Τι αποδεικνύεται; Οτι οι υποσχέσεις και οι «διευκολύνσεις» όλων διαδοχικά των κυβερνήσεων, σε ανάπτυξη και κρίση, αλλά πάντα εντός των «δημοσιονομικών ορίων» και των «αντοχών της οικονομίας», όχι μόνο δεν δίνουν απάντηση στα οξυμένα προβλήματα, αλλά αποτελούν στην πραγματικότητα κομμάτι της στρατηγικής του μεγάλου κεφαλαίου και της ΕΕ που τα προκαλεί, της συνολικής αντιλαϊκής πολιτικής που φουσκώνει τα χρέη προς την εφορία και τα ασφαλιστικά ταμεία για επαγγελματίες και αγρότες. Ο δρόμος της συμπόρευσης με τους εργαζόμενους, αρχής γενομένης από την απεργία της 9ης Νοέμβρη, σε σύγκρουση με αυτήν την πολιτική, μπορεί να δώσει απαντήσεις και διέξοδο. Να δείξει ότι οι βιοπαλαιστές αγρότες και ΕΒΕ ούτε συμβιβάζονται ούτε παραπλανιούνται με «ρυθμίσεις» ανακύκλωσης των αδιεξόδων, που τους σερβίρουν οι διάφοροι κυβερνητικοί «σωτήρες».