ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟ του δημόσιου είναι οι αλλαγές που προτείνονται στο σύστημα προσλήψεων. Ετσι λένε, δηλαδή... Εξαρτάται όμως πώς το εννοεί ο καθένας το «δημόσιο». Είναι γνωστό, ότι το ΠΑΣΟΚ ανέκαθεν συνδέει την έννοια του «δημόσιου καλού», πρώτον με την εξυπηρέτηση της ολιγαρχίας και δεύτερον με το κομματικό του μέλλον.

Αλλωστε, σύμφωνα και με τον Τύπο, ο προβληματισμός που αναπτύσσεται τελευταία στο κυβερνών κόμμα έχει αποκλειστικό ουσιαστικά αντικείμενο την επιβίωσή του στην εξουσία και τίποτε περισσότερο.

Βλέπετε, μόλις νιώσουν το αίσθημα της «απώλειας κουτάλας» πάει περίπατο ο «τσαμπουκάς» τους, για «θεσμικές αλλαγές», «εκσυγχρονισμούς» και «αναδιαρθρώσεις». Προσέξτε, όχι η ουσία, αλλά ο «τσαμπουκάς». Γιατί, βέβαια, δε θα κάνουν πίσω στις ιδιωτικοποιήσεις, στο ασφαλιστικό ή στη φορολογική μεταρρύθμιση. Αλλωστε, συμπεριλαμβάνονται κι αυτά στην επιβίωσή τους. Εχουν άμεση σχέση με τα συμφέροντα της ολιγαρχίας και, επομένως, με τα αναγκαία... χρίσματα.

ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΩΣ απολαυστικός ο Λαλιώτης που μιλάει για δεύτερη φορά τους τελευταίους μήνες για «δυσμενή πολιτική συγκυρία». Μάλλον αντιλαμβάνονται την κοινή γνώμη ως καιρικό φαινόμενο. Πότε κρύο, πότε ζέστη.

Το ενδεχόμενο να υπάρχει μόνιμη δυσαρέσκεια δεν τους περνάει καθόλου από το μυαλό; 'Η μήπως θεωρούν ότι τελευταίως έχει βελτιωθεί το κυβερνητικό έργο και ο κόσμος νιώθει καλύτερα;

ΟΧΙ ΤΙΠΟΤΕ άλλο, μα δηλώνουν και ικανοποιημένοι οι Αμερικανοί επισήμως, από την επίσκεψη Πάουελ στη Μέση Ανατολή! Αυτό που δε μας εξήγησαν είναι τι ακριβώς πέτυχε ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών.

Γιατί αν ήθελε να πετύχει αυτό που άφησε πίσω του ως πραγματικότητα, δηλαδή τη συνέχιση της σφαγής των Παλαιστινίων, δε χρειζόταν να κάνει τόσο κόπο. Τα κατάφερνε ο Σαρόν μια χαρά.

Αλλά τι να πει κάνεις; Εδώ οι Αμερικανοί θεωρούσαν «επιτυχημένες» και τις εξελίξεις στη Βενεζουέλα, όταν η... 48ωρη δικτατορία βρισκόταν στα «πάνω» της. Οποτε είναι λίγο δύσκολο να συνεννοηθεί κάνεις μαζί τους. Είναι θέμα κριτηρίων...