξομαλυνθούν οι συνθήκες δημοκρατικής λειτουργίας στη χώρα. Οι προσπάθειες αυτές πρέπει να καταβληθούν από πολλές πλευρές. Και οι δυνάμεις της Γιουγκοσλαβίας, αλλά και ο διεθνής παράγων θα πρέπει να συμβάλουν...»!