Η δουλειά του συνόλου μιας ΚΟ, κάθε ΚΟΒ και ΟΒ είναι αυτή που «ανοίγει» δρόμους για αποτελέσματα στη στρατολογία νέων μελών, νέων εργατών. Κάθε δουλειά που γίνεται στο πλαίσιο ενός σχεδίου, λειτουργεί συμπληρωματικά σε μία άλλη. Η ικανότητα για να εντοπίζονται οι κατάλληλες αιχμές, ώστε με επεξεργασμένο τρόπο να ενταχθούν σε ένα πλαίσιο πάλης και διεκδίκησης, να γίνουν αφορμή για ζύμωση, δράση, είναι κάτι που κατακτιέται με προσπάθεια μέσα και έξω από έναν χώρο. Ιδιαίτερη σημασία αποκτά η καλή γνώση από τα μέσα, ώστε από όλες τις διόδους επικοινωνίας με εργάτες να αναδεικνύουμε τη λογική μας, παίρνοντας υπόψη το κύριο που απασχολεί κάθε φορά, να μην είμαστε γενικοί.

Οσο και αν συμφωνούμε ότι η δουλειά μας για το μεροκάματο, τις συνθήκες δουλειάς και ζωής που ανοίγουμε στους χώρους, μέσω των σωματείων και των μαζικών φορέων, δεν είναι αρκετή για να αποφασίσει κάποιος την ένταξή του στο ΚΚΕ, δεν παύει να είναι απαραίτητο συστατικό αυτής της διαδικασίας. Για τους εργάτες δεν πρέπει να ικανοποιούμαστε από το «καλά τα λέτε εσείς», αλλά να προσπαθούμε να παίρνουν μέρος σε ένα σχέδιο, έστω με όσα συμφωνούν αρχικά. Δηλαδή, χώρος δουλειάς που δεν έχουμε σχέδιο για τους εργάτες, αξιοποιώντας και τον παραμικρό κρίκο - άνθρωπο που έχουμε μέσα, θα είναι στόχος οικοδόμησης μόνο στα χαρτιά.

Με κατάλληλη ζύμωση σε όλους τους χώρους, με καταμερισμό μέρους ενός συγκεκριμένου σχεδίου σε εργάτες, είναι δυνατό να μετρήσουμε βήματα στη συνειδητοποίηση, στην αποφασιστικότητα, στην ίδια τη δράση τους, ώστε να κατοχυρώνονται από συναδέλφους τους ως πρωτοπόροι, ακόμα και αν ισχύει ότι σε φαινομενικά ακίνητη κατάσταση είναι πιο δύσκολο να ξεχωρίσει, να διαμορφωθεί ο πρωτοπόρος.

Το γεγονός ότι οι δυνάμεις που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, κομμουνιστές και άλλοι αγωνιστές, έχουν την πλειοψηφία εδώ και χρόνια στο Εργατικό Κέντρο Ιωαννίνων, σε βασικά κλαδικά σωματεία του νομού, δίνει τη δυνατότητα για πιο στοχευμένες παρεμβάσεις μέσα στους χώρους δουλειάς. Οποτε το αξιοποιούμε αυτό το «ατού» με συγκεκριμένο σχέδιο, όποτε προετοιμαζόμαστε σωστά, όποτε δεν αφήνουμε «στιγμές» να μας ξεφύγουν και ανοίγουμε τη διαπάλη μέχρι τον βαθμό της σύγκρουσης με την εργοδοσία, έχει αντίκτυπο. Τέτοια δράση αντανακλάται σε μεγάλο όγκο εργατών, συζητιέται, δημιουργούνται «αόρατοι» δεσμοί εμπιστοσύνης, επιβεβαίωσης του Κόμματος ως του μόνου κόμματος των εργατών. Δεν είναι τυχαίο ότι εργάτες σε όλη τη βιομηχανική ζώνη γνώριζαν (και χαίρονταν) τον αγώνα για την επαναπρόσληψη του εργάτη στην «Πίνδος», γνωρίζουν παλιότερους μεγάλους αγώνες με ανακλήσεις πολλών απολύσεων, όπως στο εργοστάσιο «Ανακύκλωση». Εργαζόμενοι σε όλο τον νομό γνωρίζουν και ενδιαφέρονται για την εξέλιξη του αγώνα των εργαζομένων - απολυμένων στα «Market In» και άλλα τόσα που φτάνουν σε μεγάλο κομμάτι της εργατικής τάξης, ακόμα και αν δεν τους γνωρίζουμε όλους ονομαστικά.

Η πείρα δείχνει ότι ακόμα και εργάτες που ψηφίζουν το Κόμμα σταθερά, συμπορεύονται με τους κομμουνιστές σε μάχες, δεν έχουν στο μυαλό τους το σύνολο του Προγράμματός μας, πόσο μάλλον τις αρχές λειτουργίας του Κόμματος. Είναι συχνό φαινόμενο που αντιμετωπίζουμε η αντίληψη ότι «δεν χρειάζεται να οργανωθώ, θα κάνω όσα μπορώ και χωρίς να είμαι μέλος», «εγώ δεν μπορώ να τρέχω όπως εσείς, έχω οικογένεια, παιδιά, υποχρεώσεις», κ.ο.κ. Εντοπίζοντας αυτά τα κενά, πήραμε ορισμένα μέτρα, το επόμενο διάστημα σχεδιάζουμε και άλλα, με σκοπό να «λύνονται» και από την ίδια τη ζωή ορισμένα. Οργανώσαμε μαθήματα για εργάτες πάνω στο Πρόγραμμα του Κόμματος, για να αφομοιωθεί η αντίληψή μας και να δώσουμε ώθηση στις ΚΟΒ να σχεδιάσουν περισσότερο παίρνοντας υπόψη τους υποψήφιους και εντάσσοντάς τους στο σχέδιο, όχι απλά καλώντας τους σε δραστηριότητα. Πληθύναμε τις δράσεις για το σύνολο της εργατικής - λαϊκής οικογένειας, ακουμπώντας στην ανάγκη που υπάρχει σε νέους εργάτες και εργάτριες, σε νέες οικογένειες. Πρωτοστατήσαμε στα σωματεία ώστε να διαμορφωθούν σταθερές δραστηριότητες για παιδιά, όποτε είναι αναγκαίο να εξασφαλιστεί ο απαραίτητος χρόνος για τους γονείς εργάτες, ώστε να συμμετέχουν στις μαζικές διαδικασίες των φορέων τους. Ανοίγουμε πιο στοχευμένα θεματολογία που να αναδεικνύει ότι η πάλη μέσα από τις γραμμές του Κόμματος δεν αρχίζει και τελειώνει μέσα στον χώρο δουλειάς, αφορά τη συνολική στάση ζωής μας, την αντιμετώπιση προβλημάτων και στην οικογένεια, στις διαπροσωπικές σχέσεις συνολικά. Οι συσκέψεις με θέμα «Μιλάμε στα παιδιά μας για τον πόλεμο» είναι μια τέτοια πρωτοβουλία, για να κατανοείται βαθύτερα ότι οι κομμουνιστές συλλογικά συζητάμε και αντιμετωπίζουμε τα προβλήματα σε όλες τις πλευρές της ζωής μας και έχουμε αντίληψη και πρόταση για το πώς να το κάνουμε αυτό, βασισμένη στην επιστημονική μας κοσμοθεωρία, στο Πρόγραμμά μας.

Οι εργάτες εργοστασίων δύσκολα «συγκινούνται» από συναδέλφους τους που τα «λένε καλά», αλλά εύκολα «δένονται» και με τους συναδέλφους τους που τα «κάνουν καλά». Αυτό είναι που ξεχωρίζει τον κομμουνιστή εργάτη. Είναι η εργατικότητα και το φιλότιμο του εργάτη στην «Πίνδος» που κέρδισε ακόμα και τη σιωπηλή υποστήριξη των συναδέλφων του όταν απολύθηκε, κανένας τους δεν πίστεψε τη λάσπη της εργοδοσίας για «τεμπελιά» και «μη αποδοτικότητα». Είναι το τσαγανό που επέδειξε, αφού απήργησε και δεν έμεινε μόνο στη λεκτική διαμαρτυρία, όταν γέμισε το εργοστάσιο κορονοϊό. Είναι η πρωτοπόρα στάση εργατών στα εργοστάσια διαχείρισης - ανακύκλωσης σκουπιδιών του νομού, στη διεκδίκηση για όλους τους εργάτες και όχι μόνο για τον εαυτό τους (παρά την προσπάθεια της εργοδοσίας να τους εξαγοράσει) μέσων ατομικής προστασίας, αυξήσεις σε μισθούς και ανθυγιεινά ένσημα, που δεν διαπραγματεύονται τη συμμετοχή τους στην απεργία, κλείνοντας σταθερά τα τελευταία δύο χρόνια τα εργοστάσια. Είναι η διαπροσωπική σχέση που αναπτύσσουν οι κομμουνιστές, γνωρίζοντας τις οικογένειες, τα σπίτια, τον τρόπο που ζουν οι συνάδελφοί τους και από όλες τις πλευρές αναδεικνύουν την αναγκαιότητα δυναμώματος του Κόμματος σε όλους τους χώρους δουλειάς. Τέτοια χαρακτηριστική δουλειά είναι ικανή ώστε ακόμη και σε μεγάλους χώρους εργασίας, όπου η αστική τάξη δίνει ιδιαίτερο βάρος, ένα μόνο κομματικό μέλος να διαμορφώνει πυρήνα εργατών, να φτιάχνει επιτροπή αγώνα που έχει απήχηση στο εργοστάσιο, να επεξεργάζονται συγκεκριμένα αιτήματα, να προβάλλεται πλαίσιο αιτημάτων και μορφές πάλης που προκαλούν συχνές συζητήσεις, ώστε οι εργάτες να συναποφασίζουν τη δράση τους.

Μέσα από την τριβή με μέλη που δουλεύουν σε μεγάλους χώρους εργασίας αναδεικνύονται νέα καθήκοντα, πιο σύνθετα, αλλά και πιο δημιουργικά για το ίδιο το καθοδηγητικό όργανο πρώτα από όλα, για τις ΚΟΒ, στην κατεύθυνση να διαμορφωθούν οι απαραίτητες προϋποθέσεις για την οικοδόμηση ΚΟΒ εκεί που έχουμε έστω έναν. Η ποιότητα της καθοδήγησης αυτών των μελών και άλλων κρίκων μέσα στα εργοστάσια χρειάζεται περισσότερο να παίρνει υπόψη την παραπάνω ήδη διαμορφωμένη πείρα που υπάρχει στην Οργάνωση, αλλά δεν είναι γνωστή και αφομοιωμένη στον ίδιο βαθμό σε όλους. Η εξατομικευμένη καθοδήγηση να παίρνει δυναμικά χαρακτηριστικά τέτοια, που ο ένας να δρα σαν ΚΟΒ, σαν κομματικός πυρήνας μέσα στον χώρο δουλειάς. Η συζήτηση και το σχέδιο της κάθε ΚΟΒ και της ΚΟ να έχουν μεγαλύτερη έγνοια για το πώς θα δίνουν ώθηση σε τέτοια δουλειά και δεν θα είναι άλλη η δουλειά από μέσα και άλλη η δουλειά έξω από έναν χώρο.

Με τέτοιο σχέδιο στην ΤΟ Ιωαννίνων και προσπαθώντας να απλωθεί σε όλο και περισσότερους χώρους δουλειάς, καταφέραμε να καλύψουμε στο 1ο τρίμηνο του έτους κατά 83,3% το πλάνο άμιλλας στρατολογίας και οικοδόμησης που προκήρυξαν το ΠΓ και η Γραμματεία της ΚΕ για το α' εξάμηνο του 2022. Με σχέδιο και αισιοδοξία προχωράμε στην υπερκάλυψη των αναπροσαρμοσμένων μας στόχων έως το τέλος της άμιλλας στρατολογίας.