Ενα από τα επιχειρήματα, που προβάλλει η κυβέρνηση, για να εξωραΐσει την αντιλαϊκή της πολιτική, είναι και η σημαντική μείωση στα επιτόκια των τραπεζικών (καταναλωτικών, στεγαστικών και άλλων) δανείων. Η κυβέρνηση, όμως, και στο θέμα αυτό, λέει τη μισή αλήθεια και αποφεύγει, σαν ο διάβολος το λιβάνι, να πει και την άλλη μισή. Γιατί, μπορεί να έγιναν «φτηνότερα» τα τραπεζικά δάνεια, αλλά έγιναν ακόμη «φτηνότερες» οι καταθέσεις ταμιευτηρίου των εργαζομένων και των συνταξιούχων, όπως και η αγοραστική τους δύναμη.

Ακόμη κι αν σταθούμε μόνο στους όρους, που οι τράπεζες αγοράζουν και πουλάνε το χρήμα, θα διαπιστώσουμε, ότι τα τελευταία χρόνια, η μείωση των επιτοκίων καταθέσεων (κυρίως ταμιευτηρίου) είναι πολύ πιο γρήγορη από τη μείωση των επιτοκίων καταναλωτικών, στεγαστικών και λοιπών δανείων. Αυτό είναι κάτι που το επιβεβαιώνουν και οι ισολογισμοί των τραπεζών (κρατικών και ιδιωτικών). Ενδεικτικός από αυτή την άποψη, είναι και ο ισολογισμό της τράπεζας Alpha Bank του Γ. Κωστόπουλου, που μας πληροφορεί, πως ενώ τα κέρδη του Ομίλου εμφανίζουν για το έτος 2001 μείωση κοντά στο 8%, τα καθαρά έσοδα από τόκους παρουσιάζουν αύξηση 35,1%!

Μίλησε κανείς για τοκογλυφία;