Eurokinissi

Υπάρχει νήμα που ενώνει το νέο αντεργατικό νομοσχέδιο με τις συνέπειες από τις πλημμύρες που πληρώνει ο λαός μας; Υπάρχει, και είναι η βαρβαρότητα αυτού του δρόμου ανάπτυξης, του δικού σας, που αυξάνει διαρκώς την εκμετάλλευση, την απανθρωπιά και μέσα από την καταστροφή όσων φτιάχνει με κόπο ο ελληνικός λαός, αναζητά νέες αγορές, νέες επενδυτικές ευκαιρίες και περισσότερα κέρδη για αυτούς που υπηρετείτε.

Ηταν πολύ χαρακτηριστικά όσα είπε ο πρωθυπουργός σας στη ΔΕΘ.

Την ώρα που συνολικά ο λαός μας παλεύει να κρατήσει το κεφάλι του έξω από το νερό, που η ακρίβεια τον πνίγει, που τον έχουν ζώσει τα φίδια για το πόσες επιπλέον συνέπειες θα έχει η καταστροφή στη Θεσσαλία και στη δική του ζωή, σε όλη την Ελλάδα. Την ώρα που απαιτείται ένας ολοκληρωμένος σχεδιασμός σύγχρονων υποδομών για τις ανάγκες και την προστασία του λαού, ο κύριος Μητσοτάκης στο όνομα των «φυσικών καταστροφών» επιβάλλει νέους φόρους, νέα βάρη και χαράτσια στον λαό. Την ίδια ώρα φυσικά που επιχειρεί να διαμορφώσει νέα πεδία κερδοφορίας για το μεγάλο κεφάλαιο, τους λίγους δηλαδή αυτού του τόπου.

Από πού να το πιάσουμε; Από την περαιτέρω εμπορευματοποίηση του νερού, των δασών, της Υγείας, με πρόσχημα «τη συμβολή του ιδιωτικού τομέα στην προστασία τους»;

Από τη νέα φοροεπιδρομή σε αυτοαπασχολούμενους, με πρόσχημα την «πάταξη της φοροδιαφυγής», την ώρα που το μεγάλο κεφάλαιο νόμιμα φοροδιαφεύγει και φοροαπαλλάσσεται;

'Η από την υποχρεωτική ιδιωτική ασφάλιση των ακινήτων που δρομολογείτε, φορτώνοντας νέα χαράτσια στα λαϊκά νοικοκυριά και στέλνοντας νέα μεγάλη «πελατεία» στα κοράκια των ασφαλιστικών εταιρειών, με πρόσχημα δήθεν τη «συλλογική αντιμετώπιση των φυσικών καταστροφών»;

Ουσιαστικά με αυτόν τον τρόπο αυτό το ταξικό κράτος πετάει από πάνω του την ευθύνη για την προστασία του λαού. Του λέει να πληρώσει και τα σπασμένα από πάνω, αν τελικά πνιγεί ή καεί εξαιτίας της συνειδητής εγκληματικής πολιτικής που όλοι σας, ο ένας μετά τον άλλο ως κυβερνήσεις και υπουργοί υλοποιείτε. Φυσικά, με οδηγό τα φιρμάνια της ΕΕ και τη συνδρομή των εκλεκτών σας στους δήμους και στις Περιφέρειες, για να μην ξεχνιόμαστε δηλαδή. Αυτή η εγκληματική πολιτική θυσιάζει τις λαϊκές ανάγκες στον βωμό του περιβόητου «κόστους - οφέλους». Το ζήσαμε φέτος και με τις καταστροφικές πυρκαγιές στη Ρόδο, στον Εβρο και αλλού, και τις καταστροφικές πλημμύρες στη Θεσσαλία.

Και αντί να φέρετε νομοσχέδιο για ενίσχυση του Πυροσβεστικού Σώματος, με την άμεση νομιμοποίηση όλων των συμβασιούχων πυροσβεστών, που σήμερα τους συναντήσαμε στη μεγάλη απεργιακή συγκέντρωση εδώ έξω στο Σύνταγμα, εσείς φέρνετε ένα νομοσχέδιο - έκτρωμα. Ηδη η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ κατέθεσε τροπολογία για τη μονιμοποίηση των πενταετών, των επταετών και των εποχικών πυροσβεστών. Αυτό καλούμε να ψηφίσει η Βουλή σήμερα.

Θα θέλατε βέβαια, κύριοι της κυβέρνησης, αυτό το νομοσχέδιο να το περάσετε στα μουλωχτά, χωρίς πολλή συζήτηση και φυσικά χωρίς πολλές αντιδράσεις.

Γελαστήκατε για άλλη μια φορά. Γιατί σήμερα, αυτές τις ώρες που μιλάμε σε όλη τη χώρα, και εδώ στην Αθήνα, στο Σύνταγμα το πρωί, πραγματοποιούνται απεργιακές συγκεντρώσεις με μεγάλη συμμετοχή εργαζομένων.

Και, βέβαια, δεν θεωρούμε τυχαίο ότι το δήθεν ξεπάγωμα των τριετιών εξαγγέλθηκε την ίδια βδομάδα με την ψήφιση του νέου αντεργατικού εκτρώματος. Είναι ένα ακόμα δείγμα ότι τα επιχειρήματα περί «φιλεργατικού νομοσχεδίου» δεν πείθουν άνθρωπο.

Η ξαφνική πρόθεσή σας να συζητήσουμε για τις τριετίες έχει στόχο να καλλιεργήσει κλίμα ανοχής στην άγρια λιτότητα που φέρνετε και επιχειρείτε να συμβιβαστούμε με αυτήν μπροστά στον άγριο χειμώνα, με τη μεγάλη ακρίβεια που ήδη έχει ισοπεδώσει το λαϊκό εισόδημα.

Πανηγυρίζετε ότι ξεπαγώνετε τις τριετίες, λες και κάνετε χάρη σε κάποιον!

Εξαφανίσατε 12 χρόνια δουλειάς από τους εργαζόμενους και θέλετε να σας πουν τώρα και ευχαριστώ;

Ακούγοντάς σας νομίζει κανείς ότι οι τριετίες δεν είναι χρόνος δουλειάς των ίδιων των εργαζομένων, αλλά ότι τις ξεθάψατε από το σεντούκι του παππού σας.

Εχει και το δούλεμα τα όριά του!

Τα κυβερνητικά ψέματα που αραδιάζετε όσον αφορά τις τριετίες καταρρέουν κάθε μέρα, και κατέρρευσαν ακόμα περισσότερο και με τη χθεσινή τροπολογία σας, με όρους που δημιουργούν το έδαφος της οριστικής αναστολής τους.

Το ΚΚΕ κατέθεσε τη δική του τροπολογία. Ορίστε, για τα πρακτικά. Να σας καταθέσω μαζί και την τροπολογία που είπα προηγουμένως για τους πυροσβέστες.

Ούτε τα παπαγαλάκια σας μπορούν πλέον να υποστηρίξουν ότι οι εργαζόμενοι θα ωφεληθούν άμεσα.

Με δυο λόγια: Ανθρακες ο θησαυρός!

Ομως η προστασία του εργατικού - λαϊκού εισοδήματος δεν μπορεί να περιμένει.

Τώρα οι ανάγκες πολλαπλασιάζονται, τώρα είναι να μπει το πετρέλαιο θέρμανσης στα σπίτια, τώρα ξεκίνησε η σχολική χρονιά με έκτακτα έξοδα για τα παιδιά, τώρα πελαγώνουν χιλιάδες εργατικές - λαϊκές οικογένειες.

Οπως παγώσατε τις τριετίες ξαφνικά σε ένα βράδυ, έτσι και τώρα πρέπει να επανέλθουν ολόκληρες και αναδρομικά, πάλι σε ένα βράδυ. Χωρίς προϋποθέσεις και αντιλογισμούς, χωρίς κόφτες, για να στηριχθεί ουσιαστικά το εργατικό - λαϊκό εισόδημα απέναντι στην ακρίβεια, αλλά και στην πολιτική σας, αυτή των ματωμένων πλεονασμάτων.

Τώρα, λοιπόν, κάντε δεκτή τη σχετική πρόταση νόμου της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΚΚΕ, την οποία καταθέσαμε όχι μία αλλά τρεις φορές, και η οποία προβλέπει μεταξύ άλλων και την επαναφορά των τριετιών, και αναδρομικά και χωρίς όρους και προϋποθέσεις.

Παρά τα χοντροκομμένα ψέματα, παρά την προσπάθειά σας να κάνετε το μαύρο άσπρο, το νομοσχέδιό σας είναι ήδη καταδικασμένο στη συνείδηση των εργαζομένων!

Γιατί όλο και περισσότεροι αντιλαμβάνονται πως πρόκειται για μια νέα παρέμβαση στον εργάσιμο χρόνο, κατά παραγγελία μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων.

Και τι άλλο θα μπορούσε να συμβεί, όταν ο πυρήνας του είναι η κατάργηση του 8ωρου, η εκτόξευση της απλήρωτης εργασίας, με εργαλείο τη «διευθέτηση του χρόνου εργασίας»;

Μια διευθέτηση που θα επιβάλλεται με ατομικές δήθεν «συμφωνίες», προϊόν φυσικά των εργοδοτικών απειλών και εκβιασμών! Και ταυτόχρονα προχωράτε και στην κατάργηση της κυριακάτικης αργίας για χιλιάδες εργαζόμενους.

Εχετε μάλιστα το θράσος να παρουσιάζετε όλα αυτά και ως δήθεν φιλεργατικά:

- Το εβδομαδιαίο 78ωρο.

- Την κατάργηση της υποχρέωσης για την προαναγγελία των υπερωριών.

- Την κατάργηση του πενθημέρου σε χιλιάδες επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα, διαρκούς ή μη αδιάκοπης λειτουργίας.

- Το νέο ανάλγητο καθεστώς της διευθέτησης.

- Και, μαζί φυσικά με όλα αυτά, την απαραίτητη για την εργοδοσία ποινικοποίηση της συνδικαλιστικής δράσης.

Ολα αυτά που διαφημίζετε ως φιλεργατικά αποτελούν και την καρδιά του αντεργατικού νομοσχεδίου σας.

Και αφήστε αυτά τα «κουλά» ότι δήθεν με το νομοσχέδιό σας προστατεύεται η εργασία. Στα σίγουρα, αυτό που προστατεύετε είναι τους επιχειρηματικούς ομίλους και τα δικά τους κέρδη.

Αν ήταν τόσο φιλεργατικό όπως λέτε, γιατί δεν το κάνατε σημαία στις ομιλίες σας, στις θέσεις σας και στις τηλεοπτικές παρουσίες σας πριν τις εκλογές του Μάη και του Ιούνη;

Αφού έτοιμο το είχατε... Για να ξέρει και ο κόσμος τι ψηφίζει και τι τον περιμένει...

Αν όντως φέρνατε κάτι τόσο θετικό για τους εργαζόμενους, γιατί δεν το διαλαλούσατε σε εργατογειτονιές και χώρους δουλειάς, όπως αυτοί που πήγατε ως υποψήφιοι, και είδε όλος ο κόσμος με τα μάτια του τι σημαίνει εργοδοτική τρομοκρατία και πόσο «ελεύθερες» είναι οι επιλογές των εργαζομένων κάτω από τους ανοιχτούς εκβιασμούς των εργοδοτών!

Επιμένετε πως είναι φιλεργατικό και αναφέρετε μάλιστα, προς επιβεβαίωση αυτού, ότι δεν βλέπετε κάποια εργατική διεκδίκηση, έναν εργατικό αγώνα, λέτε πως δεν έχετε δει κάποιο επιχειρησιακό σωματείο να αντιστέκεται στα μέτρα που έρχονται.

Σήμερα, κυρίες και κύριοι της κυβέρνησης, πέρα από το ότι είναι μέρα απεργίας, η οποία προετοιμάστηκε και οργανώθηκε από εκατοντάδες πρωτοβάθμια σωματεία, Ομοσπονδίες και Εργατικά Κέντρα, στα οποία δεν παρεμβαίνουν μόνο κομμουνιστές ή το ΠΑΜΕ, όπως λέτε, εμείς σας αντιστρέφουμε το ερώτημα: Πείτε μας, πόσα σωματεία και ποια σήμερα πανηγυρίζουν για τις ευέλικτες μορφές εργασίας, τις συμβάσεις ελάχιστης προβλεψιμότητας, το χτύπημα στο 8ωρο και στην Κυριακή αργία;

Ποιος εργαζόμενος, ποια εργατική οικογένεια όπου δουλεύουν και οι δύο γονείς επιθυμούν οικειοθελώς, όπως με θράσος λέτε, να εργάζονται 13 ώρες τη μέρα σε πάνω από δύο εργοδότες, με τα διαλείμματα εκτός εργάσιμου χρόνου, να τρώνε ένα επιπλέον δίωρο στις μετακινήσεις τους και κατάκοποι στο τέλος να μην έχουν μια στάλα χρόνο κάθε μέρα για ξεκούραση και κοινωνική ζωή; Θα μεγαλώνετε εσείς τα παιδιά τους, εσείς θα τα διαβάζετε και θα τα πηγαίνετε σε δραστηριότητες; 'Η οι εργοδότες τους; Ομολογείτε με τον τρόπο σας πως οι μισθοί δεν αρκούν και το αντίδοτο σε αυτό είναι η ημερήσια σκλαβιά.

Ποια επιχειρησιακά σωματεία στον κλάδο των Τροφίμων ήθελαν να καταργηθεί η Κυριακή αργία; Διότι εμείς μπορούμε να καταθέσουμε στα πρακτικά ανακοινώσεις δεκάδων επιχειρησιακών σωματείων του κλάδου των Τροφίμων, όπου καταργείτε την Κυριακή αργία, που όχι μόνο εναντιώθηκαν στα μέτρα του νομοσχεδίου, αλλά βρίσκονται και στον απεργιακό αγώνα σήμερα!

Οπότε αφήστε τα αυτά!

Πείτε αυτά που ξέρετε και αυτά που σαν «καραμέλα» έλεγαν όλοι όσοι έφερναν αντίστοιχα νομοσχέδια και ενίσχυαν το αντεργατικό οικοδόμημα.

Ολοι σας, άλλωστε, και εσείς του ΣΥΡΙΖΑ και εσείς του ΠΑΣΟΚ, όπως τώρα η ΝΔ, έχετε βάλει χέρι στον σταθερό εργάσιμο χρόνο, έχετε φέρει νόμους για τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας.

Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ ήταν που αποδείχτηκε θεματοφύλακας όλων των νόμων της «διευθέτησης» και το 2017 με δικό της νόμο την πήγε ένα βήμα παραπέρα. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ήταν αυτή που το 2011 έβαλε με νόμο τη βάση για τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας στα χρόνια της κρίσης, στην πιο μεγάλη επίθεση που εξαπολύθηκε στα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα.

Ακούστηκαν διάφορα ότι η Οδηγία της ΕΕ συνιστά πρόοδο, ότι υπάρχουν και θετικές πλευρές...

Τι φιλεργατικό μπορεί να έχει μια Οδηγία της Ευρωπαϊκής Ενωσης, όταν η ίδια η ΕΕ δεν αναγνωρίζει το 8ωρο σαν το ανώτατο όριο της εργάσιμης μέρας; Οταν η ΕΕ είναι η πρώτη που νομοθέτησε τη «διευθέτηση του χρόνου εργασίας», ανάβοντας «πράσινο φως» στις κυβερνήσεις για την κατάργηση του ημερήσιου σταθερού χρόνου εργασίας προς όφελος των επιχειρηματικών ομίλων κάθε χώρας κράτους - μέλους της ΕΕ;

Με βάση αυτές τις κατευθύνσεις, αυξήθηκε ο απλήρωτος χρόνος εργασίας, καθώς ο εβδομαδιαίος χρόνος μπορεί να υπολογίζεται ως μέσος όρος στη διάρκεια 4 έως 6, ακόμη και 12 μηνών, επιτρέποντας έτσι δουλειά μέχρι και 13 ώρες τη μέρα, ακόμη και 78 ώρες τη βδομάδα, χωρίς πληρωμή υπερωριών.

Η ουσία είναι μία: Οταν ξεφεύγουν τα όρια του ημερήσιου χρόνου εργασίας, δηλαδή ο αναγκαίος χρόνος που χρειάζεται ένας άνθρωπος, όχι απλά για να πατάει στα πόδια του, αλλά για να είναι παραγωγικός, να συμμετέχει στην κοινωνική ζωή, να μπορεί να ασχολείται με την οικογένειά του, να έχει πρόσβαση στην ψυχαγωγία, να μπορεί να ξεκουράζεται στοιχειωδώς, καμία μελλοντική διευθέτηση χρόνου εργασίας δεν μπορεί να αναπληρώσει τις ανθρώπινες αντοχές που σπαταλούνται σε ένα 24ωρο!!!

Οπως ξεκουραζόμαστε μέσα στο 24ωρο, όπως τρώμε μέσα στο 24ωρο, έτσι και πρέπει να εργαζόμαστε μέσα στο 24ωρο.

Αντέχει κανένας να μην τρώει για 5-6 μέρες και εσείς να του λέτε ότι θα καλύψετε την ανάγκη για τη διατροφή του μαζεμένη σε μία μέρα σε βάθος 4μήνου;

Μπορεί να είναι κάποιος άυπνος για 5-6 μέρες και να του λέτε, πως θα καλύψετε την ανάγκη για ύπνο σε 2 συνεχόμενες μέρες σε βάθος 4μήνου;

Αυτά βέβαια λύθηκαν 150 χρόνια πριν με σκληρούς αγώνες.

Αλλά αυτά θέλετε τώρα να ανατρέψετε. Να κάνετε νόμο το παρελθόν.

Κι ύστερα λέτε πως το ΚΚΕ έχει μείνει τάχα στο 1917, όταν εσείς προσπαθείτε στον 21ο αιώνα να επιβάλετε τις εργασιακές σχέσεις που ίσχυαν ενάμιση αιώνα πριν και να φέρετε μια νέα εργασιακή σκλαβιά.

Μας λέτε ότι «βάζετε τάξη σε μια κατάσταση που ήδη υπάρχει», όμως η εργασιακή ζούγκλα με την πανσπερμία των ευέλικτων εργασιακών σχέσεων, δεν γεννήθηκε μόνη της, δεν ήρθε από το πουθενά. Εσείς την έχετε δημιουργήσει, εσείς την έχετε τροφοδοτήσει με δεκάδες αντεργατικούς νόμους, με τσάκισμα του 8ωρου, με χτυπήματα στην Κυριακή αργία, με το τσεκούρωμα των υπερωριών, με το χτύπημα των Συλλογικών Συμβάσεων.

Πάει πολύ να το παίζετε τιμητές, όταν είστε από τους θεμελιωτές σε αυτό το αντεργατικό οικοδόμημα που έχετε φτιάξει.

Με το νέο αυτό τερατούργημα εισάγετε νέες μορφές ευελιξίας στις εργασιακές σχέσεις και μάλιστα κάτω από τον τίτλο της «ελάχιστης προβλεψιμότητας».

Αυτή βέβαια αφορά μονομερώς τους εργαζόμενους για να εξηγούμαστε.

Γιατί αυτοί είναι που δεν θα έχουν τη δυνατότητα να προβλέψουν αν την επόμενη μέρα θα έχουν δουλειά, αν και πόσο θα εργαστούν εφόσον δεχτούν το περιβόητο sms 24 ώρες πριν, αν με βάση τα παραπάνω θα έχουν κάποιο εισόδημα.

Την ίδια στιγμή, στην αντίπερα όχθη, στην όχθη των αφεντικών, όλα είναι προβλέψιμα. Αυτοί έχουν «το μαχαίρι και το πεπόνι» για να αξιοποιούν τα εργαλεία που τους δίνετε, ώστε όχι απλά να προβλέπουν, αλλά κυρίως να εξασφαλίζουν τα κέρδη τους, χρησιμοποιώντας όποτε θέλουν και όσο θέλουν τους εργαζομένους.

Τι κάνει με δυο λόγια το νομοσχέδιο; Επιχειρεί να νομιμοποιήσει όλο αυτό το χάος των συμβάσεων της ευελιξίας, δημιουργώντας το έδαφος για ακόμα περισσότερη «ευκαιριακή» απασχόληση, με κάθε είδους σύμβαση του ποδαριού!

Σύμβαση ελάχιστων ωρών σημαίνει πως μια εργαζόμενη στο εμπόριο, για παράδειγμα, θα είναι ακόμα πιο ευέλικτη μπροστά στα εμπορικά events, που πολλαπλασιάζονται - όπως ξέρουμε όλοι - σε κάθε δήμο και περιοχή. Θα τεντώνεται ακόμα περισσότερο για να ικανοποιεί τις τρέχουσες ανάγκες κερδοσκοπίας μιας επιχείρησης...

Δηλαδή, να είναι εργαζόμενη περιορισμένων χρήσεων: Για παράδειγμα, εργαζόμενη για τις Βlack Friday ή τις «Λευκές νύχτες» κ.λπ.

Σημαίνει οι εργαζόμενες στην καθαριότητα που εργάζονται με όλες τις συμβάσεις ομηρίας να είναι «απίκο» για ένα μεροκάματο από εργολάβο σε εργολάβο, όλους αυτούς, δηλαδή, που αλλάζουν με μεγάλη ευκολία και ονόματα και ΑΦΜ...

Να είναι διαθέσιμες ανά πάσα στιγμή ανάλογα το έργο που αναλαμβάνουν. Να βρίσκονται π.χ. το πρωί στον σταθμό του μετρό, το απόγευμα στο αμφιθέατρο και το βράδυ σε ένα νοσοκομείο...

Κι αφού το νομοσχέδιο εισάγει τη νέα αυτή ευελιξία, εμφανίζετε ως εξασφάλιση του εργαζομένου την «έγκαιρη» - λέτε - ενημέρωσή του από τον εργοδότη για τη διάρκεια της εργασίας, τον τόπο εργασίας και την αμοιβή!

Δηλαδή «καλώς ήρθατε στον Μεσαίωνα»!

Καμία κατοχύρωση οποιουδήποτε άλλου δικαιώματος, καμία θεμελίωση δικαιώματος σε άδεια, στην ασθένεια κ.ο.κ.

Βέβαια, στη βιομηχανία δεν περίμεναν την απελευθέρωση του ωραρίου. Ηδη μετρούν με αίμα τα αποτελέσματα της εντατικοποίησης της εργασίας.

Σε εργοστάσια, όπως στην πρώην ΕΒΓΑ ή στις ιχθυοκαλλιέργειες τα 2 τελευταία χρόνια μετράμε 6 νεκρούς και δεκάδες σακατεμένους.

Η εντατικοποίηση οδηγεί σε λιποθυμίες για να βγαίνει η παραγωγή, όπως σε συσκευαστήρια και σε κονσερβάδικα στην Ημαθία, στην Πέλλα, στην Αργολίδα.

Κι εσείς τώρα με το νομοσχέδιο ανοίγετε διάπλατα την πόρτα στην αύξηση της εντατικοποίησης σε χιλιάδες εργάτες που δουλεύουν σε καθεστώς εργολαβιών.

Η ευθύνη για τον ημερήσιο χρόνο εργασίας, περνάει στη μεριά του εργοδότη και αυτό το ντύνετε με φράσεις που προσπαθούν να δημιουργήσουν την ψευδαίσθηση μιας δήθεν ελευθερίας, της τάχα οικειοθελούς συμφωνίας του εργαζόμενου!!!

Λέτε, δηλαδή, ότι εργοδότες και εργαζόμενοι έρχονται ελεύθερα - ίσος προς ίσον - σε ένα τραπέζι και αποφασίζουν από κοινού «όμορφα κι ωραία» τις εργασιακές σχέσεις, αν θα είναι ευέλικτες και πόσο, το ύψος του μεροκάματου και του ωραρίου... Και όλα είναι, όπως λέει και μία ελληνική ταινία «μια ωραία ατμόσφαιρα»...

Και μετά χτυπά το ξυπνητήρι για να ξυπνήσετε...

Με αυτό το νομοσχέδιο παραδίδετε μόνοι σας τη δυνατότητα του καθορισμού των όρων δουλειάς μονομερώς στον εργοδότη, με βάση τις ατομικές συμβάσεις που προωθείτε.

Κατά δεύτερον και πιο ουσιαστικό, δεν είναι ελεύθερη η απόφαση ενός εργαζόμενου να μη δεχτεί εργοδοτικούς όρους που είναι δυσμενείς για την εργασία και τη ζωή του.

«Δεν δέχεσαι; Απόλυση», του λέει!

Το μαρτυρούν τα στοιχεία των απολύσεων ανά μήνα, τα στοιχεία των κυνηγημένων συνδικαλιστών, τα στοιχεία από τις Επιθεωρήσεις Εργασίας.

Από την άλλη, όταν ένας εργαζόμενος έχει να θρέψει οικογένεια, παιδιά και οι ανάγκες του βαράνε κόκκινο, η ελευθερία επιλογής έχει όλα τα στοιχεία του πραγματικού εκβιασμού, του εξαναγκασμού.

Τα ίδια τα στοιχεία της «ΕΡΓΑΝΗ» δείχνουν την ένταση του μακελειού και της βαρβαρότητας που επικρατεί στους χώρους δουλειάς, καθώς το 2022 μετρούσαμε πάνω από 7.000 απολύσεις κάθε μέρα.

Η ελευθερία επιλογής σε κάθε εργαζόμενο συμπιέζεται από την τεράστια δεξαμενή των ανέργων που περιμένουν για εργασία, των ανέργων που ανακυκλώνονται συνεχώς και σε μικρά χρονικά διαστήματα.

Η δουλειά έως τα 74 έτη, μέσω των προγραμμάτων της ΔΥΠΑ, που φέρατε ντάλα καλοκαίρι, με την πρόφαση της συμπλήρωσης των ενσήμων για εργαζόμενους που δεν έχουν κατοχυρώσει συνταξιοδοτικό δικαίωμα, αποτελεί την πιο χαρακτηριστική ομολογία, πως η επιλογή για έναν εργαζόμενο να δουλεύει έως τα γεράματα δεν είναι ελεύθερη, αλλά είναι εξαναγκασμός.

Νομοθετήσατε να στέκεται όρθιος ένας άνθρωπος, που έχει ανάγκη, 73 χρονών σε σκαλί απορριμματοφόρου και να αδειάζει κάδους και προσπαθείτε να μας πείσετε ότι θα το κάνει αυτό επειδή το θέλει;

Και βέβαια, ως επιστέγασμα του αντιδραστικού περιεχομένου του νομοσχεδίου, φέρνετε τη σχεδόν πλήρη ποινικοποίηση της απεργίας, της συνδικαλιστικής δράσης, με την εισαγωγή προστίμων, ποινών φυλάκισης κατά εργαζομένων που αγωνίζονται για το δίκιο τους, φτιάχνοντας ήδη προκαταβολικά και τις κατηγορίες.

Νομίζετε πως έτσι θα επιβληθεί σιωπητήριο;

Πως θα τρομάξουν πρωτοπόροι εργαζόμενοι;

Πως θα τελειώσετε με αυτό που λέμε ταξική πάλη;

Σαν κι εσάς από αυτό εδώ το βήμα πολλοί περισσότεροι και πιο έμπειροι έχουν περάσει! Και όλοι, όπως ξέρετε από την ιστορία έφαγαν τα μούτρα τους!

Να είστε σίγουροι πως όλα αυτά τα μέτρα θα τα ακυρώσουν στην πράξη οι ίδιοι οι εργαζόμενοι με τους αγώνες τους, με τη στάση τους μέσα στους χώρους δουλειάς.

Αν δεν μας πιστεύετε ρωτήστε τους εργαζόμενους της «e-food», τους εργάτες στην COSCO, τους εκπαιδευτικούς και άλλους εργαζόμενους, να σας πουν πώς κουρέλιασαν τον νόμο του προκατόχου σας, Χατζηδάκη.

Κι αν η απεργία, κύριε υπουργέ, είναι δικαίωμα στον καπιταλισμό, δεν θα χύνονταν τόνοι αίματος από τους εργάτες για να την επιβάλουν. Το λέω γιατί το επικαλέστηκε ο κύριος Γεωργιάδης.

Σύγχρονο δικαίωμα σήμερα δεν είναι να βάλουμε φίλτρα στη σκλαβιά που φέρνετε, ούτε να κάνουμε διορθωτικές προτάσεις για το αν θα φοράμε τη μπάλα του φυλακισμένου στο δεξί ή το αριστερό πόδι.

Σύγχρονο δικαίωμα είναι να μπορεί κάθε εργαζόμενος, εργαζόμενη να ζουν με αξιοπρέπεια από τη δουλειά και τον μισθό τους.

Ρεαλιστικό και σύγχρονο είναι να μειωθεί ο εργάσιμος χρόνος, να εξασφαλίζονται η υγεία και η ασφάλεια στους χώρους δουλειάς, με βάση την εξέλιξη της επιστήμης και της τεχνολογίας.

Είμαστε στο 2023. Δεν επιτρέπεται οι ανάγκες του λαού μας να συμπιέζονται στις δαγκάνες των κερδών των λίγων.

Δεν ζούμε για να δουλεύουμε, αλλά δουλεύουμε για να μπορούμε να ζούμε και να απολαμβάνουμε όλα τα αγαθά της σκέψης και της εργασίας μας.