Παρόλο που η χώρα είναι αντιμέτωπη με ακόμη ένα πανδημικό κύμα και όλα τα στοιχεία βοούν για την επιτακτική ανάγκη άμεσης ενίσχυσης του δημόσιου συστήματος Υγείας, η κυβέρνηση «τρέχει» το «νέο ΕΣΥ» και, πατώντας στα νομοθετήματα των προηγούμενων, κατηγοριοποιεί, εμπορευματοποιεί, συγχωνεύει, καταργεί και ανοίγει διάπλατα την πόρτα των νοσοκομείων στους ιδιώτες.

Το ΠΑΓΝΗ είναι ένα από τα νοσοκομεία στα οποία έχει αρχίσει να εφαρμόζεται πιλοτικά το «νέο ΕΣΥ» (εξ ου και οι επισκέψεις της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Υγείας το τελευταίο διάστημα), ειδικά μέσα από τη γενικευμένη εφαρμογή σε όλες τις κλινικές της διαδικασίας συμπλήρωσης των DRGs. Πρόκειται για τους «κωδικούς κοστολόγησης» όλων των ιατρικών πράξεων και των υλικών ώστε να λειτουργήσουν ως βάση για τη χρηματοδότηση του νοσοκομείου από δω και πέρα, έχοντας ως κριτήριο τη μείωση του κόστους μέσα από την κοστολόγηση των παρεχόμενων υπηρεσιών. Μάλιστα εκπρόσωποι του ΟΔΙΠΥ ΑΕ, που «τρέχει» τις διαδικασίες αξιολόγησης με βάση τα παραπάνω «κόστη», βρίσκονται στο νοσοκομείο τις τελευταίες μέρες, ετοιμάζοντας και «εικονική άσκηση» για τον έλεγχο της ετοιμότητας του προσωπικού.

Οπως σημειώνει το Σωματείο Εργαζομένων ΠΑΓΝΗ, «ο ΟΔΙΠΥ ΑΕ ονομάζει προκλητικά "safe hospital" (ασφαλές νοσοκομείο) την οργάνωση των καροτσιών και την εκπαίδευση του προσωπικού σε χρωματικούς κωδικούς που αντιστοιχούν σε έκτακτες συνθήκες». Σχολιάζει ότι στην πραγματικότητα «δεν ανακάλυψαν το 2022 τον ηλεκτρονικό φάκελο ασθενούς ούτε τους έπιασε ο πόνος για τους χρωματικούς κωδικούς που χρησιμοποιούνται στα νοσοκομεία του εξωτερικού εδώ και δεκαετίες! Με πρόσχημα την ασφάλεια, βάζουν από την ...πίσω πόρτα την αξιολόγηση του "νέου ΕΣΥ"». Θέτει για παράδειγμα τα παρακάτω χαρακτηριστικά ερωτήματα που αποκαλύπτουν και την υποκρισία της κυβέρνησης:

• Πώς μπορεί να είναι «safe hospital» ένα νοσοκομείο με κλειδωμένες τις εξόδους κινδύνου, παρά τις συστάσεις ακόμα και της Πυροσβεστικής για το αντίθετο;
• Πώς μπορεί να είναι «safe hospital» ένα νοσοκομείο τραγικά υποστελεχωμένο, με πάνω από 400 κενές οργανικές θέσεις εργασίας, όταν μένουν ακάλυπτες βάρδιες από νοσηλευτές, χωρίς καθαρίστριες, τραυματιοφορείς, με αναλογία νοσηλευτών - ασθενών 1 προς 40, με γιατρούς που εργάζονται άυπνοι 36 και 48 ώρες συνεχόμενα χωρίς ανάπαυση, με κλινικές που νοσηλεύουν ασθενείς πάνω από το όριο της δύναμης, όταν οφείλονται πάνω από 35.000 μέρες ρεπό και άδειας στο νοσηλευτικό προσωπικό, όταν μένουν ακάλυπτες βάρδιες με δεκάδες ράντζα όπως η Ψυχιατρική ή με «διασπορές» σε άλλες κλινικές, χωρίς χώρους διαλείμματος, αποδυτήρια, τουαλέτες;
• Ενα νοσοκομείο το οποίο επιβαρύνει το ήδη μειωμένο προσωπικό που θα κληθεί μέσα από stand by ή on call να είναι σε διαρκή ετοιμότητα, πότε για σεισμούς, πότε για φωτιές ή οτιδήποτε άλλο προκύψει έκτακτο;
• Πώς μπορεί να είναι safe hospital ένα νοσοκομείο όταν δεν έχει ούτε ιμάντες μεταφοράς ασθενών όταν χρειαστεί γιατί κοστίζουν ακριβά, όπως ειπώθηκε σε σεμινάριο; Οταν οι Μονάδες δεν καλύπτονται από καθαρίστριες καθημερινά; Μπορεί να είναι «safe» ένα σύστημα Υγείας με 139 εκατομμύρια ευρώ λιγότερα από τον κρατικό προϋπολογισμό για τα νοσοκομεία και 140 εκατομμύρια ευρώ λιγότερα στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας, σε σχέση με πέρυσι;

«Λες και δεν αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση ο επαρκής αριθμός προσωπικού, για την "ποιότητα" των υπηρεσιών, την "αποτελεσματικότητα" του νοσοκομείου», σημειώνει το Σωματείο και ξεκαθαρίζει: «Είναι εμφανές λοιπόν ότι δεν εννοούμε το ίδιο πράγμα όταν χρησιμοποιούμε τους όρους αυτούς: Εμείς ενδιαφερόμαστε για την υγεία των ασθενών, για την ασφάλεια τη δικιά μας και των ασθενών, τις αξιοπρεπείς συνθήκες νοσηλείας και εργασίας, ενώ αυτοί με όμορφα λόγια κρύβουν τους διακαείς πόθους της κυβέρνησης που εξυπηρετούν: Την ακόμα μεγαλύτερη ιδιωτικοποίηση της Υγείας που γι' αυτούς είναι κόστος!

Οι λογικές αυτές βέβαια δεν αποτελούν καμία καινοτομία, αφού πρόκειται για γνωστές κατευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης που έχουν εφαρμοστεί μάλιστα σε αρκετές χώρες, οδηγώντας σε επιδείνωση των συνθηκών εργασίας για τους υγειονομικούς αλλά και πανάκριβες και πετσοκομμένες υπηρεσίες Υγείας για τους ασθενείς με χαρακτηριστικό παράδειγμα τα "αιματηρά εξιτήρια" στη Γερμανία που για να μειωθεί το κόστος νοσηλείας οι ασθενείς έπαιρναν εξιτήριο πολύ νωρίτερα από ό,τι χρειαζόταν, με αποτέλεσμα να εμφανίζουν επιπλοκές και υποτροπές».

Στον αντίποδα των παραπάνω, το Σωματείο διατυπώνει διεκδικήσεις για ουσιαστική ενίσχυση του δημόσιου συστήματος Υγείας, με άμεσες προσλήψεις μόνιμου προσωπικού και μονιμοποιήσεις συμβασιούχων, άρση των αναστολών, αύξηση των οργανικών θέσεων και της κρατικής χρηματοδότησης, κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δραστηριότητας.