Ιδιαίτερη έμφαση δίνει η «Πυξίδα» στη διασφάλιση των μονοπωλιακών συμφερόντων της ΕΕ στις θαλάσσιες ζώνες, που αποκτούν ολοένα και πιο κρίσιμο ρόλο στους παγκόσμιους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς.

Οπως αναφέρεται, «η θαλάσσια ασφάλεια στη Βαλτική Θάλασσα, στη Μαύρη Θάλασσα, στη Μεσόγειο και τη Βόρεια Θάλασσα, καθώς και των υδάτων της Αρκτικής, του Ατλαντικού Ωκεανού και των εξόχως απόκεντρων περιοχών είναι σημαντική για την ασφάλεια της ΕΕ, την οικονομική μας ανάπτυξη, το ελεύθερο εμπόριο, τις μεταφορές και την ενεργειακή ασφάλεια».

Αναφέρει επίσης ότι «καθώς ο θαλάσσιος τομέας γίνεται ολοένα και πιο αμφισβητούμενος, δεσμευόμαστε να διεκδικήσουμε περαιτέρω τα συμφέροντά μας στη θάλασσα και να ενισχύσουμε τη θαλάσσια ασφάλεια της ΕΕ και των κρατών - μελών, μεταξύ άλλων βελτιώνοντας τη διαλειτουργικότητα των ναυτικών μας δυνάμεων μέσω ασκήσεων και οργανώνοντας λιμενικούς σταθμούς».

Αυτό θα γίνει μεταξύ άλλων επεκτείνοντας «τις Συντονισμένες Ναυτιλιακές Παρουσίες μας σε άλλους τομείς θαλάσσιου ενδιαφέροντος που έχουν αντίκτυπο στην ασφάλεια της ΕΕ και θα επιδιώξουμε να συνδέσουμε σχετικούς εταίρους, όπου είναι κατορθωτό».

Με τον ίδιο στόχο «θα εδραιώσουμε και θα αναπτύξουμε περαιτέρω, ανάλογα με την περίπτωση, τις δύο ναυτικές μας επιχειρήσεις, που αναπτύσσονται στη Μεσόγειο και στα ανοικτά των ακτών της Σομαλίας (σ.σ. οι επιχειρήσεις IRINI και ATALANTA), θαλάσσιες περιοχές κρίσιμου στρατηγικού ενδιαφέροντος για την ΕΕ».

Τα κράτη - μέλη εξαγγέλλουν, τέλος, ότι «θα ενισχύσουμε τη συνεργασία και τον συντονισμό στον εναέριο τομέα αναπτύσσοντας περαιτέρω την ικανότητά μας να αναλαμβάνουμε για πρώτη φορά επιχειρήσεις αεροπορικής ασφάλειας της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένων των καθηκόντων αεροπορικής υποστήριξης, διάσωσης και εκκένωσης, επιτήρησης και ανακούφισης από καταστροφές».

Τέτοιες επιχειρήσεις σήμερα γίνονται π.χ. από το ΝΑΤΟ στον εναέριο χώρο των κρατών - μελών του στη συνοριογραμμή με τη Ρωσία, με την ΕΕ να διεκδικεί και σε αυτό το πεδίο έναν πιο «αυτόνομο» ρόλο.