Ακόμα πιο «παραστατικά» είναι όσα σημειώνει για τους λόγους που «κανείς δεν θέλει μια κατάσταση όπου η Τουρκία θα απομονωθεί πολιτικά, διπλωματικά και στρατιωτικά». Σημειώνει μεταξύ άλλων ότι «κατά τη διάρκεια της θητείας μου ως επιχειρησιακός διοικητής του ΝΑΤΟ, οι Τούρκοι ήταν ισχυροί υποστηρικτές των αποστολών μας. Συμμετείχαν με ικανότητες σε κάθε επιχείρηση και παρείχαν σημαντικές δυνάμεις στο Αφγανιστάν (όπου είχαν την ευθύνη της ασφάλειας της πρωτεύουσας Καμπούλ για πάνω από μια δεκαετία), στα Βαλκάνια, στη Λιβύη, στην αντιμετώπιση της πειρατείας. Η Τουρκία έχει τον δεύτερο μεγαλύτερο στρατό της συμμαχίας και φιλοξενεί τη διοίκηση χερσαίων δυνάμεων του ΝΑΤΟ (μια ζωτική υποδομή τριών αστέρων) στη Σμύρνη». Σε ελεύθερη μετάφραση: Τα ΝΑΤΟικά σχέδια σε όλη την περιοχή και η «συνοχή» απέναντι στα άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα απαιτούν το αγκίστρωμα της Τουρκίας στην ευρωατλαντική συμμαχία, με την αναγνώριση αναβαθμισμένων ρόλων, με τη διευθέτηση και των περιορισμών που θέτουν σήμερα στην αστική τάξη της γείτονα τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας σε Αιγαίο και Ανατ. Μεσόγειο. Ο λαός χρειάζεται να επαγρυπνεί: Η πάλη για την υπεράσπισή τους είναι «νύχι - κρέας» με την πάλη ενάντια στην εμπλοκή στα ιμπεριαλιστικά σχέδια που υπηρετούν η κυβέρνηση, ο ΣΥΡΙΖΑ και οι υπόλοιποι.