Παρά τις έντονες διαμαρτυρίες για το «εμπόριο πορνείας», που διεξάγει ένα αμερικανικό ταξιδιωτικό γραφείο, στέλνοντας άνδρες - «πελάτες» στις Φιλιππίνες και στην Ταϊλάνδη για τη συνάντηση γυναικών και νεαρών κοριτσιών γι' αυτό το σκοπό, οι ομοσπονδιακές και τοπικές αρχές των ΗΠΑ αρνούνται να προχωρήσουν στην απαγόρευση της αισχρής αυτής ενασχόλησης.

Το γραφείο αυτό, που ονομάζεται «Μεγάλο Μήλο Ανατολικών Περιοδειών» και εδρεύει στην περιοχή Κούινς της Νέας Υόρκης, παίρνει από κάθε τέτοιον «πελάτη» 2.200 δολάρια για τις «υπηρεσίες» του. Στις δύο παραπάνω χώρες, το γραφείο αυτό συνεργάζεται με ντόπιους προαγωγούς πορνείας. Και να πώς λειτουργεί: Αυτοπροβάλλεται ελεύθερα με γραπτές διαφημίσεις και διαμέσου βίντεο. Σε μία τέτοια μπροσούρα του, ανέφερε ξεκάθαρα ότι το χρήμα προσφέρεται σαν αντάλλαγμα για τη συντροφιά γυναικών. Η συνάντηση γίνεται κατά κανόνα σε ένα μπαρ. Στο ίδιο κείμενό του, υποσχόταν ότι υπάρχουν εκατοντάδες ωραίες γυναίκες, που ποτέ δε λένε «όχι». Και πρόσθετε: «Από τη στιγμή που την παίρνεις από το μπαρ, είναι δική σου για όσο διάστημα συμφωνείτε αμοιβαία. Αν θα ήθελες να κάνεις μίαν αλλαγή, τότε ξαναστείλτη στο μπαρ».

Ωστόσο, όταν έγιναν γνωστά όλα αυτά τα αισχρά, ο εισαγγελέας της περιοχής Κούινς, Ρίτσαρντ Μπράουν, έσπευσε να δηλώσει ανενδοίαστα ότι δεν μπορεί να εναγάγει τους υπεύθυνους του «ταξιδιωτικού» αυτού γραφείου, παρά το ότι, τόσο η ομοσπονδιακή βουλευτής του Δημοκρατικού Κόμματος, Κάρολιν Μαλόνι, που εκλέγεται στην περιοχή Κούινς, όσο και η διακεκριμένη φεμινίστρια Γκλόρια Στάινεμ, κατάγγειλαν πως αυτή η εταιρία ενθάρρυνε την παιδική πορνεία. Σαν αιτιολογικό για την άρνησή του αυτή, ο Μπράουν πρόβαλε το ότι όσα αποκαλύφθηκαν, έγιναν έξω από την περιοχή Κούινς και, συνεπώς, βρίσκονται εκτός της δικής του δικαιοδοσίας. Και προς καθησυχασμό, συμπλήρωσε ότι, όσον αφορά τις δραστηριότητες στη Νέα Υόρκη της ίδια αυτής εταιρίας, παρακολουθούνται προσεκτικά προς αποφυγήν παρόμοιων ενεργειών.

Ταυτόχρονα, οι πρόεδροι της Εθνικής Οργάνωσης Γυναικών και της Αμερικανικής Ομοσπονδίας Προγραμματισμένης Μητρότητας, με επιστολή τους στο υπουργείο Εξωτερικών, κατηγόρησαν την κυβέρνηση Κλίντον ότι παίρνει θέση «εξαιρετικά επιβλαβή για τις γυναίκες» στις διαπραγματεύσεις πάνω σε μία νέα συνθήκη των Ηνωμένων Εθνών, σχετική με τη διακίνηση των σεξουαλικών σχέσεων.

Αξιωματούχοι του υπουργείου αυτού επιμένουν ότι οι Αμερικανοί διαπραγματευτές στη Βιέννη, όπου συντάσσεται η συνθήκη του ΟΗΕ, επιδιώκουν ένα όσο το δυνατόν αυστηρό ντοκουμέντο για την τιμωρία των εγκληματιών, που διακινούν γυναίκες ή παιδιά ανάμεσα σε εθνικά όρια για πορνεία. Ισχυρίστηκαν, όμως, ότι οι ΗΠΑ διακινδυνεύουν να απομονωθούν από άλλες κυβερνήσεις και να υπονομεύσουν τη διεθνή υποστήριξη γι' αυτήν τη συνθήκη, αν πιέσουν περισσότερο για έναν ορισμό της σεξουαλικής εκμετάλλευσης, που να περιλαμβάνει όλες τις μορφές της πορνείας. Είπαν, ακόμα, ότι ορισμένες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, που έχουν νομιμοποιήσει την πορνεία, ενδέχεται να αρνηθούν να υπογράψουν τη συνθήκη, αν δεν κάνει διάκριση ανάμεσα στην αναγκαστική πορνεία και στις καταστάσεις, όπου οι γυναίκες επιλέγουν να γίνουν πόρνες.

Με την ευκαιρία αυτή, οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων υπολογίζουν ότι κάθε χρόνο εκατοντάδες χιλιάδες, και ίσως εκατομμύρια, γυναικών και κοριτσιών εξαναγκάζονται σε μία ζωή σεξουαλικής εκμετάλλευσης.

Επειτα από όλα αυτά, πολύ δικαιολογημένα, η Κεν Φράνζμπλαου, διευθύντρια της οργάνωσης «Ισότητα Τώρα», που αγωνίζεται για τα πολιτικά, οικονομικά και κοινωνικά δικαιώματα της γυναίκας, σε άρθρο της (26/1) στην εφημερίδα «Ντέιλι Νιους» της Νέας Υόρκης, καλούσε τον εισαγγελέα Ρίτσαρντ Μπράουν, να ασκήσει άμεσα δίωξη κατά της «ταξιδιωτικής» εταιρίας, που αναφέραμε αρχικά. Τόνιζε ιδιαίτερα: «Είναι φανερό από τις ανοιχτές δραστηριότητές του στην Κομητεία Κούινς, ότι το Μεγάλο Μήλο Ανατολικών Περιοδειών προωθεί και κερδίζει από την πορνεία. Ο Μπράουν παραδέχεται, ότι το Μεγάλο Μήλο κερδίζει από αυτές τις δραστηριότητες. Και υπάρχει επαρκής νομική βάση ν' αρχίσει μία δίωξη. Είναι καιρός για τον περιφερειακό εισαγγελέα να αναγνωρίσει το φανερό και να πράξει το χρέος του».

Και πάλι, όμως, δεν έγινε τίποτα. Απαντώντας εκ μέρους του Μπράουν, η εκπρόσωπός του Μάιρι ντε Μπουρμπόν, αρκέστηκε να πει ότι ο εισαγγελέας ερευνά από το 1997 το Μεγάλο Μήλο, βοηθούμενος και από το υπουργείο Δικαιοσύνης των ΗΠΑ. Ομως, πρόσθεσε, το γραφείο του Μπράουν δεν μπόρεσε να εξακριβώσει «κατά πόσον ένα έγκλημα διαπράχθηκε στη Νέα Υόρκη».

Αλλά το κακό δε σταμάτησε μόνο εδώ. Ενας από τους δύο ιδιοκτήτες του «ταξιδιωτικού» αυτού γραφείου, ο Ντουγκ Αλεν, εξαπόλυσε θρασύτατη επίθεση εναντίον όσων ζητούν παρέμβαση των αρχών, αποκαλώντας τους «φεμινο-ναζιστική ομάδα μίσους». Και με το ίδιο θράσος ισχυρίστηκε ότι το Μεγάλο Μήλο προσφέρει εντελώς νόμιμα «περιοδείες νυκτερινής ζωής». «Ισως υπάρχουν πόρνες», είπε ο κ.Αλεν. «Αλλά είναι παράνομο τώρα να συστήνεις έναν άνθρωπο σε άλλον άνθρωπο;».

Οπως γράφτηκε, το γραφείο αυτό δρα από το 1994 από το σπίτι του άλλου συνιδιοκτήτη του Νόρμαν Μπάραμπας, διαμέσου τηλεφώνου, ταχυδρομείου και του ΙΝΤΕΡΝΕΤ.