Ενα γεγονός ήρθε να προστεθεί στη φορτισμένη ατμόσφαιρα των Βαλκανίων. Πρόκειται για τη σκοτεινή δολοφονία του υπουργού Αμυνας της Γιουγκοσλαβίας, Πάβλε Μπουλάτοβιτς. Το γεγονός αυτό θα μπορούσε από μόνο του να προκαλέσει πολεμική ανάφλεξη στην περιοχή. Πόσο μάλλον, που η περιοχή επιβαρύνεται από μία, τουλάχιστον, δεκαετή αστάθεια.

Από την πρώτη στιγμή, η γιουγκοσλαβική κυβέρνηση μίλησε για τρομοκρατική ενέργεια ξένων δυνάμεων. Η ανακοίνωση αυτή, χωρίς να ρίχνει άπλετο φως, ωστόσο λειτουργεί ως πυξίδα για την αποκάλυψη πολλαπλών συμφερόντων στην ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων. Ο καμβάς αυτών των συμφερόντων βρίσκεται στην ανταγωνιζόμενη διαπλοκή ΗΠΑ και υπαρκτής Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Είναι νωπές οι μνήμες από την περσινή πολεμική επέμβαση του ΝΑΤΟ στη Γιουγκοσλαβία, όπως και οι προ πενταετίας αιματηρές συγκρούσεις στη Βοσνία, με παράλληλη επέμβαση δυτικοσυμμαχικών στρατιωτικών δυνάμεων. Οπως τότε, έτσι και τώρα κάθε τρομοκρατική ενέργεια δημιουργεί προϋπόθεση για μονιμότερη πολεμική επέμβαση του ΝΑΤΟ και της μόνιμης ξένης στρατιωτικής παρουσίας. Στην ουρά της παρουσίας των ισχυρών ιμπεριαλιστικών και μιλιταριστικών δυνάμεων, λειτουργούν ισχνές τοπικές κρατικές δυνάμεις. Πρόκειται για πειναλέα και διαλυμένα κράτη, όπως, π.χ., η Αλβανία, που απολαμβάνουν διεθνούς ασυλίας για να αποτελούν μόνιμο αποσταθεροποιητικό παράγοντα. Αλλα πάλι, όπως η Ελλάδα και η Τουρκία, προσπαθούν να παίξουν τον εργολαβικό ρόλο του μικρού ιμπεριαλιστή για λογαριασμό των ισχυρών. Αλλα, τέλος, μένουν στην εναγώνια φτώχεια κι αδυναμία τους, όπως η Βουλγαρία κι η FYROM, προσπαθώντας να διασφαλίσουν την προστασία, κυρίως, των ΗΠΑ.

Στο κέντρο αυτή της ζοφερής πραγματικότητας βρίσκεται η καθημαγμένη Γιουγκοσλαβία με επίκεντρό της τη Σερβία. Είναι η μόνη δύναμη που εξακολουθεί να αντιστέκεται στην ευρω-ατλαντική επίθεση, προσδοκώντας σε μία αφύπνιση των βαλκανικών λαών. Για τον επικίνδυνο ρόλο τέτοιων δυνάμεων, είναι ενδεικτική η περίεργη συνάντηση μεταξύ του πρωθυπουργού της Βουλγαρίας με τον εκπρόσωπο των Αλβανών του Κοσσυφοπεδίου και των Αλβανών της FYROM. Είναι ενδεικτική για το χαρακτήρα αυτής της συνάντησης η ερώτηση του βουλγαρικού Κοινοβουλίου προς τον Βούλγαρο πρωθυπουργό, να απαντήσει εάν πιστεύει στη διατήρηση των υπαρκτών συνόρων στα Βαλκάνια.

Ολες αυτές οι ενέργειες είναι σε γνώση του δυτικοσυμμαχικού παράγοντα. Αυτός τις υποδαυλίζει, χωρίς όμως να εγγυάται την πραγματοποίηση των συγκεκριμένων επιδιώξεων εκείνων που τις κάνουν. Σε αυτό ακριβώς το σημείο βρίσκεται και η επικινδυνότητα της ευρωατλαντικής πολιτικής, που μπορεί ανά πάσα στιγμή να... αδειάσει τους δυτικόστροφους κυβερνήτες και τις χώρες στις οποίες ηγούνται στη μετασοβιετική εποχή.

Οι επιδιώξεις των ευρωατλαντιστών της «νέας τάξης» είναι ευρύτατες. Αποβλέπουν να δημιουργήσουν τον απαραίτητο κλοιό που θα ξεδοντιάσει τη Ρωσία, θα ενώσει τα πετρέλαια της Μέσης Ανατολής με αυτά της Κασπίας και θα βάλει χέρι στον απέραντο ρωσικό φυσικό πλούτο. Υπολογίζουν ότι το τελευταίο μετερίζι αντίστασης στις επιδιώξεις τους στην ευρύτερη περιοχή είναι η Γιουγκοσλαβία. Η πλήρης υποταγή της είναι όρος γι' αυτούς. Ανεξαρτήτως από το εάν και πώς θα επιτύχουν, γεγονός είναι ότι οι τρομοκρατικές ενέργειες και η απειλή νέας πολεμικής επέμβασης του ΝΑΤΟ θα ενταθούν.

Χαρακτηριστική είναι η πρόσφατη δήλωση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ ότι «έχουν ωριμάσει οι συνθήκες για την ανατροπή του Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς». Συμπερασματικά, η σκοτεινή δολοφονία του υπουργού Αμυνας της Γιουγκοσλαβίας, Πάβλε Μπουλάτοβιτς, είναι ένα πλέον στοιχείο της επιδιωκόμενης πλήρους αποσταθεροποίησης στα Βαλκάνια. Ισως βρισκόμαστε μπροστά σε μια νέα προετοιμασία άμεσης ΝΑΤΟικής επέμβασης στη Γιουγκοσλαβία με θέατρο την απόσχιση του Μαυροβουνίου.

Ερώτηση: Πότε η κυβέρνηση θα μαζέψει τον ελληνικό μισθοφορικό στρατό από το Κοσσυφοπέδιο, τη Βοσνία και την Αλβανία, πίσω στην Ελλάδα; Πότε θα επιστρέψουν στην Ελλάδα τα ανευλόγητα από την εκκλησία ελληνικά όπλα;