Τι είναι ευελιξία στην «αγορά εργασίας», την οποία επιδιώκουν να επιβάλουν ολοκληρωτικά οι κυβερνήσεις των κρατών - μελών της Ευρωπαϊκής Ενωσης;

Μετά το Μάαστριχτ και ειδικότερα μετά τη «Λευκή Βίβλο για την ανταγωνιστικότητα και την απασχόληση», έχει εξαπολυθεί μια άνευ προηγουμένου επίθεση με σημαία τη «μείωση του κόστους παραγωγής». Με τα προγράμματα «σύγκλισης» σ' όλα τα κράτη - μέλη της ΕΕ και με εισοδηματικές πολιτικές σκληρής και μονόπλευρης λιτότητας, οι αρχιτέκτονες της ΕΕ πέτυχαν να ελαχιστοποιήσουν το «μισθολογικό κόστος παραγωγής». Οταν διαπίστωσαν πλέον ότι είχαν εξαντληθεί τα περιθώρια αυτής της πολιτικής, προχώρησαν στην κήρυξη πολέμου κατά του «μη μισθολογικού κόστους». Σ' αυτή την κατηγορία περιλαμβάνονται τόσο οι εργασιακές σχέσεις, όσο και τα ασφαλιστικά δικαιώματα. Η επίθεση αυτή πήρε το όνομα «Διαρθρωτικές αλλαγές».

Τώρα λοιπόν οι «δεκαπέντε» ετοιμάζονται να περάσουν στο τελευταίο στάδιο αυτής της επίθεσης. Στις 26 Μάρτη στη Λισαβόνα θα πραγματοποιηθεί η έκτακτη Σύνοδος Κορυφής με θέμα την ανεργία και την απασχόληση. Σύμφωνα με δηλώσεις εκπροσώπων της πορτογαλικής προεδρίας, στη Σύνοδο θα προσδιοριστεί με μεγαλύτερη ακρίβεια η πολιτική της ΕΕ, στη βάση του «αγγλοσαξονικού» προτύπου. Μ' αυτά τα δεδομένα και μ' αυτά τα στοιχεία μπορούμε να περιγράψουμε το τι θα συμβεί τα επόμενα χρόνια σ' αυτό τον τομέα.

Η κυβέρνηση έχει δηλώσει ήδη την πρόθεση να προσυπογράψει όλα αυτά τα μέτρα. Εξάλλου, με το νόμο που ψήφισε το καλοκαίρι του '98, με την κατάργηση του 8ωρου και την προώθηση των Τοπικών Συμφώνων Απασχόλησης, έχει δημιουργήσει το κατάλληλο πλαίσιο. Επομένως, δεν πρέπει να υπάρχει καμιά αμφιβολία για την «επόμενη μέρα». Οι εργαζόμενοι έχουν τώρα ένα επιπλέον μέσο για να αποτρέψουν αυτή την επίθεση, την ψήφο τους.