«Στόχος μας λοιπόν είναι και πρέπει να είναι οι δράσεις και οι αντιστάσεις των εργαζομένων, των μικρομεσαίων, των αγροτών, της νεολαίας, να ανοίξουν τον δρόμο και να επισπεύσουν την προσφυγή στην κάλπη». Αυτό το σήμα στον κομματικό μηχανισμό να επιχειρήσει «ρεσάλτο» στις διαδικασίες και τους αγώνες του εργατικού - λαϊκού κινήματος, για «να μετατρέψει τη διάχυτη οργή σε πολιτικό ρεύμα αλλαγής», να εκτρέψει δηλαδή τη λαϊκή οργή και πάλη στο κανάλι της κυβερνητικής εναλλαγής και της αντιλαϊκής «σκυταλοδρομίας», δίνοντας ξανά πολύτιμες ανάσες στο σάπιο σύστημα, έδωσε ο Αλ. Τσίπρας στις εργασίες της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματός του το Σαββατοκύριακο.

Αλλωστε, αφού δεσμεύτηκε απέναντι στο κεφάλαιο για νέους όρους διανομής των δισεκατομμυρίων του Ταμείου Ανάκαμψης, αφού του υπενθύμισε ότι και στην οικονομία ο ΣΥΡΙΖΑ «είμαστε εμείς που ξεπλύναμε τα άπλυτα δεκαετιών», αφήνοντας μεταξύ άλλων «κάβα» τα ματωμένα «πλεονάσματα», αυτό που προέταξε σαν «ατού» είναι πως «ο ΣΥΡΙΖΑ είναι η μοναδική πολιτική δύναμη που μπορεί να εξασφαλίσει αυτή τη σταθερότητα την κοινωνική», εν αντιθέσει με τη ΝΔ που, όπως είπε, οι πολιτικές της προκαλούν «το χάος, την αστάθεια την πολιτική» και «διαρρηγνύουν την κοινωνική συνοχή», την υποταγή του λαού στην αντιλαϊκή «κανονικότητα».

Σε αυτό το πλαίσιο, κρύβοντας επιμελώς ότι η μήτρα των λαϊκών προβλημάτων είναι η καπιταλιστική ανάπτυξη που υπηρετούν «νεοφιλελεύθερες» και σοσιαλδημοκρατικές κυβερνήσεις, φωτογράφισε ως ένοχο το «καθεστώς Μητσοτάκη» και θέλοντας να δώσει ...«κινηματικό» άλλοθι στις νέες αυταπάτες του ΣΥΡΙΖΑ μίλησε για «αντίσταση στις πολιτικές της κυβέρνησης» και «αλληλεγγύη για να μην είναι κανείς μόνος τον δύσκολο χειμώνα». Εναν δύσκολο χειμώνα για τον οποίο δεν είναι άμοιρος ευθυνών ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος στηρίζει με τα «μπούνια» τον πόλεμο και τις κυρώσεις απέναντι στη Ρωσία, ενώ υλοποίησε και υπερασπίζεται την πολιτική της απελευθέρωσης της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας, της «πράσινης» μετάβασης με το εισαγόμενο φυσικό αέριο, την απολιγνιτοποίηση, το χρηματιστήριο ρύπων που αποτελούν αιτίες της ακρίβειας και της ενεργειακής φτώχειας του λαού.

Το «αποκορύφωμα» βέβαια ήταν για μια ακόμα φορά τα ΝΑΤΟικά διαπιστευτήρια, με τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ να σπεύδει να ξεκαθαρίσει πως «είναι ζήτημα αξιοπιστίας» η αναφανδόν στήριξη της διεύρυνσης του ΝΑΤΟ και συνολικά των ΝΑΤΟικών σχεδιασμών: «Η Συμφωνία των Πρεσπών, μη γελιόμαστε, μην κοροϊδεύουμε τον κόσμο, βασίστηκε σε ένα πράγμα: Είχε ως προϋπόθεση την ένταξη της γειτονικής χώρας στο ΝΑΤΟ (...) Εμείς, λοιπόν, που δώσαμε τη μάχη για να μπει η Βόρεια Μακεδονία και να έχουμε τη Συμφωνία των Πρεσπών, θα βγούμε και θα πούμε "όχι, η Ελλάδα πρέπει να ασκήσει βέτο;" (...) Οταν, λοιπόν, αύριο θα είμαστε κυβέρνηση, αγαπημένε μου σύντροφε Θοδωρή, και είσαι εσύ υπουργός θα ασκήσεις βέτο στο υπουργικό συμβούλιο για να βγει η χώρα και να πει "βέτο στην ένταξη της Σουηδίας και της Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ"...;», σημείωσε χαρακτηριστικά απευθυνόμενος σε όσους μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ ζητάνε μεγαλύτερη «μεταμφίεση» της πολιτικής της εμπλοκής που υπηρετεί με συνέπεια ο ΣΥΡΙΖΑ.

Και... ο νοών νοείτω για το τι είδους «σύγχρονο κίνημα ειρήνης» ονειρεύεται ο ΣΥΡΙΖΑ, με τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ να λέει ότι είναι αντίθετος με την αποστολή όπλων στην Ουκρανία, την ώρα που μόλις την περασμένη βδομάδα ο ΣΥΡΙΖΑ στο Ευρωκοινοβούλιο ψήφιζε με ΝΔ και ΠΑΣΟΚ το πολεμικό παραλήρημα που ζητάει από τα κράτη - μέλη να «αυξήσουν μαζικά τη στρατιωτική βοήθεια προς την Ουκρανία»!

Ενώ αναφερόμενος στα Ελληνοτουρκικά ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, κατηγορώντας τις «συντηρητικές» κυβερνήσεις ότι «δεν παίρνουν ποτέ την ευθύνη» επίλυσης εξωτερικών ζητημάτων, έδειξε για μια ακόμα φορά τον δρόμο των «επώδυνων διευθετήσεων» στο Αιγαίο, επαναλαμβάνοντας την πρόταση για επέκταση των χωρικών υδάτων αλλά μόνο στην Ανατολική Μεσόγειο, που «δεν είναι casus belli, είναι η Ανατολική Μεσόγειο. Είναι κυριαρχικό μας δικαίωμα», και διευκρινίζοντας πως αυτή «πρέπει να γίνει στο πλαίσιο μιας συγκεκριμένης στρατηγικής, που να ανοίγει τις συνομιλίες για οριοθέτηση ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδας με όλες τις όμορες χώρες μας στην Ανατολική Μεσόγειο ...και με την Τουρκία, με προοπτική την προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης».