Πλήθος φορέων και προσωπικοτήτων εκφράζουν τη θλίψη τους για την απώλεια του σπουδαίου αγωνιστή ηθοποιού και σκηνοθέτη Κώστα Καζάκου, που «έφυγε» προχτές σε ηλικία 87 ετών, στο Νοσοκομείο «Ευαγγελισμός», νικημένος από πολυοργανική ανεπάρκεια.

Ο Κώστας Καζάκος υπηρέτησε για σχεδόν 70 χρόνια το θέατρο, έχοντας ξεκάθαρο ότι μέσα από αυτό υπηρετεί τον λαό, πιστεύοντας ακράδαντα στη δύναμη του θεάτρου να αφυπνίζει. Από τις παραστάσεις των αρχαίων τραγωδών μέχρι τα εξαίρετα έργα του παγκόσμιου αλλά και του νεοελληνικού ρεπερτορίου που επέλεγε, υπηρέτησε μια Τέχνη πραγματικά πρωτοπόρα και ανατρεπτική, που στο επίκεντρό της έχει την ολόπλευρη ανάδειξη του ανθρώπου και της αστείρευτης δύναμης που έχει να πάρει στα χέρια του τη ζωή του και να γυρίσει τον τροχό της Ιστορίας.

Γεννήθηκε στον Πύργο το 1935 και στα 13 του χρόνια, όταν ο πατέρας του πιάστηκε και στάλθηκε εξορία, ανέβηκε με την οικογένειά του στην Αθήνα. Αποφοίτησε από τη Σχολή Σταυράκου και διαμορφώθηκε ως ηθοποιός δίπλα στον Κάρολο Κουν, στο Υπόγειο του οποίου πρωτοεμφανίστηκε στο θέατρο το 1957, ενώ παράλληλα δούλεψε και στον κινηματογράφο. Από τη δεκαετία του '70 έγινε ο ίδιος θιασάρχης, σφραγίζοντας με τις θεατρικές επιλογές, τις ερμηνείες και αργότερα και τις σκηνοθεσίες του συγκλονιστικές παραστάσεις. Παράλληλα, υπήρξε σπουδαίος δάσκαλος του θεάτρου, διδάσκοντας από νέος σε σχολές κι αργότερα φτιάχνοντας τη δική του.

Συστρατεύθηκε αταλάντευτα σε όλη του τη ζωή με το ΚΚΕ και από το 2007 έως το 2012 διατέλεσε βουλευτής του Κόμματος, εκλεγμένος με το ψηφοδέλτιο Επικρατείας.

«Η επιλογή του θεατρικού δρόμου ήταν συνειδητή, δεμένη άρρηκτα με την πορεία της ταξικής και ιδεολογικής του συνειδητοποίησης», σημείωσε μεταξύ άλλων στην ανακοίνωσή της για τον θάνατό του η ΚΕ του ΚΚΕ, προσθέτοντας μεταξύ άλλων:

«Η πολιτική δράση του ήταν μια αρμονική συνύπαρξη της ζωής και της καλλιτεχνικής πράξης. Η ιδεολογία του καθόριζε τη ζωή του και αυτό έβγαινε αβίαστα και στη δουλειά του. Δεν μπορούμε να διακρίνουμε στον Κώστα Καζάκο την πολιτική δράση από την καλλιτεχνική του δραστηριότητα. Πρώτα από όλα με το έργο του υπηρέτησε τα προωθημένα κοινωνικά ιδανικά του και την τάξη - φορέα τους κι έπειτα, με την ενεργή παρουσία του σε όλες τις μεγάλες πολιτικές μάχες, επιβεβαίωσε όσα με το έργο του εννοούσε.

Ο σύντροφος Κώστας θα μείνει στις καρδιές μας, θα μείνει στις καρδιές όλου του κόσμου του λαϊκού, αυτού του "εχθρού λαού", που τόσο αγαπούσε και τόσο του έμοιαζε με την απλότητα, τη ζεστασιά και τη λαϊκότητα της μεγάλης του ψυχής».

Αντίστοιχα, το ΚΣ της ΚΝΕ επισήμανε μεταξύ άλλων τη διαρκή συμβολή του στον θεσμό του Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή», για τον οποίο ο ίδιος έλεγε: «Στα Φεστιβάλ της ΚΝΕ η προσέλευση του κόσμου μοιάζει σαν θύελλα (...) Θα δεις πρόσωπα να κυκλοφορούν με μια ανάταση, μια ευφορία, γιατί βάζουν όλες τις δυνάμεις τους σε έναν κοινό στόχο - κι αυτό είναι το μεγάλο δίδαγμα του Φεστιβάλ». Σε αυτό το πνεύμα η ΚΝΕ ανακοίνωσε ότι η πρώτη μέρα των κεντρικών εκδηλώσεων του 48ου Φεστιβάλ στην Αθήνα, στις 22 Σεπτέμβρη, θα είναι αφιερωμένη στην πολύτιμη προσφορά και στο έργο του. Αντίστοιχα και στη Θεσσαλονίκη η σημερινή, πρώτη μέρα του Φεστιβάλ της ΚΝΕ είναι αφιερωμένη στη μνήμη του, όπως και η οικονομική στήριξη του Φεστιβάλ που συγκεντρώθηκε χτες, Τετάρτη, αφιερώθηκε στην πορεία και το έργο του.