Το ΚΚΕ αποκάλυψε από την πρώτη στιγμή τους στόχους και αντιπάλεψε τη στρατηγική της «απελευθέρωσης» της Ενέργειας σε όλες τις φάσεις, πρωτοστατώντας στον αγώνα για φτηνό ρεύμα, ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις, για τη διασφάλιση και διεύρυνση των εργασιακών και άλλων δικαιωμάτων όσων απασχολούνται στην Ενέργεια.

Καταδίκασε την απολιγνιτοποίηση και την πολιτική της «πράσινης μετάβασης», που πληρώνουν οι εργαζόμενοι και ο λαός.

Απέναντι στην ακρίβεια και στο φάσμα της ενεργειακής φτώχειας που καταπίνει ολοένα και περισσότερα νοικοκυριά, το ΚΚΕ βρίσκεται και τώρα μπροστά. Με τις δυνάμεις του στο κίνημα πρωτοστατεί για τη διεκδίκηση ουσιαστικών μέτρων ανακούφισης και προστασίας του λαού, ενίσχυσης των μισθών και του λαϊκού εισοδήματος.

Διεκδικεί την άμεση και πλήρη επαναλειτουργία των λιγνιτικών μονάδων, την κατάργηση του λεγόμενου «ευρωπαϊκού τέλους διοξειδίου του άνθρακα», την κατάργηση της ρήτρας αναπροσαρμογής, των ειδικών φόρων και του χρηματιστηρίου Ενέργειας και όχι τη μετατροπή της σε στήριξη των ομίλων Ενέργειας απ' τον κρατικό προϋπολογισμό, που πάλι πληρώνουν οι εργαζόμενοι.

Απαιτεί τη δραστική, ουσιαστική μείωση της τιμής του ηλεκτρικού ρεύματος, χωρίς μεταφορά της τιμής του στις πλάτες των εργαζομένων μέσα απ' τον κρατικό προϋπολογισμό.

Πραγματική και οριστική διέξοδος για τον λαό είναι να αξιοποιηθούν όλες οι πηγές Ενέργειας που διαθέτει η χώρα μας για τις δικές του ανάγκες, όχι για τα κέρδη των μονοπωλίων, και να πάψει η Ενέργεια να αποτελεί εμπόρευμα.

Το ΚΚΕ καλεί τους εργαζόμενους στον δρόμο του αγώνα, της σύγκρουσης, για να απαλλαγεί η λειτουργία της οικονομίας και της κοινωνίας απ' τους νόμους του καπιταλιστικού κέρδους. Για να ανοίξει ο δρόμος για τη λαϊκή ευημερία, απαιτείται να κοινωνικοποιηθούν τα εργοστάσια, τα μέσα παραγωγής, να εδραιωθούν οι σχέσεις κοινωνικής ιδιοκτησίας, να υπάρξει επιστημονικός κεντρικός σχεδιασμός στην οικονομία.

Είναι ένας ριζικά διαφορετικός δρόμος ανάπτυξης, όπου όλες οι εγχώριες ενεργειακές πηγές, τα μέσα παραγωγής, διανομής και μεταφοράς Ενέργειας θα αποτελούν κοινωνική, κρατική ιδιοκτησία. Θα υπάρχει ενιαίος αποκλειστικά κρατικός φορέας Ενέργειας, ως μηχανισμός της εργατικής - λαϊκής εξουσίας.

Τι χειροπιαστά μπορεί να διασφαλίσει η πρόταση εξουσίας του ΚΚΕ σήμερα στην Ελλάδα;

-- Αφού θα απαλλαγούμε από τις δεσμεύσεις του Εμπορίου Ρύπων και γενικότερα της «πράσινης μετάβασης» της ΕΕ, τα εγχώρια αποθέματα λιγνίτη θα μπορούν να αξιοποιηθούν ξανά για την ηλεκτροπαραγωγή με σύγχρονες μονάδες υψηλής απόδοσης, που θα αξιοποιούν και τις νέες τεχνολογίες δέσμευσης και αποθήκευσης διοξειδίου του άνθρακα. Θα μπορούν επίσης να αξιοποιηθούν για την παραγωγή υδρογόνου.

-- Θα προχωρήσει η κατασκευή νέων μεγάλων υδροηλεκτρικών έργων και θα αυξηθεί η σχετική ηλεκτροπαραγωγή, συμβάλλοντας και στις ανάγκες άρδευσης στον τομέα της αγροτικής παραγωγής. Δεν θα εξαρτάται πλέον ο βαθμός συμμετοχής των υδροηλεκτρικών έργων από τον ανταγωνισμό των ομίλων και τα κερδοσκοπικά παιχνίδια του Χρηματιστηρίου Ενέργειας.

-- Θα δοθεί έμφαση στην εξοικονόμηση Ενέργειας και στην αναβάθμιση της εγχώριας παραγωγής υποδομών για την αξιοποίηση των ΑΠΕ, από την κατασκευή ανεμογεννητριών μέχρι τον οικιακό εξοπλισμό, με προτεραιότητα τους ηλιακούς θερμοσίφωνες. Σ' αυτό το πλαίσιο θα μειωθεί δραστικά η αξιοποίηση του φυσικού αερίου για ηλεκτροπαραγωγή.

-- Με γνώμονα το σύνολο των λαϊκών αναγκών, θα προσδιοριστούν το μέγεθος, η ορθή κατανομή και η χωροθέτηση των αιολικών πάρκων, για να αποφευχθεί ο κορεσμός συγκεκριμένων περιοχών με τις γνωστές αρνητικές συνέπειες στα δάση και στον υδροφόρο ορίζοντα. Αντίστοιχα, θα προσδιορίζεται ο βαθμός αξιοποίησης της ηλιακής ενέργειας και της εγχώριας γεωθερμίας που έχει υψηλό συντελεστή απόδοσης.