Με συγκίνηση και σεβασμό η ΚΟΒ Νέου Κόσμου του ΚΚΕ και το Παράρτημα Νέου Κόσμου της ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ αποχαιρέτησαν χτες το πρωί τον σύντροφο Δημήτρη (Τάκη) Καρλαύτη, που «έφυγε» από τη ζωή σε ηλικία 92 ετών.

Στην αποχαιρετιστήρια τελετή παραβρέθηκαν οικογένεια, φίλοι και σύντροφοι του συντρόφου Τάκη καθώς και αντιπροσωπεία της Επιτροπής Περιοχής της ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ, αποτελούμενη από τους Χρήστο Μπάθα, μέλος του Γραφείου Περιοχής, και Μαρίνο Μακρή, επίσης μέλος του Γραφείου Περιοχής και Γραμματέα της ΤΟ Α' Αθήνας.

Εκ μέρους της ΚΟΒ Νέου Κόσμου τον αποχαιρετισμό έκανε η Γραμματέας της, Μαίρη Μπαρούτη, η οποία σημείωσε μεταξύ άλλων:

«Ο σύντροφος Τάκης γεννήθηκε στη Μοσχοκαρυά Φθιώτιδας τον Φεβρουάριο του 1931. Από τα πρώτα του χρόνια γαλουχήθηκε στους αγώνες ενάντια στην εκμετάλλευση, μπήκε από έφηβος ακόμα στην πάλη ενάντια στη ναζιστική κατοχή, ακολουθώντας τον δρόμο των γονιών του, που ήταν ακλόνητοι λαϊκοί αγωνιστές. Από μικρή ηλικία στη βιοπάλη και στους αγώνες ως μέλος της ΕΠΟΝ, αντιμετώπισε με σθένος τις διώξεις και το κυνηγητό από τους Γερμανούς, καθώς και την τρομοκρατία της αστικής τάξης κατά τη διάρκεια του εμφυλίου.

Ενα γεγονός που τον σημάδεψε για πάντα ήταν η εκτέλεση της μητέρας του Ελένης το 1949 στο ύψωμα Γαλάζεια Δομοκού από τους ταγματασφαλίτες, στην οποία μάλιστα ήταν παρών και ο ίδιος, νεαρός ΕΠΟΝίτης τότε.

Αλλη κομβική στιγμή για τη ζωή του ήταν ο θάνατος του πατέρα του Παναγιώτη το 1965, ο οποίος, επίσης αλύγιστος αγωνιστής για το δίκιο και την απελευθέρωση του λαού μας, πέθανε με κλονισμένη υγεία μετά από φυλακίσεις και εξορίες.

Μετά από τη δολοφονία της μητέρας του το 1949, ο σύντροφος Τάκης στάλθηκε εξορία στη Γυάρο από τον στρατό για δύο χρόνια. Στάθηκε βράχος, άντεξε όλες τις κακουχίες.

Αφού ελευθερώθηκε και αφού τήρησε την υπόσχεση που είχε δώσει στον εαυτό του να τιμηθεί η μητέρα του με μια κηδεία όπως της άρμοζε, μπήκε ξανά στη βιοπάλη και δούλεψε στον κλάδο των Κατασκευών, διαμένοντας στη Θεσσαλονίκη. Το 1974 έγινε μέλος του ΚΚΕ(...) Σύντροφε Τάκη, σε αποχαιρετούμε με περηφάνια».