Καμία λύση για τους χιλιάδες μετανάστες που ζουν και εργάζονται στη χώρα μας, ορισμένοι για χρόνια, χωρίς χαρτιά, έρμαια της πιο άγριας εκμετάλλευσης και κάτω από τον καθημερινό τρόμο της «σκούπας» της Αστυνομίας και της Αμυγδαλέζας, δεν δίνεται από τον «κώδικα μετανάστευσης» που κατέθεσε η κυβέρνηση της ΝΔ στη Βουλή. Αυτό υπογράμμισε, μεταξύ άλλων, χτες, η βουλευτής του ΚΚΕ Μαρία Κομνηνάκα, κατά τη διάρκεια της καταρχήν συζήτησής του στη Διαρκή Επιτροπή Δημόσιας Διοίκησης, Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης. Το ΚΚΕ καταρχήν καταψήφισε το νομοσχέδιο.

Η βουλευτής του Κόμματος, σε άλλο «μήκος κύματος» από τα υπόλοιπα κόμματα, ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝΑΛ, ΜέΡΑ25, Ελληνική Λύση, επεσήμανε ανάμεσα στα άλλα ότι «από το σύνολο των ρυθμίσεων του προωθούμενου Κώδικα επιβεβαιώνεται ο ταξικός, αντιλαϊκός και άδικος χαρακτήρας του σε βάρος των δικαιωμάτων των χιλιάδων μεταναστών και προσφύγων που ζουν και εργάζονται στη χώρα μας. Με τις νέες ρυθμίσεις επιτυγχάνεται η προσαρμογή και εναρμόνισή τους στις σύγχρονες ανάγκες του κεφαλαίου, όπως άλλωστε εκφράζονται μέσα από την αστική στρατηγική ΕΕ και κυβερνήσεων για το Μεταναστευτικό - Προσφυγικό. Στον πυρήνα όλης της πολιτικής, που εφαρμόζεται με τις κατάλληλες προσαρμογές σε όλες τις χώρες της ΕΕ, όπως και της παρούσας νομοθετικής πρωτοβουλίας, βρίσκεται η προσπάθεια ελέγχου των μεταναστευτικών και προσφυγικών ροών, το ανοιγοκλείσιμο της κάνουλάς τους ανάλογα με τις ανάγκες των επιχειρηματικών ομίλων. Αυτό εκφράζεται με τις αλληλοσυμπληρούμενες πλευρές της εφαρμοζόμενης πολιτικής, δηλαδή με την ένταση της καταστολής στα σύνορα, τις απελάσεις και τον εγκλωβισμό των ξεριζωμένων σε υπερδομές - φυλακές από τη μια πλευρά (όπως η πρόσφατη υπογραφή συμφωνιών για την ενίσχυση της Frontex στον τομέα των λεγόμενων επιστροφών, δηλαδή των απελάσεων) και τη δημιουργία των λεγόμενων "νόμιμων οδών μετανάστευσης", από την άλλη πλευρά, για την εισαγωγή του αναγκαίου για το κεφάλαιο εργατικού δυναμικού, όπως οι διακρατικές συμφωνίες σύγχρονου δουλεμπορίου (π.χ. Μπαγκλαντές, Αίγυπτος και έπονται και άλλες σύμφωνα με τις σχετικές κυβερνητικές εξαγγελίες), που όλοι στηρίζετε».

Πρόσθεσε δε πως η συζήτηση για την έλλειψη εργατικών χεριών «αφορά στην πραγματικότητα στις επιδιώξεις του κεφαλαίου για τη μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης, για φθηνό, αναλώσιμο εργατικό δυναμικό, χωρίς δικαιώματα, χωρίς Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, στη μόνιμη ομηρία της απόδοσης νόμιμου καθεστώτος (να έχουν χαρτιά, όπως κατεξοχήν λέγεται)». Οι επιδιώξεις αυτές, όπως είπε, «εκφράζονται με συγκεκριμένο τρόπο μέσα από τον νέο Κώδικα, μέσα από τις ρυθμίσεις για την εποχική εργασία, τη μετάκληση εργαζομένων και τον καθορισμό του λεγόμενου όγκου εισδοχής μεταναστών στα άρθρα 26, 27, 61-66. Αυτές, δηλαδή, ακριβώς οι ρυθμίσεις, που περιγράφονται στις παραπάνω διακρατικές συμφωνίες, αυτές ακριβώς οι ρυθμίσεις που ισχύουν και δημιουργούν τις πανάθλιες συνθήκες εργασίας και διαβίωσης για χιλιάδες εργάτες γης, στον τουρισμό κ.λπ.».

Η Μ. Κομνηνάκα χαρακτήρισε προβληματικές τις διατάξεις του άρθρου 5 για τα σύνορα, χωρίς να εμπεριέχεται πρόβλεψη σύμφωνη με τη Συνθήκη της Γενεύης για την προστασία των προσφύγων στα σύνορα. Οπως απαράδεκτη χαρακτήρισε την πρόβλεψη ότι ο χρόνος παραμονής στη χώρα για την εξέταση της αίτησης ασύλου δεν προσμετράται για την άδεια διαμονής για ανθρωπιστικούς και εξαιρετικούς λόγους μετά από την επταετή παραμονή, στο άρθρο 134 παρ. 5.

Οπως τόνισε, «περαιτέρω, η αυστηροποίηση ποινών για τη λεγόμενη διευκόλυνση της παράτυπης μετανάστευσης σε μια σειρά διατάξεις στα άρθρα 24-25 δεν αφορά στην ουσιαστική αντιμετώπιση των κυκλωμάτων διακινητών, που διαμορφώνονται στο έδαφος της εφαρμοζόμενης πολιτικής, αλλά στην πραγματικότητα ελλοχεύει ο κίνδυνος να στρέφονται ενάντια στους ίδιους τους ανθρώπους που προσπαθούν να ξεφύγουν από τον πόλεμο και την εξαθλίωση και πέφτουν θύματά τους, ενάντια σε ανθρώπους που δείχνουν την αλληλεγγύη τους». Πρόσθεσε δε πως «ακόμα και ο διακηρυγμένος στόχος της προωθούμενης νομοθετικής μεταρρύθμισης για δήθεν αντιμετώπιση της πολυκατηγοροποίησης των αδειών διαμονής, δεν υπηρετείται στο ελάχιστο. Οι κατηγορίες των αδειών διαμονής εξακολουθούν να είναι πολλές, με χίλιες δυο προϋποθέσεις και δικαιολογητικά, παράβολα κ.λπ.».

Η βουλευτής του Κόμματος αναφέρθηκε στην απαράδεκτα σύντομη διαδικασία της δημόσιας διαβούλευσης που κράτησε μια βδομάδα και στη μη επισήμανση των επερχόμενων αλλαγών σε σύγκριση με το υφιστάμενο νομοθετικό καθεστώς, αφού σε τέτοιου είδους μεγάλα νομοθετήματα, πολλές φορές η ουσία σημαντικών ρυθμίσεων βρίσκεται στις λεπτομέρειες.