Στην ομιλία του ο πρέσβης επί τιμή Θ. Στοφορόπουλος, ανάμεσα στα άλλα, σημείωσε ότι η ελληνική εξωτερική πολιτική έχει εμπλακεί στις ελληνοτουρκικές «διερευνητικές» επαφές υπό την απειλή άσκησης παράνομης στρατιωτικής βίας εκ μέρους του καθεστώτος της Αγκυρας, ενώ παράλληλα, διεξάγονται ξανά στην Κύπρο οι «διακοινοτικές» συνομιλίες.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες, είπε, έχουν συμβάλει στη δημιουργία και των δύο αυτών πλαισίων, που το καθεστώς της Αγκυρας εκμεταλλεύεται, για να προσπαθήσει να ικανοποιήσει τις πάγιες επεκτατικές του επιδιώξεις, με την υποστήριξη των Ηνωμένων Πολιτειών, οι οποίες, μάλιστα, χρησιμοποιούν, και στην περίπτωση αυτή, τη «σταυροφορία κατά της τρομοκρατίας».

Ακολούθως τόνισε: «Ας υποθέσουμε, όμως, ότι η ελληνική πλευρά θα μπορέσει να αντισταθεί στις πιέσεις και ότι θα πετύχει τους διακηρυγμένους στόχους της. Την οριοθέτηση, δηλαδή, της αιγαιακής υφαλοκρηπίδας στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης και την είσοδο της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ενωση, έστω και αν «το Κυπριακό» εκκρεμεί. Τι θα συνεπάγονται αυτά;

Για την Κύπρο, με άλυτο το «Κυπριακό», θα υπάρξει, πιθανότατα, ως «εισιτήριό» της στην Ευρωπαϊκή Ενωση, ένας προκαθορισμός μελλοντικής «λύσης», τέτοιας που να διευκολύνει τα σχέδια των στρατοκρατών της Αγκυρας και των ιμπεριαλιστών της Δύσης. Μιας "λύσης" που θα βλάπτει ολόκληρο τον κυπριακό λαό, των Τουρκοκυπρίων περιλαμβανομένων. Η δε συμμετοχή της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ενωση θα σημαίνει - όπως οι "εταίροι" μας έχουν καταστήσει σαφές - ότι στρεβλές και άδικες ρυθμίσεις όχι μόνο δε θα διορθωθούν λόγω του "ευρωπαϊκού κεκτημένου", αλλά, αντίθετα, θα παγιωθούν, εντασσόμενες σε αυτό.

Ως προς την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας του ελληνικού αρχιπελάγους (του προτύπου, ιστορικά και γεωγραφικά, αρχιπελάγους, που αυθαίρετα αρνήθηκε να το αναγνωρίσει ως τέτοιο η Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας), αν η υπόθεση φθάσει στο Διεθνές Δικαστήριο, χωρίς να έχει προηγηθεί διεύρυνση της αιγιαλίτιδας ζώνης μας στο Αιγαίο, η Τουρκία θα πετύχει τους κυριότερους στόχους της και μόνον ο μαξιμαλισμός της την εμποδίζει, ακόμα, να πάει στη Χάγη. (Η πρόβλεψη για την αρνητικότατη έκβαση της δίκης στηρίζεται στη μελέτη της σχετικής νομολογίας).

Επιπλέον, η Τουρκία θα μπορεί να ζητήσει στη Χάγη αναγνώριση "γκρίζων ζωνών". Αυτή η δυνατότητα είναι αποτέλεσμα της εκ μέρους μας αποδοχής της γενικής δικαιοδοσίας του Διεθνούς Δικαστηρίου, ενέργεια στην οποία είχαμε προβεί, για να γίνουμε δεκτοί στη Δυτικοευρωπαϊκή Ενωση. Ελπίζαμε πως η συμμαχία εκείνη θα μας προστάτευε από την Τουρκία. Και όλοι θυμόμαστε τι έγινε: με ειδική της δήλωση, η Δυτικοευρωπαϊκή Ενωση απέρριψε αυτό το ρόλο».