Η εναλλαγή στον κυβερνητικό θώκο εμφανίζεται απ' τον Αλ. Τσίπρα σαν απάντηση στην «καθεστωτική δυστοπία», που όπως εκτίμησε βιώνει η χώρα, παρουσιάζοντας τα τεκταινόμενα στην Ελλάδα σαν απόκλιση από την «ευρωπαϊκή κανονικότητα». Οι προτάσεις του εξάλλου είναι η άλλη όψη του νομίσματος μιας διαχείρισης στα μέτρα του κεφαλαίου. Διατείνεται μεταξύ άλλων πως «δεν θα κλείναμε άρον άρον τους λιγνίτες για να κάνουμε τα επενδυτικά χατίρια ορισμένων εις βάρος της ενεργειακής ασφάλειας», κι ας ήταν η δική του κυβέρνηση που αναγόρευσε σε προτεραιότητα, την οποία συνεχίζει ο ΣΥΡΙΖΑ να υπερασπίζεται, την απολιγνιτοποίηση στο πλαίσιο της «πράσινης μετάβασης». Υποστηρίζει ακόμα ότι ο ΣΥΡΙΖΑ «δεν θα παρέδιδε τη ΔΕΗ στην κερδοσκοπία όταν η κρίση χτυπούσε ήδη την πόρτα της χώρας», κρύβοντας πως και η δική του κυβέρνηση προώθησε την ιδιωτικοποίησή της, υλοποιώντας με προσήλωση την πολιτική απελευθέρωσης της Ενέργειας. Προτάσσει ως απάντηση στην ενεργειακή φτώχεια, που στο πλαίσιο αυτής της πολιτικής μαστίζει τον λαό, το «πλαφόν στις τιμές της Ενέργειας», τους «αυστηρούς ελέγχους στις τιμές όλων των ειδών πρώτης ανάγκης», τη «μείωση του ΕΦΚ στα καύσιμα και του ΦΠΑ σε βασικά είδη διατροφής», έμμεσοι φόροι που εκτινάχτηκαν επί των ημερών του ΣΥΡΙΖΑ στη διακυβέρνηση.

Η υποκρισία δε αυτών των διακηρύξεων χτυπάει κόκκινο, αφού δεν έχουν περάσει πολλές μέρες απ' όταν στη Βουλή, μαζί με ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, ψήφισε το νομοσχέδιο το οποίο ενσωματώνει ευρωπαϊκή Οδηγία που «επικαιροποιεί» και εκσυγχρονίζει το καθεστώς των άδικων ειδικών φόρων κατανάλωσης στο ηλεκτρικό ρεύμα και στα ενεργειακά προϊόντα.

Ο Αλ. Τσίπρας στην ίδια συνέντευξη επαναλαμβάνει την ευθυγράμμιση του κόμματός του με τις κυρώσεις κατά της Ρωσίας, μια μορφή του πολέμου που βρίσκεται σε εξέλιξη, αναφέροντας πως η Ευρωπαϊκή Ενωση «σωστά τάχθηκε κατά της ρωσικής εισβολής και σωστά επέλεξε το μέσο των κυρώσεων», ενώ κλείνοντας το μάτι στην αστική τάξη, δηλώνει απ' τη μια την προσήλωση στις λυκοσυμμαχίες της και απ' την άλλη την προθυμία του κόμματός του να παζαρέψει καλύτερους όρους για την εμπλοκή της χώρας στους πολεμοκάπηλους σχεδιασμούς τους. Οπως αναφέρει: «Σύμμαχοι βεβαίως, αλλά με άποψη και ετοιμότητα να διαπραγματευτούμε την καλύτερη θωράκιση της χώρας και των συμφερόντων της (...) Να παρέχουμε, για να πω ένα παράδειγμα, στις ΗΠΑ βάσεις επ' αόριστον και επιπροσθέτως την Αλεξανδρούπολη, χωρίς κανένα αντάλλαγμα, είναι κατά τη γνώμη μου εθνικά απαράδεκτο».

Απ' τη συνέντευξη δεν λείπει φυσικά αναφορά στο ζήτημα των υποκλοπών τηλεφωνικών επικοινωνιών, με τον Αλ. Τσίπρα να διερωτάται, σαν να προσγειώθηκε μόλις στον πλανήτη, «σε ποια άλλη χώρα θα υπήρχαν επιβεβαιωμένες καταγγελίες για παρακολουθήσεις τηλεφώνων δημοσιογράφων και πολιτικών αρχηγών από παράνομο λογισμικό και δεν θα γινόταν πολιτικός σεισμός;»! Φυσικά να σημειώσουμε πως το «αυτί» του ΣΥΡΙΖΑ δεν «ίδρωσε» όταν επί των ημερών του το ΚΚΕ κατήγγειλε περιστατικά συνακροάσεων στο τηλεφωνικό κέντρο στην έδρα της ΚΕ, στον Περισσό.