Για άλλη μια χρονιά η χτεσινή επέτειος της προβοκάτσιας του εμπρησμού της «Μαρφίν» στις 5/5/2010, με θύματα τους τραπεζοϋπαλλήλους Επαμεινώνδα Τσακάλη (36 ετών), Παρασκευή Ζούλια (35 ετών) και Αγγελική Παπαθανασοπούλου (32 ετών - ήταν και τεσσάρων μηνών έγκυος), παρουσιάστηκε από πολλά αστικά ΜΜΕ ως αποτέλεσμα «τυφλού μίσους και ιδεολογικής βίας» και επιχειρήθηκε να συνδεθεί με τους χιλιάδες απεργούς που εκείνη τη μέρα διαδήλωναν ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική και στα μέτρα του πρώτου μνημονίου. Σε αυτό συνεπικούρησε και η Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κ. Σακελαροπούλου, που κατέθεσε λουλούδια στο μνημείο μπροστά από τον χώρο του εγκλήματος, καθώς επίσης ο δήμαρχος Αθήνας Κ. Μπακογιάννης και άλλοι αστοί πολιτικοί, με γενικόλογες δηλώσεις καταδίκης της βίας.

12 χρόνια μετά οι δράστες αυτού του εγκλήματος, προφανώς όχι τυχαία, παραμένουν στο σκοτάδι, παρά τα στοιχεία που έχουν αποκαλυφθεί για τη στημένη προβοκάτσια. Υπάρχουν μαρτυρίες και καταθέσεις ότι η ομάδα των μαυροντυμένων που έκανε την καταδρομική επιχείρηση στη «Μαρφίν» βγήκαν μέσα από κλούβες των ΜΑΤ το μεσημέρι της 5/5/2010 και για λίγη ώρα το «έπαιζαν» διαδηλωτές. Επίσης, η φωτιά επεκτάθηκε γρήγορα και λόγω της χρήσης ειδικών βομβών μολότοφ και εύφλεκτου υλικού που ρίχτηκε με μπιτόνι στην τράπεζα. Η τραγωδία άλλωστε προήλθε και λόγω του ότι η εργοδοσία είχε μαντρώσει τους εργαζόμενους, ενώ δεν είχε προβλέψει καν εξόδους διαφυγής.

Αυτά δεν είναι αμελητέες λεπτομέρειες για να αποσιωπούνται, αλλά αυτό συμβαίνει σκόπιμα, γιατί όπως και τότε, έτσι και τώρα το αστικό κράτος, πάντα για να χτυπήσει το οργανωμένο λαϊκό κίνημα, χρησιμοποιεί την προβοκάτσια.