Τον μεγάλο μουσικοσυνθέτη Σταύρο Ξαρχάκο τιμά η ΚΕ του ΚΚΕ, με συναυλία που διοργανώνει το Σάββατο 14 Γενάρη στις 7.30 μ.μ. στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας (ΣΕΦ).

Στη μεγάλη συναυλία - αφιέρωμα θα μιλήσει ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας.

Στη συναυλία συμμετέχουν οι Δήμητρα Γαλάνη, Μανώλης Μητσιάς, Νατάσσα Μποφίλιου, Γιώργος Νταλάρας, Μίλτος Πασχαλίδης και Ηρώ Σαΐα.

Την ορχήστρα διευθύνει ο ίδιος ο συνθέτης.

Η είσοδος θα γίνεται με προσκλήσεις που διατίθενται από τις κατά τόπους Κομματικές Οργανώσεις.

Με αφορμή την εκδήλωση ο «Ριζοσπάστης» ρίχνει ματιές στο πλούσιο και εμβληματικό έργο του συνθέτη, και σήμερα στέκεται στην πολυετή συνεργασία του με την Βίκυ Μοσχολιού.

Η αρχή στη συνεργασία του Σταύρου Ξαρχάκου με την Βίκυ Μοσχολιού γίνεται το 1964 στην ταινία «Λόλα». Ο ίδιος ο Ξαρχάκος είχε διηγηθεί ότι έψαχναν για μια καινούργια γυναικεία φωνή τότε, και θυμήθηκε τη νεαρή κοπέλα που είχε δει στα τέλη του 1963 σε ένα στούντιο και του είχε μιλήσει με τα καλύτερα λόγια για αυτήν ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης. Αλλες διηγήσεις λένε ότι την ξεχώρισε και ο σκηνοθέτης Ντίνος Δημόπουλος, που την άκουσε στο κέντρο όπου τραγουδούσε. Το σίγουρο είναι ότι η σκηνή στο τέλος της ταινίας με την Βίκυ Μοσχολιού, νεαρή και άσημη τραγουδίστρια ακόμα τότε, να τραγουδάει στο παράθυρο το «Χάθηκε το φεγγάρι», έγινε από τις πιο γνωστές σκηνές στον ελληνικό κινηματογράφο και απογείωσε την καριέρα της μεγάλης ερμηνεύτριας.

Το «Χάθηκε το φεγγάρι» ηχογραφήθηκε με δύο διαφορετικά κουπλέ - ένα «αισιόδοξο» και ένα «απαισιόδοξο» - και ήταν η πρώτη από μια σειρά μεγάλες επιτυχίες που έκαναν μαζί η Βίκυ Μοσχολιού και ο Σταύρος Ξαρχάκος (ανάμεσα στα 18 συνολικά κοινά τους τραγούδια).

Την ίδια χρονιά, το 1964, της δίνει και κυκλοφορεί σε 45άρη δίσκο το τραγούδι «Βάλε κι άλλο πιάτο στο τραπέζι», σε στίχους Λευτέρη Παπαδόπουλου, ενώ έναν χρόνο μετά η Μοσχολιού τραγουδάει στον δίσκο του Ξαρχάκου «Πρώτη εκτέλεση» το «Παλικαράκι που 'λιωσα», πάλι σε στίχους Παπαδόπουλου.

Το 1966 ο Ξαρχάκος ντύνει μουσικά την ταινία «Διπλοπενιές» και ένα μέρος των τραγουδιών της ταινίας εντάσσεται στο άλμπουμ του, «Ενα μεσημέρι», σε στίχους Νίκου Γκάτσου. Εκεί η ερμηνεύτρια τραγουδάει μαζί με τον Μπιθικώτση το «Μάτια Βουρκωμένα», αλλά και τον «Λευτέρη» και την εξαιρετική επιτυχία της «Η νύχτα»:«Στον κεραυνό και στη βροχή, κάνω κρυφά μια προσευχή, να 'χεις τον ήλιο συντροφιά στη συννεφιά»...

Το 1968 κυκλοφορεί ο δίσκος του Ξαρχάκου «Χρώματα», όπου η Μοσχολιού ερμηνεύει το «Παλικάρι διψασμένο» και το «Εσβησε το τραγούδι», σε στίχους Ντίνου Δημόπουλου.

Την επόμενη χρονιά έρχεται το άλμπουμ «Κόσμε αγάπη μου», σε στίχους Ιάκωβου Καμπανέλλη, με τραγούδια που ακούγονταν από τον Νίκο Κούρκουλο και την Μαρινέλλα στην ταινία του Γιάννη Δαλιανίδη «Γυμνοί στον δρόμο». Η Βίκυ Μοσχολιού ερμηνεύει τρία υπέροχα τραγούδια: «Μη πιεις νερό», «Αστέρι στο παράθυρο» και «Μη γυρίσεις πίσω».

Αυτά τα δημιουργικά χρόνια της δεκαετίας του '60, πέρα από τις συναντήσεις τους στη δισκογραφία, ο Ξαρχάκος και η Μοσχολιού δίνουν επίσης, μαζί και με τον Γρηγόρη Μπιθικώτση, πολλές συναυλίες σε όλη την Ελλάδα.

Ωστόσο, και σε επίπεδο δισκογραφίας έχουν ακόμα κάτι να μας πουν μαζί, ίσως το πιο δυνατό απ' όλα: Το 1974, με την πτώση της δικτατορίας, το πολιτικό τραγούδι κυριαρχεί στα ραδιοτηλεοπτικά μέσα, στις συναυλίες που ο κόσμος κατακλύζει τραγουδώντας λεύτερα και δυνατά, αλλά και στη δισκογραφία. Σε αυτό το κλίμα κυκλοφορεί ο εμβληματικός δίσκος του Σταύρου Ξαρχάκου «Νυν και αεί», σε στίχους Νίκου Γκάτσου, με ερμηνευτές την Βίκυ Μοσχολιού και τον Νίκο Δημητράτο. Τραγούδια που προσκυνούν τους αγώνες και το αίμα, ενώ ατενίζουν το μέλλον με αισιοδοξία για τη δύναμη του λαού. «Κι ένα πρωί σε μια γωνιά στην Κοκκινιά, είδα τον μπόγια, τον ληστή και τον φονιά», συγκλονίζει με την ερμηνεία της η Βίκυ Μοσχολιού στο ομώνυμο τραγούδι που ανοίγει τον δίσκο. Ερμηνεύει ακόμα τα «Στον κάτω δρόμο», «Μεγάλη Παρασκευή», «Η λιόστρα» και «Ανώνυμον», και στο κλείσιμο του δίσκου υπόσχεται με το «Εμείς που μείναμε»:«Στο χώμα το σκληρό για τους νεκρούς θ' ανάψουμε λιβάνι... και δίχως πια του φόβου το τριβέλι, μπροστά θα προχωράμε στη ζωή... Και πριν για πάντα η νύχτα να μας πάρει θα κάνουμε τη γη προσκυνητάρι και κούνια για τ' αγέννητα παιδιά»...

Από αυτήν την αναδρομή στη συνεργασία του Σταύρου Ξαρχάκου με την Βίκυ Μοσχολιού δεν θα μπορούσε να λείπει και η αναφορά σε δύο ακόμα δίσκους: Ο πρώτος κυκλοφόρησε το 1968, σε μουσική επιμέλεια του Σταύρου Ξαρχάκου, με τίτλο «Μάρκος ο δάσκαλός μας», και ήταν ουσιαστικά ένα αφιέρωμα στον Μάρκο Βαμβακάρη με διασκευές τραγουδιών του, όπου η Μοσχολιού ερμήνευσε τα «Σ' αυτόν τον κόσμο τον κακό» και «Αλεξανδριανή».

Ο δεύτερος κυκλοφόρησε το 1982, δέκα χρόνια μετά τον θάνατο της Ευτυχίας Παπαγαννοπούλου, και ήταν ουσιαστικά ένα αφιέρωμα σε τραγούδια της στιχουργού, το οποίο επιμελήθηκε ο Σταύρος Ξαρχάκος, με ερμηνεύτρια την Βίκυ Μοσχολιού. Ανάμεσα στα 11 τραγούδια του δίσκου ήταν και το μοναδικό που είχε γράψει ο Ξαρχάκος σε στίχους της Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου, το «Τι έχει και κλαίει το παιδί», το οποίο είχε ηχογραφηθεί αρχικά το 1964 με την Βίκυ Μοσχολιού για την ταινία «Ζητιάνος μιας αγάπης» (αλλά πέρασε τότε στη δισκογραφία με άλλες φωνές και διαφορετικές μουσικές σε άλλα μέρη των στίχων) και επανηχογραφήθηκε στην αρχική του μορφή το 1982, για να ενταχθεί σε αυτόν τον δίσκο.