Η συντριπτική πλειοψηφία των φορέων που είχαν κληθεί, από τις συνδικαλιστικές ενώσεις και φορείς των δικαστών και δικηγόρων, εξέφρασαν αντιρρήσεις για τις ρυθμίσεις του νομοσχεδίου, όπως η Ενωση Δικαστών και Εισαγγελέων, και προειδοποιώντας, όπως η ολομέλεια των προέδρων των Δικηγορικών Συλλόγων, ότι «το συγκεκριμένο νομοσχέδιο δεν διασφαλίζει κανένα ατομικό δικαίωμα των πολιτών».

Στην ουσία επιβεβαιώθηκε ότι το νομοσχέδιο - όπως ανέδειξε κατά τη συζήτηση επί των άρθρων η ειδική αγορήτρια του ΚΚΕ Μαρία Κομνηνάκα - διαμορφώνει ένα ακόμα πιο αποτελεσματικό πλαίσιο μαζικής και προληπτικής παρακολούθησης, δηλαδή ενισχύει ακόμα περισσότερο αυτό το άθλιο και επικίνδυνο θεσμικό πλαίσιο που έχουν «χτίσει» ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ, ψηφίζοντας νόμους και ενσωματώνοντας διαρκώς Οδηγίες της ΕΕ, με στόχο πρώτα απ' όλα τον «εχθρό λαό».

Γι' αυτό άλλωστε και οι αντιπαραθέσεις ανάμεσα σε ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και τα άλλα αστικά κόμματα ήταν στα σημεία και όχι στην ουσία του νομοσχεδίου. Ο εισηγητής της ΝΔ Ευ. Στυλιανίδης, περιγράφοντας υποτίθεται τον όρο - «λάστιχο» περί «εθνικής ασφάλειας», ανέφερε ότι το νομοσχέδιο «απορρίπτει τον άκρατο δικαιωματισμό διαφόρων ανεύθυνων διεθνιστών» και ότι προσπαθεί «να προστατεύσει την εθνική ασφάλεια της χώρας από εσωτερικούς και εξωτερικούς κινδύνους που μπορεί να προκύπτουν από την τρομοκρατία». Στη συνέχεια έκανε λόγο και για απειλές ξένων κρατών και ιδιωτών.

Ο δε εισηγητής του ΣΥΡΙΖΑ, Δ. Τζανακόπουλος, κατέθεσε τις «εποικοδομητικές προτάσεις» του κόμματός του, όπως είπε ο ίδιος, όπως «να οριστεί η εθνική ασφάλεια με τρόπο σαφή και συγκεκριμένο, στη βάση των αποφάσεων» του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ), κ.λπ.

Η Μαρία Κομνηνάκα αρχικά σχολίασε ότι η ενσωμάτωση παρατηρήσεων που τέθηκαν στη διαβούλευση ή από τα άλλα αστικά κόμματα στην ουσία αποτελεί κοινή προσπάθεια ώστε να καλλιεργείται η αυταπάτη στη λαϊκή συνείδηση για «δήθεν δημοκρατικότερο τρόπο λειτουργίας της ΕΥΠ».

Πρόσθεσε πως «οι αλλαγές που πραγματοποιούνται με το παρόν νομοσχέδιο αποκαλύπτουν στην πραγματικότητα ότι στο στόχαστρο παραμένουν το εργατικό - λαϊκό κίνημα και οι αγώνες του. Δεν είναι η πρώτη φορά άλλωστε που τόσο η "απειλή για την εθνική ασφάλεια" όσο και ένα σωρό άρθρα του Ποινικού Κώδικα αξιοποιούνται για να ποινικοποιήσουν τη λαϊκή διαμαρτυρία και τη διεκδίκηση».

«Εξάλλου», συνέχισε, «τα τελευταία χρόνια, με αξιοσημείωτη τη συμβολή των κυβερνήσεων της ΝΔ αλλά και του ΣΥΡΙΖΑ, προχωρούν με γρήγορο τρόπο ο εκσυγχρονισμός και η ενίσχυση όλου του θεσμικού και νομοθετικού οπλοστασίου, με έμφαση στην ένταση καταστολής».

Οσο για το ΕΔΔΑ, που το έχει κάνει σημαία ο ΣΥΡΙΖΑ, η Μ. Κομνηνάκα ανέδειξε ότι «συμφωνεί ακόμα και με εθνικές ρυθμίσεις που επιτρέπουν τη λήψη επειγόντων μέτρων παρακολούθησης των επικοινωνιών, χωρίς προηγούμενη έγκριση από τη Δικαιοσύνη. Φυσικά, σύμφωνα και με την ίδια την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, η επέμβαση του κράτους στην ιδιωτική ζωή του καθενός - και άρα και στο δικαίωμα για το απόρρητο των επικοινωνιών του - επιτρέπεται όχι μόνο για λόγους εθνικής ασφάλειας, αλλά και για λόγους δημόσιας ασφάλειας, οικονομικής ευημερίας της χώρας, υπεράσπισης της τάξης», με ό,τι αυτό σηματοδοτεί για τα λαϊκά δικαιώματα.