Με παρακαταθήκη τις μαζικές και μαχητικές κινητοποιήσεις που έγιναν την προηγούμενη Τρίτη σε Λάρισα, Καστοριά, Κοζάνη, Πτολεμαΐδα, Νάουσα, Πέλλα και Μαγνησία, οι μηλοπαραγωγοί κλιμακώνουν τον αγώνα για τα δίκαια αιτήματα επιβίωσής τους και προετοιμάζουν το πανελλαδικό συλλαλητήριο που θα γίνει την Πέμπτη 24 Νοέμβρη στο υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης στην Αθήνα.

Οι κινητοποιήσεις τους θέτουν στο επίκεντρο διεκδικήσεις για να πάρουν μια ανάσα, για να μπορέσουν να συνεχίσουν να παράγουν και να ζουν από τη δουλειά τους, αφού εδώ και μια δεκαετία περίπου, όπως και οι υπόλοιποι βιοπαλαιστές αγρότες, βλέπουν το εισόδημά τους να συρρικνώνεται.

Στο στόχαστρο του αγώνα βρίσκεται η πολιτική που ακολουθούν διαχρονικά οι κυβερνήσεις, υπηρετώντας τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων και υλοποιώντας τις κατευθύνσεις της ΚΑΠ της ΕΕ, που οξύνει τα προβλήματα των αγροτών και των οικογενειών τους, απειλώντας ακόμα και την επιβίωσή τους.

Αυτήν την πολιτική πληρώνει συνολικά ο λαός και όχι μόνο οι βιοπαλαιστές αγρότες, αφού μένουν αναξιοποίητες τεράστιες παραγωγικές δυνατότητες του αγροτοκτηνοτροφικού τομέα για την ικανοποίηση των κοινωνικών αναγκών, για την τροφοδοσία των εργατικών - λαϊκών στρωμάτων με φθηνά και ποιοτικά προϊόντα.

Απέναντί τους έχουν τους μεγαλεμπόρους, που κυριαρχούν στην αγορά και διαμορφώνουν όπως θέλουν τις τιμές στα προϊόντα με κριτήριο το κέρδος τους, πολλές φορές μάλιστα αρπάζουν την παραγωγή σε τιμές και κάτω του κόστους, ή με το αίσχος των ανοιχτών τιμών.

Είναι γνωστό βέβαια ότι οι μεγαλέμποροι εκμεταλλεύονται τον μόχθο τους και κερδοσκοπούν σε βάρος τους με τις πλάτες και τους νόμους όλων των τελευταίων κυβερνήσεων, οι οποίες παράλληλα αρνούνται το αίτημα του οργανωμένου αγροτικού κινήματος για κατώτατες εγγυημένες τιμές, που θα ανταποκρίνονται στο κόστος παραγωγής και θα διασφαλίζουν εισόδημα επιβίωσης και προσιτές τιμές των προϊόντων στη λαϊκή κατανάλωση. Είναι χαρακτηριστικό ότι τα μήλα πουλιούνται στα σούπερ μάρκετ 5 - 10 φορές πάνω από την τιμή που τα παραδίδει ο παραγωγός.

Παράλληλα, οι μηλοπαραγωγοί μαζί με όλο τον λαό έχουν να αντιμετωπίσουν τις μεγάλες αυξήσεις στην Ενέργεια, που εκτινάσσουν το κόστος παραγωγής. Αυξήσεις που προϋπήρχαν του πολέμου στην Ουκρανία και είναι το αποτέλεσμα της «απελευθέρωσης» της Ενέργειας και της «πράσινης μετάβασης».

Με την τιμή στο πετρέλαιο κίνησης να ξεπερνά τα 2 ευρώ το λίτρο, την τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος να έχει τριπλασιαστεί σε ένα χρόνο, οι μηλοπαραγωγοί όχι μόνο δεν βγάζουν ένα μεροκάματο αλλά μπαίνουν και «μέσα». Γι' αυτόν τον λόγο απαιτούν από την κυβέρνηση να ικανοποιήσει το αίτημα για μείωση του κόστους παραγωγής, με αφορολόγητο πετρέλαιο, μείωση της τιμής του ρεύματος, πλαφόν 0,07 ευρώ/KWh, κατάργηση του Χρηματιστηρίου Ενέργειας, του προστίμου ρύπων και του ΦΠΑ σε μέσα - εφόδια.

Ταυτόχρονα, η απόφαση με την οποία τίθενται εκτός συνδεδεμένης ενίσχυσης πολλές μηλοπαραγωγές περιοχές της χώρας αλλά και οι ενισχύσεις στους καρπούς με κέλυφος, όπως αμύγδαλα, καρύδια, κάστανα, φιστίκια, πέρα από το γεγονός ότι θα μειώσει κι άλλο το ήδη κουτσουρεμένο εισόδημα, αποτελεί εμπαιγμό από την πλευρά της κυβέρνησης αφού πέρυσι τέτοια εποχή μετά από κινητοποιήσεις, η κυβέρνηση είχε δεσμευτεί ότι θα παραμείνουν οι συνδεδεμένες ενισχύσεις σε αυτά τα προϊόντα τουλάχιστον μέχρι το 2027. Ταυτόχρονα εντάσσεται στη λογική του «διαίρει και βασίλευε» αφού διατηρεί τη συνδεδεμένη ενίσχυση μόνο σε κάποιες επιλεγμένες περιοχές ενώ όλοι έχουν το ίδιο πανάκριβο κοστολόγιο, πουλάνε στις ίδιες εξευτελιστικές τιμές τα προϊόντα τους, έχουν σημαντική απώλεια εισοδήματος.

Οι συντονισμένες κινητοποιήσεις στις 15 Νοέμβρη, παλιότερες δράσεις αλλά και το πανελλαδικό συλλαλητήριο στην Αθήνα, δεν θα μπορούσαν να γίνουν χωρίς την καθοριστική συμβολή των Αγροτικών Συλλόγων και Ομοσπονδιών, που συντονίζουν τη δράση τους μέσα από την Πανελλαδική Επιτροπή των Μπλόκων.

Απ' αυτήν την άποψη, αναδεικνύεται και η ανάγκη για μαζικοποίηση και δυνάμωμα των Αγροτικών Συλλόγων, τη δημιουργία νέων εκεί που δεν υπάρχουν, εξαντλώντας και νέες δυνατότητες που γεννιούνται, αφού στον αγώνα βρίσκονται νέοι σε ηλικία αγρότες, ενώ συμμετέχουν χωριά όπου μέχρι πρόσφατα δεν υπήρχε δραστηριότητα.

Ταυτόχρονα, μέσα στον αγώνα μπορεί να δυναμώσουν και η συζήτηση, ο προβληματισμός των μικρών αγροτών γύρω από το «τι πρέπει να γίνει» ώστε να μπορούν να ζουν χωρίς τις απειλές και τους εκβιασμούς των βιομηχάνων και των εμπόρων, χωρίς κυνηγητό από τις τράπεζες και την εφορία, χωρίς τους περιορισμούς της ΕΕ, αξιοποιώντας τις τεράστιες παραγωγικές δυνατότητες του αγροτοκτηνοτροφικού τομέα για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών του λαού.