«Οι άνεργοι πεινούσαν / Τώρα πεινάνε κι όσοι εργάζονται». Τους στίχους αυτούς του Μπ. Μπρεχτ θυμίζουν τα στοιχεία που δημοσίευσε την Παρασκευή η ΕΛΣΤΑΤ σχετικά με το επίπεδο διαβίωσης. Σύμφωνα με αυτά, 1 στους 10 εργαζόμενους, και συγκεκριμένα το 11,3%, αντιμετωπίζει άμεσα τον κίνδυνο φτώχειας. Το ποσοστό διπλασιάζεται (21%) για τους εκατοντάδες χιλιάδες που δουλεύουν με μερική απασχόληση και τετραπλασιάζεται (45%) για τους πάνω από 800.000 ανέργους. «Τι είχες Γιάννη, τι είχα πάντα», θα πει βέβαια κανείς, αφού λίγο - πολύ τα ποσοστά είναι παρόμοια όλα τα τελευταία χρόνια, σε ανάπτυξη και κρίση της οικονομίας, δείχνοντας ότι τίποτα δεν έχει να περιμένει ο λαός από τις κυβερνητικές εναλλαγές, όπου «όλα τριγύρω αλλάζουνε, κι όλα τα ίδια μένουν». Αυτά μάλιστα την ώρα που τα «κατασκευασμένα» όρια της φτώχειας δεν πάνε πιο πάτωμα, έχοντας πλέον φτάσει τα 400 περίπου ευρώ τον μήνα, όταν πριν από μια δεκαετία βρίσκονταν στα 700. Την ώρα δηλαδή που για τους καπιταλιστές και τα κέρδη τους ο πήχης μπαίνει όλο και πιο ψηλά, για τον λαό και τις ανάγκες του μπαίνει όλο και χαμηλότερα. Τον δρόμο αυτό τον ξέρουν πλέον καλά οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα και οδηγεί στον πάτο. Εχει έρθει η ώρα να διαλέξουν τον άλλο δρόμο: Με πρώτο σταθμό την μαζική συμμετοχή στη σημερινή απεργία για αυξήσεις στους μισθούς, στις συντάξεις, για ΣΣΕ, να περάσουν στην αντεπίθεση για τις δικές τους σύγχρονες ανάγκες.