Αποσπάσματα από την εισήγηση στη χτεσινή σύσκεψη
Ανέδειξε ότι το συλλαλητήριο της 17ης Δεκέμβρη είναι συνέχεια αυτής της μεγάλης απεργίας και επιδίωξη είναι να υπάρξει παραπέρα κλιμάκωση με νέα πανελλαδική πανεργατική απεργία μέσα στον Γενάρη.
Ο συνδικαλιστής σημείωσε ότι και η χτεσινή πρωτοβουλία είναι «συνέχεια της προσπάθειας για να δυναμώσουν ο συντονισμός και η κοινή δράση Ομοσπονδιών, Εργατικών Κέντρων, Συνδικάτων του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, συλλόγων και μαζικών φορέων των αυτοαπασχολούμενων, των επιστημόνων, των φοιτητών και των γυναικών».
Οπως είπε, επιδίωξη των σωματείων είναι «να πλημμυρίσει το κέντρο της Αθήνας για ακόμη μια φορά στις 17 Δεκέμβρη από εργατόκοσμο και κάθε λαϊκή οικογένεια που στενάζει από την ακρίβεια. Να στείλουμε πίσω τον λογαριασμό με μια μαζική, μαχητική απάντηση ενάντια στον αντιλαϊκό προϋπολογισμό που για ακόμη μια χρονιά προβλέπει νέες περικοπές σε Υγεία, Παιδεία, Κοινωνική Ασφάλιση, συνεχίζοντας την εγκληματική πολιτική ενάντια στη ζωή και τα δικαιώματά μας».
RIZOSPASTIS |
Σημειώνοντας ότι «βρισκόμαστε εδώ και καιρό σε προεκλογική περίοδο», ο Γ. Αναγνώστου είπε ότι όσοι πρωτοστάτησαν τα προηγούμενα χρόνια στην αντεργατική - αντιλαϊκή πολιτική, επιδιώκουν να καλλιεργήσουν ξανά φρούδες ελπίδες ότι λύση μπορεί να υπάρξει μόνο από το Κοινοβούλιο. Προσπαθούν να εγκλωβίσουν τη λαϊκή δυσαρέσκεια και οργή ώστε «οι εργαζόμενοι να μείνουν με τα χέρια σταυρωμένα και να περιμένουν τον "Μεσσία" που θα δώσει "δίκαιες λύσεις" για όλους, και για εμάς και για τα αφεντικά. Εχουμε όμως πλέον χορτάσει από "σωτήρες" και η υπομονή μιας μεγάλης μάζας εργαζομένων έχει εξαντληθεί και έχει μετατραπεί σε οργή και αγανάκτηση. Αυτή όμως πρέπει να κατατεθεί στον οργανωμένο αγώνα και να γίνει χείμαρρος διεκδίκησης για όλα όσα έχουμε ανάγκη σήμερα εμείς και οι οικογένειές μας. Αυτό ήταν και το μήνυμα της μεγάλης απεργίας στις 9 Νοέμβρη, που ήταν από τις πιο μαζικές των τελευταίων ετών».
Η μέχρι σήμερα πείρα των αγώνων δείχνει ότι «δεν χωράει αναμονή και ανοχή στην αντιλαϊκή πολιτική, σε όλους αυτούς που υπόσχονται προεκλογικά λύσεις στα προβλήματά μας και κάθε φορά μας φορτώνουν επιπλέον βάρη στην πλάτη μας. Τους ζήσαμε και έχουμε πληρώσει ήδη πολλά. Δεν πρόκειται να πληρώσουμε ξανά».
Ηδη μια σειρά κλάδων, μετά την απεργία στις 9 Νοέμβρη, βρέθηκαν ξανά στον δρόμο, με πρώτους τους υγειονομικούς που απάντησαν στον νόμο της κυβέρνησης για τη δευτεροβάθμια περίθαλψη ενώ αύριο, Τετάρτη 14 Δεκέμβρη, προχωρούν σε νέα απεργία. Ακόμα σε 48ωρη απεργία προχωρούν στις 14 - 15 Δεκέμβρη οι εργαζόμενοι στα ρυμουλκά, και η Ομοσπονδία Γάλακτος, Τροφίμων - Ποτών προχωρά αύριο σε παράσταση διαμαρτυρίας στα γραφεία του ΣΕΒ, διεκδικώντας ΣΣΕ με αυξήσεις στους μισθούς. Τη σκυτάλη παίρνουν στις 15 Δεκέμβρη οι εκπαιδευτικοί διεκδικώντας εργασία με αξιοπρεπείς μισθούς, αλλά και ουσιαστική στήριξη του δημόσιου σχολείου, με επαρκή χρηματοδότηση για κτίρια σύγχρονα και ασφαλή.
Σε αυτό το σημείο αναφερόμενος στον τραγικό θάνατο μαθητή Δημοτικού στις Σέρρες και στον τραυματισμό άλλων 2 παιδιών, ο πρόεδρος του Συνδικάτου Οικοδόμων είπε ότι «έφερε στην επικαιρότητα αυτό για το οποίο φωνάζουμε χρόνια, ότι τα κτίρια είναι σαπάκια στη μεγάλη τους πλειοψηφία και η χρηματοδότηση για τη συντήρησή τους εξαντλείται κυρίως στο να πέσει ένα μπογιάτισμα. Πολύ περισσότερο από τη στιγμή που η δικαιοδοσία για τα σχολικά κτίρια πέρασε στους δήμους και τις σχολικές επιτροπές, με αποτέλεσμα την ολοένα και συνεχόμενη υποχρηματοδότησή τους. Εδώ και τώρα πρέπει να υπάρξει ουσιαστική κρατική χρηματοδότηση για τη συντήρηση και έλεγχο όλων των σχολικών υποδομών, για την ανέγερση νέων με αποκλειστική ευθύνη του κράτους».
Ακόμα ευχήθηκε «να πάνε όλα καλά με τον 16χρονο που δέχθηκε ευθεία βολή στο πίσω μέρος του κεφαλιού γιατί δεν πλήρωσε 20 ευρώ βενζίνη» και τόνισε ότι «δεν θα ανεχτούμε καμιά συγκάλυψη και καμιά ανοχή απέναντι σε τέτοιου είδους κρατική βία και καταστολή, η οποία βασίζεται σε διάκριση απέναντι σε μερίδα ανθρώπων. Πολύ περισσότερο που το περιστατικό αυτό σηματοδοτεί και την ένταση της κρατικής καταστολής για την υπεράσπιση της αντιλαϊκής πολιτικής, απέναντι στον "εχθρό λαό"».
Αναδεικνύοντας την ανάγκη του συλλογικού οργανωμένου αγώνα σημείωσε ότι «μόνο η δικιά μας ενεργητική παρέμβαση μέσα και έξω από χώρους δουλειάς μπορεί να φέρει την πραγματική ανακούφιση του εργαζόμενου λαού. Ενα κίνημα αντεπίθεσης, σε σύγκρουση με τη μεγαλοεργοδοσία και τις κυβερνήσεις της, που θα ενώνει όλους τους εργαζόμενους ανεξαρτήτως εργασιακής σχέσης, με σωματεία που υπερασπίζονται τις ζωντανές συλλογικές διαδικασίες, που κάθε φορά θα κάνει και ένα βήμα παραπάνω για να γίνονται πράξη οι δίκαιες διεκδικήσεις μας, να ανοίγει ο δρόμος για την πλήρη ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών, σύγχρονους όρους εργασίας και δικαιωμάτων όπως προκύπτει από τις δυνατότητες που προσφέρει σήμερα η ανάπτυξη της τεχνολογίας και της επιστήμης σε όλους τους κλάδους».