Εκδήλωση αλληλεγγύης στον αγώνα των εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ πραγματοποιήθηκε στις Βρυξέλλες από τον Κύκλο Λαϊκής Εκπαίδευσης «Bob Claessens».

Στην εκδήλωση απηύθυναν χαιρετισμούς η Φωτούλα Ιωαννίδη εκ μέρους του Κύκλου Λαϊκής Εκπαίδευσης, ο Hillal Sor, γενικός γραμματέας του Συνδικάτου Μεταλλεργατών Βαλλονίας - Βρυξελλών (MWB - FGTB), και ο Φρέντι Βισκόντι, χαλυβουργός και συνδικαλιστής στο MWB - FGTB. Επίσης παρουσιάστηκε σύντομο μήνυμα βίντεο από τον πρόεδρο του Σωματείου Εργαζομένων ΛΑΡΚΟ Λάρυμνας, Παναγιώτη Πολίτη.

Η Φ. Ιωαννίδη ανέφερε ότι «με τη διοργάνωση αυτής της συνάντησης θέλαμε να στηρίξουμε και να κάνουμε γνωστή την εξαιρετική αντίσταση 29 μηνών των εργαζομένων στη ΛΑΡΚΟ στη Λάρυμνα. Το 2019 η ελληνική κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας ανακοίνωσε το κλείσιμο της ΛΑΡΚΟ, ενός κρατικού εργοστασίου κατά 95%, την απόλυση όλων των εργαζομένων και την καταστροφή των υποδομών. Από τα τέλη του 2019 οι χιλιάδες εργαζόμενοι στη ΛΑΡΚΟ δίνουν έναν σκληρό αγώνα, εδώ και 29 μήνες, με τη στήριξη του ΠΑΜΕ, φορέων, καθώς και από κατοίκους Περιφερειών, δήμων, δημόσιες διοικήσεις, αγρότες, σχολεία, παιδιά και φοιτητές, συλλόγους γυναικών, γυναικεία επιτροπή απεργών, καλλιτέχνες, εκατοντάδες σωματεία σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, επιτροπές του εργατικού και λαϊκού κινήματος. Κατά τη διάρκεια αυτού του αγώνα σφυρηλατήθηκε η ενότητα των εργαζομένων ενάντια στον κοινό εχθρό, με ενιαία και ισχυρά αιτήματα, να μην υποχωρήσουν και να σταθούν όρθιοι.

Ο αγώνας της ΛΑΡΚΟ αφορά όλους τους εργαζόμενους. Αποτελεί ένα μεγάλο κατόρθωμα που πέτυχαν οι εργαζόμενοι, να παραμένουν όρθιοι στη δουλειά τους μετά από 29 μήνες! Διέλυσαν τα ψέματα και την προπαγάνδα της κυβέρνησης. Παρουσίασαν έτσι μέρα με τη μέρα όλα τα στοιχεία που φωτίζουν τις μεγάλες αντιφάσεις ανάμεσα στο τεράστιο παραγωγικό δυναμικό της ΛΑΡΚΟ και στην κατάσταση όπου την έφερε σήμερα η στρατηγική της ΕΕ και του κεφαλαίου. Να σημειωθεί ότι τα ελληνικά ΜΜΕ ελάχιστα έχουν αναφερθεί στον αγώνα της ΛΑΡΚΟ. Δυόμισι χρόνια πολύπλευρων αγωνιστικών κινητοποιήσεων που έχουν επηρεάσει ευρύτερα στρώματα της εργατικής τάξης, όπου έχουν γίνει σημαντικά βήματα στη συντονισμένη δράση των σωματείων της ΛΑΡΚΟ. Τώρα είναι που πρέπει να ενισχυθεί η αλληλεγγύη, που οι φωνές μας ενώνονται με τον αγώνα των εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ».

Ο H. Sor επεσήμανε: «Αυτό που βλέπω στους Ελληνες συντρόφους της ΛΑΡΚΟ είναι ένας αγώνας που πρέπει να τον δώσουμε και στο Βέλγιο. Ο αγώνας λοιπόν που δίνουν οι εργαζόμενοι στη ΛΑΡΚΟ είναι ουσιαστικός αγώνας και μεγάλο μάθημα για εμάς».

Ο Φ. Βισκόντι παρουσίασε συνοπτικά την ιστορία της χαλυβουργίας στο Βέλγιο και την ΕΕ, καθώς και μια ιστορία του εργοστασίου της ΛΑΡΚΟ και των συνδικαλιστικών αγώνων ενόψει των προσπαθειών διάλυσής της και ομαδικών απολύσεων των εργαζομένων, ενώ οι τιμές στο νικέλιο είναι πολύ υψηλές και υπάρχουν τεράστιες δυνατότητες για μελλοντική παραγωγή. Στην Ελλάδα, όπως και στο Βέλγιο, οι βιομηχανίες σιδήρου και χάλυβα ή μεταλλουργίας είναι κλειστές και οι εργαζόμενοι άνεργοι, ενώ ο χάλυβας ή το σιδηρονικέλιο είναι πρωταρχικής σημασίας για την παραγωγή αγαθών.