Ο υπουργός, στο όνομα της απεξάρτησης από το ρωσικό φυσικό αέριο και της εξάρτησης από το αμερικάνικο LNG, αναφέρθηκε στα οφέλη της νέας πλωτής δεξαμενής που θα αυξήσει την αποθηκευτική ικανότητα του σταθμού της Ρεβυθούσας κατά 145.000 κυβικά μέτρα και δήλωσε ανάμεσα σε άλλα: «Σε στενή συνεργασία με τον ΔΕΣΦΑ προχωρήσαμε έγκαιρα σε όλες τις απαραίτητες ενέργειες, ώστε η νέα δεξαμενή να είναι έτοιμη να παραλάβει τα πρώτα φορτία έως τα τέλη Αυγούστου. Προετοιμαζόμαστε συστηματικά για τη διασφάλιση της ενεργειακής επάρκειας της χώρας, αναβαθμίζοντας τις κρίσιμες ενεργειακές υποδομές. Παράλληλα, προχωράμε στην υλοποίηση έργων που θα ενισχύσουν την ενεργειακή ανταγωνιστικότητα της χώρας μας. Σε συνδυασμό με τους νέους σταθμούς στην Κόρινθο και την Αλεξανδρούπολη, καθιερώνουμε τη χώρα ως βασική πύλη εισόδου φυσικού αερίου για ολόκληρη τη Νοτιοανατολική Ευρώπη και τριπλασιάζουμε την αποθηκευτική της ικανότητα σε LNG».

Η Μαρία - Ρίτα Γκάλι, ανώτατη εκτελεστική διευθύντρια του ΔΕΣΦΑ, δήλωσε: «Με την προσθήκη του FSU, αυξάνουμε τη συνολική αποθηκευτική ικανότητα της Ρεβυθούσας σε 360.000 m² και συμβάλλουμε αποφασιστικά στη διασφάλιση εναλλακτικών πηγών εφοδιασμού μέσω εκφορτώσεων LNG και, γενικότερα, στην ασφάλεια εφοδιασμού της χώρας, μέσω της τεχνικής μας εμπειρίας και των υποδομών μας».

Αυτή η πολιτική βάζει τη χώρα όλο και πιο βαθιά στην εξάρτηση από τις εισαγωγές του πανάκριβου αμερικανικού υγροποιημένου φυσικού αερίου, την ίδια ώρα που οι εγχώριοι ενεργειακοί πόροι παραμένουν ανεκμετάλλευτοι ελέω πολιτικής της «πράσινης μετάβασης» της ΕΕ.

Οι εξελίξεις και στη Ρεβυθούσα, εκτός από τους κινδύνους που εγκυμονούν για τον λαό, αποκαλύπτουν και το μέγεθος της υποκρισίας της Ευρωπαϊκής Ενωσης και της κυβέρνησης, που, με πρόσχημα την προστασία του περιβάλλοντος, προχωρούν δήθεν «πράσινους» σχεδιασμούς προς όφελος των επιχειρηματικών ομίλων. Κορυφαίο και αποκαλυπτικό παράδειγμα υποκρισίας είναι η απόφαση της Κομισιόν να διαθέσει 10 δισ. ευρώ για την κατασκευή νέων υποδομών για τη διευκόλυνση των αυξημένων εισαγωγών του αμερικανικού (κυρίως) υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG).

Και αυτό, παρότι τόσο οι ΗΠΑ όσο και η ΕΕ θεωρούν επίσημα ότι κατά την αεριοποίησή του το υγροποιημένο LNG αυξάνει την έκλυση μεθανίου στην ατμόσφαιρα, η οποία έχει πολλαπλάσια αρνητική επίδραση συγκριτικά με το CO₂ στο ζήτημα της υπερθέρμανσης του πλανήτη. Αναγνωρίζουν επίσης ότι η αύξηση της μεταφοράς LNG θα αυξήσει τις διαρροές μεθανίου αλλά και εκπομπών CO₂, αφού αντικειμενικά γίνεται πιο μεγάλη και πιο περίπλοκη η αλυσίδα εφοδιασμού του φυσικού αερίου συγκριτικά με τη μεταφορά του με αγωγούς.

Ομως, το αρνητικό περιβαλλοντικό αποτύπωμα του LNG δεν περιορίζεται στο μεθάνιο. Αφορά τη ρύπανση του θαλάσσιου περιβάλλοντος και της ιχθυοπανίδας με επιπτώσεις στην αλιεία. Οι αεριοποιητές των σταθμών υποδοχής LNG αντλούν μεγάλες ποσότητες θαλασσινού νερού αναμειγνύοντάς το με υποχλωριώδες νάτριο, με τοξική επίδραση στους υδρόβιους οργανισμούς. Η κατασκευή υποδομών των τερματικών σταθμών LNG δημιουργεί ισχυρά ηχητικά ρεύματα που επιδρούν στη ζωή και στη μετανάστευση των θαλάσσιων ειδών. Επίσης, αυξάνεται ο κίνδυνος ατυχήματος μεγάλης έκτασης απ' τη γειτνίαση τέτοιων υποδομών με δασικές εκτάσεις ή τον αστικό ιστό.