Ο Γιάννης Αγγελόπουλος γεννήθηκε το 1934 στο Διμηνιό Κορινθίας, από φτωχή αγροτική οικογένεια.

Σε πολύ δύσκολα χρόνια, για να βοηθήσει την οικογένειά του μπάρκαρε στα καράβια και τον κέρδισε η θάλασσα. Αναρριχήθηκε γρήγορα και έγινε πλοίαρχος Εμπορικού Ναυτικού, όπου έμεινε για περισσότερα από 30 χρόνια.

Αυτό όμως που αγάπησε πραγματικά και εκεί που ανήκαν η καρδιά και η ψυχή του ήταν στο χωριό του και στα πατρογονικά του κτήματα, στα οποία αφιερώθηκε και τα καλλιεργούσε με πάθος, επιστρέφοντας και μένοντας στον τόπο του για το υπόλοιπο της ζωής του.

Υπήρξε ένας από τους πρώτους βιοκαλλιεργητές της περιοχής.

Και ακόμα κι όταν το μυαλό του άρχισε να τον «αφήνει», η μόνιμη ερώτησή του ήταν «τι θα γίνουν τα κτήματα παιδιά;».

Εκανε τρία παιδιά και εννιά εγγόνια, που στάθηκαν στο πλάι του μέχρι τις τελευταίες στιγμές της ζωής του.

Οργανωμένος στο ΚΚΕ από το 1986, μαζί με την σύντροφό του Δέσποινα στάθηκε ανυποχώρητα και αταλάντευτα στο πλάι του Κόμματος, πάντα συνεπής στην πρωτοπόρα ιδεολογία και στην επαναστατική του θεωρία, ανταποκρινόμενος σε κάθε κάλεσμά του.

Οι σύντροφοί του θα τον θυμόμαστε πάντα ακούραστο και χαμογελαστό, να μας γεμίζει αισιοδοξία, παλεύοντας με δύναμη και αξιοπρέπεια τις δυσκολίες της ζωής, όπως πάλεψε και το σοβαρό πρόβλημα υγείας που αντιμετώπιζε τα τελευταία χρόνια της ζωής του, πλάι στην σύντροφό του και στους δικούς του ανθρώπους.

Η κηδεία του πραγματοποιήθηκε χτες το απόγευμα στον Ιερό Ναό Αγ. Γεωργίου στο Ανω Διμηνιό.

Επιθυμία της οικογένειας ήταν αντί στεφάνου τα χρήματα να δοθούν ως ενίσχυση στο ΚΚΕ και οικογενειών που έχουν ανάγκη, όπως και ο ίδιος επιθυμούσε.

Εκφράζουμε τα θερμά μας συλλυπητήρια στην γυναίκα του, στα παιδιά του, στα εγγόνια του και στους οικείους του.

Καλό σου ταξίδι, σύντροφε Γιάννη.