Αμεσα μέτρα για την απρόσκοπτη λειτουργία των πέντε Φιλαρμονικών της Ζακύνθου απαιτούν με Ερώτησή τους προς την υπουργό Πολιτισμού και Αθλητισμού οι βουλευτές του ΚΚΕ Νίκος Καραθανασόπουλος, Γιάννης Δελής, Λιάνα Κανέλλη και Νίκος Παπαναστάσης.

Στέκονται στην ιστορία των Φιλαρμονικών απ' την πρώτη της πόλης το 1816 έως και σήμερα, αναφερόμενοι στα προβλήματα που αυτές αντιμετωπίζουν, σημειώνοντας: «Δυστυχώς, παρά το πολιτιστικό, εκπαιδευτικό και κοινωνικό έργο που έχουν προσφέρει εδώ και δύο αιώνες, οι κυβερνήσεις, ειδικά των τελευταίων 20 χρόνων, απαξίωσαν τη λειτουργία τους. Υπολογίζοντάς τις ως ένα ακόμη κόστος μετέφεραν την αρμοδιότητα της λειτουργίας τους στους δήμους, χωρίς την αναγκαία χρηματοδότηση και τη δυνατότητα προσλήψεων του αναγκαίου προσωπικού.

Από την πλευρά τους οι δημοτικές αρχές του νησιού, αποδεχόμενες το πλαίσιο της εμπορευματοποίησης και της ανταποδοτικότητας των δήμων, έκαναν ελάχιστα έως τίποτα για την ενίσχυσή τους, παρότι ζητούσαν ή πολλές φορές απαιτούσαν τη συμμετοχή των φιλαρμονικών στις εκδηλώσεις τους».

Καυτηριάζουν τη διαμορφωμένη με ευθύνη της κυβέρνησης και της Τοπικής Διοίκησης κατάσταση που επικρατεί, όπου η Φιλαρμονική της πόλης είναι άστεγη (φιλοξενείται προσωρινά σε κτίριο της μητρόπολης), του Κατασταρίου «φιλοξενείται» στο υπόγειο πρώην κοινοτικού γραφείου, μένοντας 15 χρόνια χωρίς αρχιμουσικό (λόγω συνταξιοδότησης του αρχιμουσικού της), του Μαχαιράδου στεγάζεται σε μικρό ανεπαρκή χώρο, έχοντας μεγάλη έλλειψη στολών, με αποτέλεσμα να αποκλείονται από εκδηλώσεις όσοι μουσικοί δεν έχουν, και αυτές των Αγίου Κηρύκου και Λιθακιάς είναι ανενεργές, λόγω έλλειψης αρχιμουσικών.

Μάλιστα, μουσικά όργανα είναι παρατημένα στο πρώην κοινοτικό γραφείο Αγίου Κηρύκου, την ώρα που το χωριό διαθέτει νέο κτίριο για ωδείο, αλλά έχει εγκαταλειφθεί εδώ και πέντε χρόνια λόγω «γραφειοκρατίας».

Με βάση και τα παραπάνω, οι βουλευτές του ΚΚΕ απαιτούν άμεσες προσλήψεις αρχιμουσικών και βοηθών τους πλήρους απασχόλησης και εργασιακών δικαιωμάτων, που θα πληρούν τα ειδικά και τυπικά προσόντα, να δοθεί τακτική χρηματοδότηση που θα καλύπτει πλήρως τις αυξημένες ανάγκες των φιλαρμονικών (για όργανα, στολές) και να επιλυθεί το κτιριακό πρόβλημα στέγασής τους.