Στο χαιρετισμό της, στη χτεσινή εκδήλωση του ΕΡΣ, στο Ζάππειο, η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα, σημείωσε τα παρακάτω:

«Κυρίες και κύριοι,

Κρίνουμε πολύ θετικό ότι βρίσκεται στην επικαιρότητα, για μια ακόμα φορά, το θέμα ενημέρωσης στα ραδιοτηλεοπτικά Μέσα. Είναι και αυτός ένας τρόπος, για να ευαισθητοποιηθούν τα υγιή αντανακλαστικά του λαού, όλων εκείνων που δεν επιθυμούν να είναι καταναλωτές υποπροϊόντων, ή παραπληροφόρησης έως τα όρια του ανορθολογισμού. Το πρόβλημα δε βρίσκεται μόνο στις ευτελείς εκπομπές και στη διάχυτη υποκουλτούρα. Πρόβλημα υπάρχει και στις σοβαρές, στις σοβαροφανείς. Ολα τα είδη του ακροατηρίου δέχονται πλύση εγκεφάλου, χειραγώγηση, παραπληφόρηση.

Είμαστε σαφείς, το πρόβλημα που συζητάμε σήμερα δεν ξεκινά από το Ραδιοτηλεοπτικό Συμβούλιο και σε καμία περίπτωση δε θα συμφωνήσουμε αυτό το όργανο να γίνει το εξιλαστήριο θύμα.

Το πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε σήμερα στην ενημέρωση και στον πολιτισμό είναι πρωτογενώς η ασυδοσία της μεγάλης πλειοψηφίας των ΜΜΕ, στο όνομα της τηλεθέασης;

Μακάρι το πρόβλημα να ήταν αυτό και μόνο αυτό. Ο ανταγωνισμός που υπάρχει ανάμεσα στα ΜΜΕ, οι αρχές που διέπουν τη λειτουργία, τόσο των κρατικών όσο και μέσων ενημέρωσης που ανήκουν στην ιδιοκτησία των επιχειρηματικών ομίλων, είναι οι ίδιες με τις αρχές που κυριαρχούν στο πολιτικό σύστημα της χώρας, στην οικονομία, στην κοινωνία.

Η κατάσταση που επικρατεί σήμερα στην πλειοψηφία των ΜΜΕ είναι μέρος του πολιτικού προβλήματος και όχι έξω και πάνω από αυτό.

Βεβαίως, και οι λειτουργοί του δημοσιογραφικού επαγγέλματος έχουν τη δυνατότητα να επηρεάσουν θετικά την κατάσταση, και πολλοί έχουν τέτοια διάθεση, είμαστε βέβαιοι. Ομως, τα "λουριά" έχουν σφίξει και στο χώρο της "ενημέρωσης", όπως σφίγγουν καθημερινά στους άλλους εργασιακούς χώρους. Εχουν περιοριστεί, και θα περιοριστούν περισσότερο, τα όποια περιθώρια αξιοποιούσαν ορισμένοι αξιοπρεπείς δημοσιογράφοι, για να λένε κάποιες αλήθειες. Ο έλεγχος θα γίνει πιο ασφυκτικός, στα πλαίσια της υποκριτικής αντιτρομοκρατικής εκστρατείας. Η θετική δουλιά πολλών Ελλήνων δημοσιογράφων τον καιρό του ΝΑΤΟικού πολέμου κατά της Γιουγκοσλαβίας, θα θυμίζει, κατά τα φαινόμενα, όαση στην έρημο...

Για να τα βγάλουν πέρα οι δημοσιογράφοι που αντιστέκονται, απαιτούνται δύο παράγοντες: Ο ένας είναι να επιλέξουν τι θα κάνουν ανάμεσα στην αντίσταση και στον κίνδυνο της περιθωριοποίησης και της ανεργίας. Ο άλλος παράγοντας έχει στενή σχέση με το αν θα τους συμπαραστέκονται σταθερά οι άλλοι εργαζόμενοι, τα συνδικάτα, οι επιστημονικοί φορείς, η διανόηση.

Πριν μιλήσουμε για νέα μέτρα, για νέο κώδικα, πρέπει να βγει το συμπέρασμα, γιατί ο κώδικας δεοντολογίας δεν εφαρμόστηκε;

Ο καινούριος, εκσυγχρονισμένος κώδικας δεοντολογίας έχει ψηφιστεί ομόφωνα από το ΕΣΡ και από τον Μάρτη του 2000 βρίσκεται καταχωνιασμένος στα συρτάρια του υπουργείου Τύπου. Τον θυμήθηκαν τώρα, με το θόρυβο που προκλήθηκε και ίσως με άλλοθι αυτόν επιχειρούν καινούριο "νόμο περί Τύπου". Σ' αυτόν τον κώδικα, για παράδειγμα, λέγεται: "Χρησιμοποιούνται θεμιτά μέσα για τη συλλογή πληροφοριών, στοιχείων ή εικόνων. Δεν επιτρέπεται να μεταδίδονται πληροφορίες που υπεκλάπησαν με παράνομες παρακολουθήσεις τηλεφώνων, με κρυφά μικρόφωνα, ή κάμερες, ή με οποιοδήποτε συναφές μέσο. Σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί η μέθοδος συλλογής πληροφοριών να υποδηλώνει έλλειψη σεβασμού προς την αξιοπρέπεια του ατόμου".

Ας αναλογιστούμε, με την ευκαιρία, πώς προβλήθηκε από τα κρατικά κανάλια η εικόνα του θανάτου του Γιάννη Κασιμάτη.

Πώς διαμορφώνεται σήμερα η κατάσταση στο χώρο των ραδιοτηλεοπτικών ΜΜΕ; Πρώτα απ' όλα, σημειώνεται μεγαλύτερη συγκέντρωσή τους στα χέρια ελάχιστων μεγαλοεπιχειρηματιών, που αποκτούν έτσι και περισσότερη πολιτική δύναμη επηρεασμού των εξελίξεων και χειραγώγησης, χρησιμοποιώντας τις δημόσιες συχνότητες, φυσικά για ίδιον όφελος. Οι ίδιοι εξαγοράζουν ή ελέγχουν, άμεσα ή έμμεσα, τα τοπικά ΜΜΕ.

Από την άλλη, αποτελεί πραγματικό εκτραχηλισμό και πρόκληση η δυσοσμία, που εκπέμπεται και από τα δελτία ειδήσεων και από άλλες κοινωνικές λεγόμενες εκπομπές. Τα "ριάλιτι" σόου έχουν μειωθεί από τα προγράμματα, αλλά πέρασαν στα δελτία ειδήσεων και στις ενημερωτικές εκπομπές. Επανειλημμένως το ΕΣΡ, σύμφωνα με την εικόνα που έχουμε, έχει διατυπώσει οδηγίες και κάνει ελέγχους, που όμως συστηματικά αγνοούνται από τους διευθυντές των ειδήσεων. Τα δελτία που δημοσιεύει κατά τακτά διαστήματα το ΕΣΡ είναι ιδιαίτερα αποκαλυπτικά. Η ιεράρχηση των θεμάτων ειδήσεων υπηρετεί το θέαμα και όχι την ενημέρωση. Ενώ προκαλεί η άσχετη εικονοποίηση των ειδήσεων, που κατά περίπτωση λειτουργεί αποπροσανατολιστικά, όταν αξιοποιούνται σκηνές από κινηματογραφικές ταινίες. Αν οι ιδιοκτήτες των ραδιοτηλεοπτικών ΜΜΕ, κρατικών και ιδιωτικών, έκαναν αντικειμενική ενημέρωση, αυτό θα σήμαινε ότι κόβουν το ένα από τα τέσσερα πόδια της καρέκλας τους.

Το επιχείρημα ότι "αυτά θέλει ο κόσμος" δε στέκει, γιατί η ενημέρωση δεν μπορεί να ταυτίζεται με εμπόρευμα. Επιπλέον, κόμματα αποκλείονται ή περιορίζεται ασφυκτικά η προβολή απόψεών τους. Οι αγωνιστικές λαϊκές κινητοποιήσεις εξοβελίζονται, σε αρκετές περιπτώσεις προβάλλονται όταν δεν μπορεί να αγνοηθούν, ενώ ταυτόχρονα ενοχοποιούνται, καθώς εξισώνονται με κυκλοφοριακό πρόβλημα. Υπάρχει μεγαλύτερη ευαισθησία στην προβολή ατομικών περιπτώσεων, τραγικών, δεν το αμφισβητούμε, μόνο και μόνο όμως για να εξυμνηθεί ως μέσο λύσης τους η φιλανθρωπία.

Οι ανταγωνισμοί ανάμεσα στους επιχειρηματικούς ομίλους - και όχι κυρίως και αποκλειστικά οι ανταγωνισμοί ανάμεσα στους ιδιοκτήτες καναλιών - είναι που οδηγούν στο βομβαρδισμό ειδήσεων για σκάνδαλα και σκανδαλάκια, υπαρκτά ή ανύπαρκτα. Βεβαίως, εδώ υπάρχει η διασύνδεση με τα μεγάλα κόμματα και οι πολιτικές διεργασίες, όπως και οι πολιτικοί διάδρομοι. Υπάρχει και η επιδίωξη να εμφανίζονται στην τηλεόραση τα ίδια και τα ίδια πολιτικά πρόσωπα, αυτό δεν το θεωρούμε καλό κι αν ακόμα συμμετείχαμε και εμείς. Αν και πρέπει να πω εδώ, ότι η στάση των στελεχών του Κόμματος είναι τελείως διαφορετική. Για μας η εμφάνιση στις τηλεοράσεις δεν είναι ζήτημα πρώτης προτεραιότητας. Εχουμε σε πολλές περιπτώσεις, μάλιστα, στελέχη του Κόμματος να διαγκωνίζονται μεταξύ τους όχι για το ποιος θα πάει, αλλά για το ποιος δε θα πάει στις τηλεοράσεις. Κι αυτό, όχι γιατί δεν έχουμε κατάλληλα στελέχη να αντιπαρατεθούν στα τηλεοπτικά μέσα, αλλά γιατί, όπως είπα, δεν αποτελεί για μας την πρώτη προτεραιότητα.

Αν στόχος ήταν η εξυγίανση της κοινωνίας, τότε θα μπορούσαμε να σκεφτούμε πώς θα αξιοποιηθεί η διαφάνεια και η κοινωνική καταγγελία για να μην κουκουλώνεται τίποτε. Το ζήτημα όμως είναι ότι η ελληνική εκδοχή της εκστρατείας "καθαρά χέρια" από πλευράς τελικού αποτελέσματος θα έχει την ίδια τύχη με την αντίστοιχη πομπώδη εκστρατεία της Ιταλίας, που υπηρέτησε πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα, χωρίς να χτυπηθεί ούτε στο ελάχιστο η σήψη και η διαφθορά.

Η κυβέρνηση είναι η πρώτη υπεύθυνη για τη σημερινή κατάσταση, όχι όμως και η μοναδική. Εισπράττει μάλιστα το τίμημα της δικής της πρακτικής και νοοτροπίας. Η ρύθμιση που έκανε τελευταία για "το βασικό μέτοχο", διευκολύνει ακόμη περισσότερο τη συγκέντρωση του κεφαλαίου και τη δύναμη των ιδιοκτητών των ΜΜΕ.

Ο ισχυρισμός της κυβέρνησης ότι, μέσω του διαλόγου όλων, μπορεί να βρεθεί άκρη, είναι αποπροσανατολιστικός. Κανένας κώδικας δε σώζει από μόνος του.

Θέτουμε σε συζήτηση το ζήτημα των ιδιωτικών ραδιοτηλεοπτικών ΜΜΕ. Οταν το 1989 καθιερώθηκε η λειτουργία της ιδιωτικής ραδιοφωνίας - τηλεόρασης, υπήρχε μια διαμορφωμένη κατάσταση. Υπήρχε το μονομπλόκ των κρατικών ραδιοτηλεοπτικών μέσων, όπου υπήρχε μια μονομερής πληροφόρηση και η πρόσβαση σε αυτά, τουλάχιστον όσον αφορά το ΚΚΕ, ήταν περίπου αδιανόητη. Και επικράτησε τότε η άποψη, να υπάρξει και κάτι ακόμα. Αυτό εμείς το είδαμε σε σχέση και με τη δυνατότητα των μαζικών οργανώσεων, π.χ. της ΓΣΕΕ, των κομμάτων, της Αυτοδιοίκησης, να έχουν τέτοια μέσα και τα κόμματα εφόσον θέλουν. Αν π.χ. το κάθε κόμμα, διέθετε ένα τηλεοπτικό μέσο, με την απαραίτητη επιχορήγηση φυσικά και η αντιπαράθεση θα ήταν πιο ουσιώδης. Και είναι βέβαιο, ότι κανένα κόμμα δε θα επέτρεπε να εμφανίζονται στο μέσον του τα αίσχη που βλέπουμε καθημερινά στα ιδιωτικά κανάλια.

Το ΚΚΕ πιστεύει ότι οι μαζικές οργανώσεις της εργατικής τάξης, των γυναικών, των μικρομεσαίων, της νεολαίας, αλλά και οι προοδευτικοί άνθρωποι του πνεύματος, πρέπει να αντιδράσουν πιο αποφασιστικά, έτσι που να συμβάλουν πρωταρχικά στη διαμόρφωση κριτηρίων στο λαό, για να μπορεί να αντιμετωπίζει τη λαίλαπα της παραπληροφόρησης, των αντιδραστικών προτύπων, της αποσιώπησης και της χυδαιότητας. Σε αυτό πιστεύουμε ότι θα συμβάλουν και πολλοί δημοσιογράφοι. Η δημιουργία αντισωμάτων είναι ό,τι το σημαντικότερο.

Ως Κόμμα θα δώσουμε αναλυτικά και άμεσα τις θέσεις μας, πριν απ' όλα στο ΕΣΡ, αλλά και ευρύτερα. Αναφέρουμε σήμερα ορισμένους άξονες.

• Προβολή των εργατικών και των άλλων λαϊκών κινητοποιήσεων.
• Ισότιμη παρουσίαση των θέσεων όλων των κομμάτων, σε καθημερινή βάση, και όχι μόνο σε προεκλογικές περιόδους, που και τότε παραμένει ανισότιμη. Αυτό αφορά και στα δελτία ειδήσεων και στις ενημερωτικές εκπομπές.
• Χρησιμοποίηση θεμιτών μέσων για τη συλλογή πληροφοριών, στοιχείων, εικόνων. Να απαγορευτεί η μετάδοση πληροφοριών, που είναι προϊόντα υποκλοπής (παρακολούθηση τηλεφώνων, κρυφά μικρόφωνα ή κάμερες).

Σε καμία περίπτωση, ωστόσο, δε θα αποδεχτούμε τυχόν σκέψεις ή πράξεις για τη θέσπιση "νόμου περί Τύπου"».