Χαρακτηριστικά, λέγοντας και ο ίδιος ότι υπάρχουν «αναταραχές στον παγκόσμιο χάρτη» και «φόβοι οικονομικής ύφεσης σε πολλά κράτη», πανηγυρίζοντας ταυτόχρονα για την ανάκτηση, πρόσφατα, της επενδυτικής βαθμίδας που φέρνει οφέλη μόνο για τους επιχειρηματικούς ομίλους, έδωσε τη ρότα για το μέλλον. Είπε ότι ο νέος χρόνος γίνεται «πρόλογος μιας άλλης εποχής», πάνω «σε ένα καλά μελετημένο σχέδιο» σύγκλισης «προς την ευρωπαϊκή πραγματικότητα», ώστε μέσα σε «αχαρτογράφητα νερά» η ντόπια αστική τάξη «να χαράξει τις δικές της εθνικές επιδιώξεις».

Για να κάνει τα λαϊκά νοικοκυριά συμμέτοχα σε αυτές τις στοχεύσεις παρουσίασε μια εικονική πραγματικότητα, παρέπεμψε στα ψίχουλα που μοιράζει ως «στοχευμένες ενισχύσεις», στις δήθεν «μόνιμες μειώσεις τιμών» και στις αυξήσεις - κοροϊδία στους μισθούς. Κι αυτό για να βάλουν πλάτη στις «σημαντικές μεταρρυθμίσεις στην Υγεία, στην Παιδεία και στο κράτος», που φέρνει το αμέσως επόμενο διάστημα.

Ξεχώρισε την Εκπαίδευση, όπου, όπως ισχυρίστηκε, «ένας νέος νόμος δίνει νέα ώθηση στο δημόσιο πανεπιστήμιο. Αλλά και την ευκαιρία στους νέους μας να σπουδάζουν εδώ αντί στο εξωτερικό, σε μη κρατικά, μη κερδοσκοπικά ιδρύματα», αποσιωπώντας ότι πρόκειται για βαθιά αντιδραστική τομή που δίπλα στην ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων, φέρνει και τη βαθύτερη εμπορευματοποίηση της λειτουργίας των δημόσιων.

Για δε το Δημόσιο έβαλε στόχο την παραπέρα ψηφιοποίηση για να «τρέχει» ακόμα πιο γρήγορα η αντιλαϊκή πολιτική, όπως π.χ. τα μέτρα φοροληστείας σε αυτοαπασχολούμενους και επαγγελματίες, αλλά και «ικανές διοικήσεις, που θα κρίνονται πια αυστηρά για τις επιδόσεις τους», στην εφαρμογή βασικά ακριβώς των πιο αντιλαϊκών αναδιαρθρώσεων, ξεκαθαρίζοντας ότι «στρατηγικός σκοπός» τους είναι ο «πολυδιάστατος εκσυγχρονισμός», εξ ου και «έχουμε να αναμετρηθούμε με ριζωμένες παθογένειες και με την αγκύλωση της γραφειοκρατίας. Με την αδράνεια και τον συντεχνιακό ωχαδερφισμό», όπως είπε, επιχειρώντας να διαιρέσει την εργατική τάξη.

«Γι' αυτό και απαιτείται ένα ορμητικό κύμα αλλαγών. Που σίγουρα θα ξεβολέψει μερικούς, όμως τελικά θα ευνοήσει τους πολλούς», πρόσθεσε, ανατροφοδοτώντας τον κοινωνικό αυτοματισμό και αναποδογυρίζοντας την πραγματικότητα για τις αντιδραστικές αλλαγές που φέρνει η κυβέρνηση, με στόχο να ευνοηθούν μια χούφτα επιχειρηματικοί όμιλοι.

«Δεν αρνούμαι ούτε τις αντιστάσεις του χθες ούτε τις πιθανές αστοχίες στο αύριο. Αλλά δεν θα υποταχθούμε σε αυτές», διαβεβαίωσε, σε κάθε περίπτωση, ντόπια και ξένα κέντρα για την αποφασιστικότητα της κυβέρνησης να προωθήσει αναδιαρθρώσεις. Εθεσε εξάλλου τις ευρωεκλογές της άνοιξης ως «βήμα επιβεβαίωσης της πολιτικής σταθερότητας και της προόδου», ζητώντας από τον λαό να στοιχηθεί πίσω από τα συμφέροντα του κεφαλαίου και τα κόμματα που το υπηρετούν, όπως και από την ιμπεριαλιστική ένωση της εκμετάλλευσης, των μνημονίων, της φτώχειας και των πολέμων, «ενισχύοντας μία βαθιά ευρωπαϊκή πολιτική, που έχει αποδείξει ότι φέρνει στη χώρα πόρους και ακτινοβολία. Γιατί είμαστε Ευρώπη και μας αξίζει να γίνουμε Ευρώπη σε όλα τα επίπεδα», όπως είπε.

Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Π. Μαρινάκης, μιλώντας στον ΑΝΤ1, τόνισε ότι «με την έλευση του 2024 έχουμε μια σειρά από σημαντικές νομοθετικές πρωτοβουλίες», απαριθμώντας: «Μη κρατικά πανεπιστήμια, παραρτήματα, δηλαδή, ξένων ΑΕΙ (...) Επιστολική ψήφος. Το νομοσχέδιο του υπουργείου Δικαιοσύνης (...) Η παρέμβαση του αναπληρωτή υπουργού Αθλητισμού για τη βία στα γήπεδα (...) Και μια σειρά από άλλες πολύ σημαντικές πρωτοβουλίες, όπως είναι η οικονομική μας πολιτική». Ο ίδιος ξεχώρισε το νομοσχέδιο για την «αντιμετώπιση αυτού του πολύ μεγάλου προβλήματος καθυστέρησης απονομής της δικαιοσύνης», ζητώντας οι υποθέσεις «να εισάγονται πιο γρήγορα και να τελειώνουν πιο γρήγορα», με βασικό ζητούμενό τους να ξεμπλοκάρουν μια σειρά από «επενδύσεις».