Κενή έμεινε η θέση του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας, μετά την τοποθέτηση του Λ. Παπαδήμου στη θέση του αντιπροέδρου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, και τα διάφορα κέντρα εξουσίας σπεύδουν να υποδείξουν και να προβάλουν τους «εκλεκτούς» τους. Τον κ. Β. Ράπανο, πρώην πρόεδρο του ΟΤΕ και νυν πρόεδρο του Συμβουλίου Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων του υπουργείου Οικονομίας βλέπουν, ως επικρατέστερο τα «Νέα». Αντίθετα, κύκλοι του ομίλου Λάτση προβάλλουν σαν τον καταλληλότερο τον Ν. Καραμούζη, στέλεχος της «Γιούρομπανκ». Αλλοι προτιμούν κάποιον από τους σημερινούς υποδιοικητές, τον Ν. Γκαργκάνα, επιστήθιο φίλο του πρωθυπουργού ή τον Τ. Θωμόπουλο.

Οπως καταλαβαίνετε, το κριτήριο δεν είναι η αυστηρή προσήλωση στους νόμους της αγοράς, της επιχειρηματικότητας, της ανταγωνιστικότητας, κλπ., κλπ. Αυτά είναι δεδομένα και ένα το κρατούμενο. Το κέρδισμα πόντων έναντι των ανταγωνιστικών ομίλων είναι το ζητούμενο και το παρασκήνιο δίνει και παίρνει.