Κρίση, διαπλοκή, κλίμα δυσωδίας και εκτροπής, κλπ., κλπ. Είναι ορισμένες από τις λέξεις, που συχνά πυκνά ακούγονται και γράφονται τις μέρες αυτές. Κι ενώ η «κρισιολογία» δίνει και παίρνει, οι πάντες πλέον παραδέχονται ότι στη ρίζα των τελευταίων εξελίξεων βρίσκεται ένας σκληρός και αδυσώπητος πόλεμος μεγάλων οικονομικών συμφερόντων - εγχώριων και αλλοδαπών. Ενας πόλεμος, που αφορά στους εντεινόμενους συνεχώς κεφαλαιοκρατικούς ανταγωνισμούς, στα δεκάδες τρισεκατομμύρια του Γ` ΚΠΣ και των Ολυμπιακών Εργων, διάφορα άλλα έργα και κονδύλια, προνόμια και αβάντες, σχετικά με σημαντικούς κρίκους της δημόσιας ζωής της χώρας, όπως τα ΜΜΕ, κλπ., κλπ. Ενας πόλεμος, στον οποίο μπλέκονται, όχι μόνον όσοι κεφαλαιοκράτες επιδιώκουν το ξαναμοίρασμα της όποιας «πίτας», αλλά και οι πολιτικοί τους εκπρόσωποι, είτε κρατούν σήμερα το μαχαίρι - όπως οι κυβερνώντες - είτε φιλοδοξούν να το κρατήσουν αύριο - όπως η ηγεσία της ΝΔ.

Με άλλα λόγια, δυο γάιδαροι μαλώνουνε σε ξένον αχυρώνα. Γιατί, μην έχετε την παραμικρή αμφιβολία, είτε οι μεν, είτε οι δε βάλουν περισσότερο στο χέρι τα λάφυρα του πολέμου, το αποτέλεσμα δεν αλλάζει. Οι εργαζόμενοι και ο λαός θα είναι σίγουρα χαμένοι. Οπως ήταν και μέχρι σήμερα. Αυτή είναι η αλήθεια κι όλα τ' άλλα είναι στάχτη στα μάτια και μόνον...