Οι κυβερνητικές «αγριάδες» προς τον Τύπο και τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων, με τις αναφορές περί «ελβετικού τυριού» σε ό,τι αφορά τις πληροφορίες για την αποστολή στρατιωτικού υλικού στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, είναι από πολλές απόψεις αποκαλυπτικές. Αλήθεια, προς τι τόσος ντόρος για μερικά - κατά την κυβέρνηση - «τριτοδεύτερα» συστήματα, εν πολλοίς «άχρηστα» για την άμυνα της χώρας; Προς τι η «μυστικοπάθεια» και η «επίκληση στο απόρρητο», για πληροφορίες που λίγο πολύ έχουν δημοσιευτεί μέχρι και στα κοινωνικά δίκτυα; Και από ποιον άραγε κινδυνεύει η χώρα; Από τη ΝΑΤΟική «σύμμαχο» Τουρκία; Αφού από κοινού πολεμά η κυβέρνηση μαζί με την τουρκική στον πόλεμο αυτό. Για να μην πούμε ότι από τις συνεδριάσεις του ΝΑΤΟ... καλύτερη εικόνα έχει η τουρκική κυβέρνηση για το τι στέλνει η Ελλάδα στην Ουκρανία, παρά ο ελληνικός λαός. Μήπως από τη Ρωσία; Αφού σε όλους τους τόνους επιβεβαιώνει η κυβέρνηση ότι «κανένας λόγος ανησυχίας δεν συντρέχει», ότι η Ελλάδα δεν συμμετέχει στον πόλεμο και απλά «συμπαρίσταται» στην Ουκρανία. Οτι η συμμετοχή στα ΝΑΤΟικά σχέδια εξασφαλίζει την «ασφάλεια» και «σταθερότητα». Τότε λοιπόν προς τι η ανησυχία; Ρητορικά φυσικά τα ερωτήματα. Η συμμετοχή στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο για τα συμφέροντα της αστικής τάξης εκθέτει απευθείας τον λαό σε πολύ μεγάλους κινδύνους. Το ξέρουν και αυτό είναι που προσπαθούν να κουκουλώσουν η κυβέρνηση της ΝΔ και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα, με πρώτο τον ΣΥΡΙΖΑ, που στηρίζει την εμπλοκή αρκεί αυτή να έχει «επίσημο» ΝΑΤΟικό δελτίο αποστολής για τις δυνάμεις και τα όπλα που στέλνονται στον πόλεμο.