Μία ακόμα συμφωνία εισαγωγής φτηνών εργατών χωρίς κανένα εργασιακό δικαίωμα, αυτήν τη φορά από την Αίγυπτο, και παράλληλα διευκόλυνσης της δράσης των δουλεμπορικών κυκλωμάτων, οδεύει προς ψήφιση στην Ολομέλεια της Βουλής από την κυβέρνηση της ΝΔ. Φέρει τον τίτλο «Κύρωση Συμφωνίας» μεταξύ Ελλάδας και Αιγύπτου «για την απασχόληση εποχικών εργαζομένων στον γεωργικό τομέα».

Ο σκοπός της συμφωνίας διευκρινίζεται από την αρχή της αιτιολογικής έκθεσης του νομοσχεδίου ότι είναι η «ανάπτυξη, στο πλαίσιο της μετανάστευσης, ευέλικτων σχημάτων κινητικότητας του εργατικού δυναμικού, σύμφωνα με τις ανάγκες της εγχώριας αγοράς εργασία» και, βέβαια, η συμφωνία αυτή είναι αντίστοιχη εκείνης με το Μπαγκλαντές η οποία είχε ψηφιστεί πριν λίγους μήνες από ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ.

Τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ, όπως φάνηκε στη χτεσινή συζήτηση της συμφωνίας στην αρμόδια Επιτροπή, εμφανίζεται να επιφυλάσσεται για την Ολομέλεια, προβάλλοντας διάφορες γραφειοκρατικού τύπου ενστάσεις, π.χ. για τον αριθμό των μεταναστών που προβλέπεται να εισαχθούν (5.000 εργάτες), όμως το πιο εντυπωσιακό στην τοποθέτησή του ήταν η αναφορά ότι «σύμφωνα μάλιστα με τους νόμους της αγοράς, η υψηλή ζήτηση αυτού του εργατικού δυναμικού και η μειωμένη προσφορά οδηγούν κατ' ανάγκη σε αύξηση του κόστους απασχόλησής τους. Η έλλειψη εργατών γης κοστίζει πανάκριβα στην παραγωγική διαδικασία»! Με άλλα λόγια ο ΣΥΡΙΖΑ όχι απλά συμφωνεί με αυτές τις συμφωνίες, αλλά επαυξάνει, για να μειωθεί το «κόστος απασχόλησης».

«Εχει αυξηθεί το κόστος. Μίλησαν κάποιοι για 30-40 ευρώ όταν το κατώτατο ημερομίσθιο είναι 31, 35 ευρώ και με αυξητική τάση. Είναι πολύ δύσκολο σήμερα να βρεις εργαζόμενους οι οποίοι να εργαστούν με το κατώτατο ημερομίσθιο», συμπλήρωσε και ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών Μ. Βαρβιτσιώτης.

Η ειδική αγορήτρια του ΚΚΕ Διαμάντω Μανωλάκου ανέδειξε ότι η συμφωνία αυτή, όπως και με το Μπαγκλαντές και άλλες που θα έρθουν, είναι ενταγμένη στο πλαίσιο του νέου Συμφώνου της ΕΕ για τη Μετανάστευση, όπου ενθαρρύνονται οι διμερείς συμφωνίες ανάμεσα στην ίδια ή σε κράτη - μέλη της και τρίτες χώρες, ενισχύοντας συνολικά τη θέση της ΕΕ και των καπιταλιστικών κρατών της συμμαχίας της στον διεθνή ανταγωνισμό. Γι' αυτό «ανοιγοκλείνετε τη στρόφιγγα των ροών, ανάλογα με τα συμφέροντα του κεφαλαίου για φτηνό εργατικό δυναμικό, όταν και όποτε το χρειάζονται. Γι' αυτό και συνδυάζονται με αυξημένα μέτρα ελέγχου των ροών και εκτεταμένου φακελώματος των μεταναστών, υπό τη μόνιμη επίκληση των όρων της εθνικής ασφάλειας και της δημόσιας τάξης», τόνισε.

Και οι ίδιοι οι όροι της συμφωνίας όμως είναι απάνθρωποι, καθώς προβλέπονται και εδώ ασφαλιστικές δικλίδες (άρθρο 10) για την απαγόρευση κάθε δυνατότητας θεμελίωσης άλλων δικαιωμάτων στους μετανάστες - εργάτες εκτός από την παραμονή για εργασία για συγκεκριμένα χρονικά όρια, ανάλογα με τις εποχικές ανάγκες. Αυτό ισχύει ακόμα και για σοβαρούς λόγους υγείας. Οσο για τα περί ίσης μεταχείρισης ντόπιων και μεταναστών εργατών, η Δ. Μανωλάκου ανέδειξε ότι είναι τουλάχιστον ευχολόγια, κάτι που επιβεβαιώνει η πείρα της Μανωλάδας.

Συνολικά, τόνισε, «τα "ευέλικτα" σχήματα κινητικότητας του εργατικού δυναμικού στη μετανάστευση είναι η πιο βάρβαρη όψη της σύγχρονης καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, μέσα σε ένα συνολικότερο αντιλαϊκό και αντεργατικό πλαίσιο που κατακρεουργεί τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας και καταπατά βάναυσα τα δικαιώματα της συνδικαλιστικής δράσης και της απεργίας». Οι χιλιάδες μετανάστες όχι μόνο καταδικάζονται σε χαμοζωή, θύματα αυτής της βαρβαρότητας, αλλά γίνονται και έρμαια των διαφόρων μεσαζόντων και των δουλεμπορικών κυκλωμάτων.

Στο σημείο αυτό αναφέρθηκε στο άρθρο 6 του παραρτήματος της συμφωνίας, όπου προβλέπεται ότι οι διοικητικές αρχές της Αιγύπτου θα επιλέγουν τους «κατάλληλους» εργαζόμενους για εποχική εργασία στην αγροτική οικονομία της Ελλάδας και θα τους υποδεικνύουν στις αρμόδιες προξενικές αρχές. «Πώς άραγε θα γίνει αυτή η επιλογή;», ρώτησε τον αναπληρωτή υπουργό η Δ. Μανωλάκου, τονίζοντας ότι «ανοίγει ο δρόμος για τη δράση δουλεμπορικών κυκλωμάτων, και μάλιστα με διεθνή διάσταση».

Επεσήμανε ότι συνολικά μέσα από τέτοιου είδους διακρατικές συμφωνίες «εξασφαλίζεται ουσιαστικά ένας εφεδρικός στρατός του πιο φτηνού εργατικού δυναμικού, ανάλογα με τις ανάγκες της εγχώριας αγοράς, με αποτέλεσμα τη συνολική πτώση της τιμής της εργατικής δύναμης». Τόνισε ότι η συμφωνία αφορά μεν την γεωργία αλλά ήδη έχει αρχίσει «η ευρύτερη συζήτηση για τις ελλείψεις εργατικού δυναμικού» και σε άλλους κλάδους. Αναφέρθηκε συγκεκριμένα στην επιστολή του Ξενοδοχειακού Επιμελητηρίου και της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ξενοδόχων, όπου αναφέρονται στις υψηλότερες από τον κατώτατο μισθό αμοιβές, επειδή υπάρχει ακόμα κλαδική ΣΣΕ, και ζητούν την επέκταση του καθεστώτος μετάκλησης για εποχική εργασία και στον τομέα του Τουρισμού.