Το Στέιτ Ντιπάρτμεντ έσπευσε να τονίσει πως «οι Ηνωμένες Πολιτείες παραμένουν ενωμένες με τους συμμάχους και τους εταίρους τους» για «την προώθηση της ευρωπαϊκής ενεργειακής ασφάλειας, τη μείωση της συλλογικής μας εξάρτησης από τη ρωσική Ενέργεια και τη διατήρηση της πίεσης στο Κρεμλίνο». Φυσικά, δεν παρέλειψε να συστήσει να επιταχυνθούν τα παζάρια για το Κυπριακό, επαναλαμβάνοντας ότι «οι πόροι πετρελαίου και φυσικού αερίου της Κύπρου, όπως και όλοι οι πόροι της, θα πρέπει να μοιράζονται δίκαια μεταξύ των δύο κοινοτήτων» αλλά και ότι «η ανάπτυξη των πόρων στην Ανατολική Μεσόγειο θα πρέπει να προάγει τη συνεργασία και να παρέχει τα θεμέλια για διαρκή ενεργειακή ασφάλεια και οικονομική ευημερία σε ολόκληρη την περιοχή».
Σημειωτέον, δύο 24ωρα πριν, ελπίδες για μια «δίκαιη μοιρασιά» εξέφραζε και ο Τούρκος ΥΠΕΞ Μ. Τσαβούσογλου, που αντιδρώντας στις ανακοινώσεις για το κυπριακό αέριο υποστήριξε ότι «η λύση του ζητήματος της Ανατολικής Μεσογείου στην πραγματικότητα εξαρτάται από το μοίρασμα των εσόδων στην Κύπρο. Δηλαδή το 50% του ζητήματος: Η δίκαιη κατανομή των εσόδων». Πριν κάποιες βδομάδες η Αγκυρα είχε και πάλι υπογραμμίσει ότι αν υπάρξει «συμβιβασμός μεταξύ των δύο κρατών (σ.σ. αναφερόμενη με αυτόν τον όρο σε ελληνοκυπριακή και τουρκοκυπριακή πλευρά), τότε θα λυθούν τα μισά προβλήματα της Ανατολικής Μεσογείου».
Ολα αυτά την ώρα που ακόμα και επικριτές διαφόρων επιλογών της Τουρκίας, όπως ο Δημοκρατικός Γερουσιαστής των ΗΠΑ Ρόμπερτ Μενέντεζ, περιέγραφαν προσδοκίες να γίνει η Τουρκία «ο εποικοδομητικός εταίρος στην περιοχή που όλοι ελπίζουμε ότι μπορεί να είναι».
Ο δε πρέσβης του Ισραήλ στη Λευκωσία, Ορεν Ανόλικ, σχολιάζοντας τις επιπτώσεις που θα έχει γενικά για την περιοχή η αναθέρμανση των σχέσεων της χώρας του με την Τουρκία - στο φόντο και των ενεργειακών παζαριών - είπε πως «πιστεύουμε ότι αυτό δημιουργεί ένα είδος τριγώνου εντός του οποίου μπορούμε όλοι να εργαστούμε μαζί στην Ανατολική Μεσόγειο και στη Μέση Ανατολή: Το Ισραήλ, η Κύπρος και η Ελλάδα, και οι αραβικές και μουσουλμανικές χώρες».