Απαντώντας στην κίνηση του Ηνωμένου Βασιλείου να στείλει στα χωρικά ύδατα της Γουιάνας το περιπολικό ανοιχτής θαλάσσης «HMS Trent», η κυβέρνηση της Βενεζουέλας προχώρησε την Πέμπτη στην πραγματοποίηση συνδυασμένων αεροναυτικών και χερσαίων ασκήσεων, «ως απάντηση στην απειλή» όπως είπε. Θυμίζουμε ότι η ένταση ανάμεσα στις δύο γειτονικές χώρες Βενεζουέλα και Γουιάνα (που είναι μέλος της Βρετανικής Κοινοπολιτείας) κλιμακώνεται το τελευταίο διάστημα και ειδικά μετά το αμφιλεγόμενο δημοψήφισμα που έγινε στην πρώτη στις 3 Δεκέμβρη για την περιοχή του Εσεκίμπο (σχεδόν 160.000 τ.χλμ., που ανήκει στη Γουιάνα), ενώ η Βενεζουέλα θεωρεί ιστορικά δική της, που αποσπάστηκε την περίοδο της βρετανικής αποικιοκρατίας.

Σε αυτό το πνεύμα, ο σοσιαλδημοκράτης Πρόεδρος, Νικολάς Μαδούρο, παρακολουθώντας τα στρατιωτικά γυμνάσια «Ντομίνγκο Αντόνιο Σιφόντες» 2023, που φέρουν το όνομα στρατιωτικού ηγέτη του 19ου αιώνα, είπε ότι η άφιξη του πλοίου «αποτελεί στρατιωτική απειλή και πρόκληση από το Ηνωμένο Βασίλειο για τον φιλήσυχο, ευγενή αλλά και ετοιμοπόλεμο λαό μας» και πρόσθεσε ότι «η Βενεζουέλα δεν θα μείνει με σταυρωμένα τα χέρια απέναντι σε οποιαδήποτε απειλή, από όπου κι αν προέρχεται, έχει το δικαίωμα να υπερασπιστεί την ακεραιότητά της». Επίσης τόνισε ότι η αποδοχή από την κυβέρνηση της Γουιάνας της άφιξης του βρετανικού πλοίου αποτελεί παραβίαση της πρόσφατης κοινής διακήρυξης των Προέδρων των δύο χωρών στη συνάντηση στις 14 Δεκέμβρη στον Αγιο Βικέντιο, με τη μεσολάβηση της Κοινότητας των Κρατών της Λατινικής Αμερικής και της Καραϊβικής (CELAC) και της Κοινότητας της Καραϊβικής (CARICOM), όπου συμφωνήθηκε ότι «δεν θα απειλήσουν ή δεν θα χρησιμοποιήσουν βία η μία εναντίον της άλλης πλευράς άμεσα ή έμμεσα, σε καμία περίπτωση» και «θα λύσουν τις διαφωνίες με διάλογο».

Βέβαια το ζήτημα της διεκδίκησης του Εσεκίμπο πάει πίσω στο αποικιακό παρελθόν της περιοχής και σήμερα αποκτά γεωστρατηγική διάσταση, καθώς η πλούσια σε υδατάνθρακες περιοχή (όπου από το 2016 δραστηριοποιούνται η αμερικανική «ExxonMobil» και άλλες εταιρείες) είναι «μήλον της έριδος» στον σφοδρό ανταγωνισμό ανάμεσα στο ευρωατλαντικό και στο υπό διαμόρφωση ευρασιατικό ιμπεριαλιστικό στρατόπεδο. Παράλληλα η κυβέρνηση Μαδούρο ανακινεί το ζήτημα αποπροσανατολιστικά, σηκώνει τους «πατριωτικούς» και δήθεν «αντιιμπεριαλιστικούς» τόνους, την ίδια ώρα που στο εσωτερικό εφαρμόζει μια αντιλαϊκή πολιτική που περιλαμβάνει χτύπημα στο εισόδημα και τα δικαιώματα των λαϊκών στρωμάτων, ιδιωτικοποιήσεις κρατικών εταιρειών, ενώ ποινικοποιεί τη δράση του ΚΚ Βενεζουέλας και άλλων δυνάμεων που αντιστέκονται σε αυτή την πολιτική.