Τυλιγμένο με ένα πυκνό νέφος σκόνης και αερίων, ένα άστρο που σχηματίστηκε πρόσφατα εκλύει υπερηχητικά ρεύματα υλικών, τα οποία εκτείνονται χιλιάδες φορές την απόσταση μεταξύ Γης και Ηλιου, σε αυτήν τη φωτογραφία από το διαστημικό τηλεσκόπιο Τζέιμς Γουέμπ (αριστερά). Διατάξεις σαν αυτή ονομάζονται αντικείμενα Χέρμπιγκ-Χάρο και σχηματίζονται όταν ύλη, που κινείται γρήγορα, καθώς εκλύεται από πρωτοαστέρες, συγκρουστεί με περιβάλλουσα σκόνη και αέρια, σχηματίζοντας ωστικά κύματα, όπως μια σφαίρα που διασχίζει τον αέρα.

Στη φωτογραφία με κόκκινο απεικονίζεται το διεγερμένο αέριο υδρογόνο θερμοκρασίας αρκετών χιλιάδων βαθμών Κελσίου, περιτριγυρισμένο από μονοξείδιο του άνθρακα (πράσινο) και το ανακλώμενο γαλάζιο φως του άστρου. Ο πρωτοαστέρας βρίσκεται στο κέντρο του περιστρεφόμενου δίσκου σκόνης, που είναι τόσο πυκνός, ώστε εμποδίζει την ακτινοβολία του να τον διαπεράσει. Η έκλυση ύλης στις δύο κατευθύνσεις του άξονα περιστροφής επιβραδύνει την περιστροφή του δίσκου, επιτρέποντας στο άστρο να μεγαλώσει, απορροφώντας περισσότερη σκόνη και αέρια.

Στη δεξιά φωτογραφία, το διαστημικό τηλεσκόπιο Χαμπλ κατέγραψε το αποτύπωμα της έκρηξης ενός άστρου στο Μεγάλο Νέφος του Μαγγελάνου, έναν από τους συνοδούς γαλαξίες του Γαλαξία μας. Πτυχώσεις συντριμμιών είναι αυτό που απέμεινε κυρίως από τον αστέρα που τελείωσε την ύπαρξή του ως υπερκαινοφανής (σουπερνόβα). Το Χαμπλ έχει κάνει μέχρι τώρα 1,5 εκατομμύριο αστρονομικές παρατηρήσεις και με τα δεδομένα που παρείχε συντάχθηκαν πάνω από 20.000 επιστημονικές μελέτες, κάνοντάς το την πιο παραγωγική επιστημονική αποστολή στην ιστορία της NASA.