Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η «θεσμική αναμόρφωση» στην ΕΕ που αφορά πρώτα και κύρια στην αλλαγή της διαδικασίας λήψης αποφάσεων στα όργανα και τη θεσμική επιβολή του διευθυντηρίου των ισχυρών, θα αλλάξει άρδην το σημερινό καθεστώς που επιτρέπει, αν μη τι άλλο, στα μικρά κράτη - μέλη να αποκοιμίζουν τους υπηκόους τους ότι συμμετέχουν ισότιμα στη λήψη των αποφάσεων. Ακριβώς επειδή οι ανατροπές θα είναι μεγάλες επιχειρείται να «νομιμοποιηθούν» μέσω της λειτουργίας της ψευδοσυνέλευσης (συντακτικής μάλιστα!) υπό τον Ζισκάρ ντ' Εστέν που ξεκινά αύριο τις εργασίες της. Μετά τους Γκένσερ και Μπλερ, οι οποίοι με κοινή τους επιστολή στον προεδρεύοντα της ΕΕ Αθνάρ ζήτησαν να καταργηθεί το βέτο με την επέκταση των «ειδικών πλειοψηφιών», ο αρμόδιος για τις θεσμικές υποθέσεις επίτροπος της ΕΕ, Μισέλ Μπαρνιέ, έθεσε ευθέως το δίλημμα: «Η πραγματική επιλογή είναι ανάμεσα σε μια ανεξάρτητη "ευρωπαϊκή" Ευρώπη και σε μια Ευρώπη κάτω από αμερικανική επιρροή». Και διευκρίνισε: Οι Ευρωπαίοι ηγέτες οφείλουν να καταστήσουν σαφές αν επιθυμούν «μια Ευρώπη απλά και μόνο περιφερειακή δύναμη ή μια Ευρώπη με τη φιλοδοξία να εξελιχθεί σε παγκόσμια δύναμη και να εξασφαλίσει μια καλύτερη ισορροπία δυνάμεων στον πλανήτη»! Παραδεχόμαστε ότι μας... έπεισε. Ε, αν πρόκειται η ΕΕ να γίνει δεύτερη υπερδύναμη... ας πάει και το παλιάμπελο!